شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| از کامنتهای آزاردهنده گرفته تا آزار اینترنتی، شبکههای اجتماعی میتواند جای خطرناکی برای بچهها باشد. مسایلی هست که ما هرگز در کودکی درگیر آن نبودهایم: عکسی که همراه با متنی آزاردهنده برای همه بچهها مدرسه فرستاده میشود، یا فیلمی از جشن تولدی که به آن دعوت نشده بودیم.
این چیزها حالا تهدیدی برای بچههای ما هستند. سلامت دیجیتال بچهها اکنون یک مساله مهم است و محققان از احتمال رابطه میان شبکههای اجتماعی با افزایش خودکشی نوجوانان، اعتیاد تکنولوژیک و از دست دادن مهارتهای زندگی واقعی حرف میزنند. خیلی از پدر و مادرها حالا نگرانند که آیا شبکههای اجتماعی باعث اضطراب فرزندشان میشود؟
این پرسش مهمی است و میتواند برای پدر و مادرهای نگران، مهمتر هم باشد. البته هنوز خیلی زود است تا با اطمینان درباره عواقب حضور بچهها در شبکههای اجتماعی حرف بزنیم. برخی از تحقیقات رابطه بین اضطراب و استفاده از شبکههای اجتماعی را تایید میکنند اما دشوار است که بگوییم شبکه اجتماعی چه موقع باعث اضطراب کودکان میشود یا اینکه در واقع کودکان مضطرب از شبکههای اجتماعی برای آرام کردن خود یا کمک گرفتن استفاده میکنند.
اینکه کودکان چطور از شبکههای اجتماعی استفاده میکنند مهم است. مقایسه و تمایل به گرفتن بازخورد از دیگران، از نشانههای افسردگی است که با اضطراب هم همراه است.
البته اینکه کودکان گاهی احساس اضطراب کنند شایع است. اما بین اضطراب گاهگاهی و اضطرابی که نیاز به مداخله درمانی حرفهای دارد، تفاوت هست. اگر کودک شما بیش از حد حساس است و اضطرابی غیر واقعی و خارج از کنترل دارد و نمیتواند اضطراب خود را رها کند و اگر از انجام برخی کارها خودداری میکند، آن وقت باید کمک بگیرید.
برای این طور بچهها شبکههای اجتماعی میتواند باعث افزایش اضطراب شود در حالی که ممکن است عامل اضطرابشان شبکههای اجتماعی نباشد. کودکانی هم هستند که به دلایل مختلف ممکن است نسبت به موضوعات عامل اضطراب در شبکههای اجتماعی حساستر باشند. مثلا کودکانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند، ممکن است مواجهه آنلاین را به مواجهه رو در رو ترجیح دهند.
متاسفانه قطع ارتباط بچهها با شبکههای اجتماعی راهحل نیست. شبکههای اجتماعی بخش بزرگی از زندگی بسیاری از کودکان است. داشتن ارتباط با دوستان از طریق شبکههای اجتماعی میتواند در برخی جنبههای منفی آن تعادل ایجاد کند.
بدون وجود تحقیقات قاطعی که ایجاد اضطراب از طریق شبکههای اجتماعی را تایید کند و در کنار مدارکی که مزایای این شبکهها را نشان میدهد، این وطیفه ما پدر و مادرهاست که بر نحوه استفاده فرزندانمان از شبکه های اجتماعی نظارت کنیم. این کار گرچه ممکن است بر وظایف شما بیفزاید اما برای اینکه زندگی آنلاین فرزندتان مناسب باشد، لازم است. از فرزندتان بخواهید که شما را به گردشی در شبکههای اجتماعیاش ببرد. همین طور که میگردید، ممکن است نکات مثبتی پیدا کنید که به آنها توجه نکرده بودید یا مشکلاتی را پیدا کنید که میتوانید برای حلشان به او کمک کنید. سوال درباره شبکههای اجتماعی را به سوالات معمول روزمره درباره اینکه چه خوردی و چه نوشیدی و آیا خوب خوابیدی یا نه اضافه کنید. از او بپرسید که درباره شبکههای اجتماعی چه فکر میکند. این روش اغلب مفید و مثبت و حمایتگر است. ممکن است او بخواهد از شبکههای اجتماعی فاصله بگیرد اما نمی داند چطور این کار را باید بکند.
اینجا چند توصیه دیگر برای اینکه شبکههای اجتماعی را برای بچهها مفید کنیم میآوریم.
مراقبت شخصی را تشویق کنید. تماشای عکسهای یک مهمانی که فرزندتان به آن دعوت نشده میتواند ناراحت کننده باشد. اگر از چینی فضایی خسته شده، به او پیشنهاد دهید که مدتی از آن فاصله بگیرد. در واقع اگر او پستی بگذارد و بنویسد که مدتی از شبکههای اجتماعی فاصله میگیرد، برای دوستانش بسیار قابل درک خواهد بود چون آنها هم ممکن است چنین احساسی داشته باشند.
کمک کنید که بچهها دیدگاه درستی درباره شبکههای اجتماعی داشته باشند. مردم لحظاتی از زندگیشان را در شبکههای اجتماعی میگذارند که عالی است نه مثلا وقتی دارند تکالیف دشوار مدرسه را انجام میدهند یا با پدرشان دعوا میکنند. به فرزندتان یادآوری کنید که در شبکههای اجتماعی خبری از مشکلات و بهم ریختگیها نیست، اما هر کسی مشکلات خودش را دارد.
درباره احساسشان حرف بزنید. از آنها بپرسید که تماشای شبکههای اجتماعی دوستانشان چه احساسی بهشان میدهد. آیا فاصلهای بین زمانی که احساس معمولی دارند و زمانی که احساس بدی پیدا میکنند وجود دارد؟ تشوبقشان کنید که قبل از اینکه احساس بدی پیدا کنند، از تماشا دست بکشند و به کاری مشغول شوند که بهشان احساس خوبی میدهد.
فعالیتهای آفلاین را تشویق کنید. در زمانهای که یک بچه میتواند روزها دراز بکشد و به اینستاگرام نگاه کند، خیلی مهم است که زندگی درونی و اجتماعیشان را تقویت کنید. تشویقشان کنید که بین حضور در شبکههای اجتماعی و فعالیتهای مفید مثل ورزش، کتاب خواندن و کمک به دیگران تعادل ایجاد کنند.
به آنها اطمینان دهید که کنارشان هستید. ممکن است همه چیز را درباره زندگی اجتماعی آنلاین فرزندتان نفهمید، اما اینکه بداند که کنارش هستید، باعث ایجاد احساس ارزشمندی در او میشو دو اگر دچار مشکلی شود، به شما مراجعه میکند.
کمک بگیرید. اگر چیزی عامل نگرانیتان است، مثلا اینکه حال فرزندتان به نحوی تغییر کرده که ناشی از شبکههای اجتماعی است و از فعالیتهایی که قبلا از آنها لذت میبرد دیگر لذت نمیبرد، یا اگر نشانههایی مثل دل درد و سردرد داشت. با پزشک او ملاقات کنید و کمک حرفهای بگیرید.
32ب4- ز3ا3
|