مقدمه

با توسعه روز افزون شبکه های ارتباطی و فناوری اطلاعات، شاهد ظهور واژه های نو، ایده های نو و شکل های بدیعی از فعالیت های مرتبط با اینترنت و فناوری اطلاعات در حوزه های مختلف می باشیم. مفاهیمی همچون  E-commerc ، E-business ،E-government  ، E-payment  و... از حوزه های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات وحوزه تجارت الکترونیک می باشد که موضوع پرداخت الکترونیکی از مباحث اساسی آن به شمار می رود.
 از جمله این مفاهیم مهم همچنین می توان به مدیریت زنجیره تأمین اشاره نمود که با بهره گیری از سایر نوآوری ها تحولات شگرفی را در کشورهای صنعتی در عرضه تولید سبب گردیده است. زنجیره تأمین عبارتست از فرآیند کامل تهیه کالا و خدمات برای مصرف کننده نهایی. بی شک مدیریت آن نیز شامل هماهنگی بین تمامی فعالیت ها ی عملیاتی مانند: بازاریابی، طراحی،خدمات مشتریان، نظارت بر تولید و ارایه خدمات، سفارشات، لجستیک، توزیع، انبارداری، پرداخت و... است. مدیریت زنجیره تأمین در مفهوم گسترده خود فرآیندهای کسب و کار را یکپارچه می نماید. این یکپارچه سازی، طیف تأمین کنندگان تا مشتریان را در بر می گیرد. گردش کالاها نیز از محدوده مواد اولیه شروع و پس از گذر از نقاط مختلف نهایتاً تا دستیابی مشتری به محصول گسترش می یابد. تأمین کننده، عملیات داخلی، فعالیت های لجستیکی، مشتریان تجاری، مشتریان خرده فروشی و کاربران نهایی، مؤلفه های تشکیل دهنده مدیریت زنجیره تأمین می باشند.در این زنجیره، حمل ونقل نقش بس مهمی را ایفاء می نماید و در بین شقوق حمل و نقل از جنبه بین المللی آن، حمل و نقل دریایی بسیار حائز اهمیت است. امروزه سهم عظیمی از حمل و نقل کالاها در جهان از طریق دریا صورت می پذیرد. در این بین بنادر و گمرکات به عنوان مبادی ورودی و خروجی کالاها با ارائه خدماتی خاص نقش بسیار حیاتی در تسهیل بخشیدن به این جریان داشته به طوری که هر گونه کندی و وجود تأخیر در ارایه خدمات باعث کندی چرخه اقتصادی کشورها شده و صنایع را با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد نمود. با توجه به این که نبض و شریان حیاتی این زنجیره، گردش وجوه نقد می باشد بنابراین بانکداری به عنوان قلب تپنده این زنجیره از اهمیت و جایگاه ویژه ای برخوردار است.