شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- روانشناسی یکی از با ارزشترین اختراعات جامعه بشری است. قدرت اصلی اش در ایجاد تعادل روحی و انگیزه بخشی و افزودن امید به زندگی است. روانشناسی می تواند به زندگی و کار انسانها، انرژی و آگاهی تزریق کند.

الن دباتن فیلسوف مورد علاقه ما معتقد است برداشت ها و تعاریف نادرست در پیرامون روانشناسی زیاد است. ابرای همین او سعی کرده است دلیل منطقی اصطلاحات کلیدی علم روانشناسی را به شکل مختصر و ساده توضیح دهد.

روانکاو انگلیسی دونالد وینیکات این اصطلاح کلیدی را بوجود آورده است. او معتقد است همه ما انسانها در بدو تولد با یک خود واقعی به دنیا می آئیم. خود واقعی یک نوزاد اصلا توجهی به احساسات دیگران ندارد. هر وقت دلش بخواهد گریه می کند. اگر گرسنه باشد فریاد می زند و اگر مثانه اش پر بود خالی می کند.

دونالد وینیکات به این برداشت از انسان سالم رسیده است که هر فردی اگر در دوران کودکی از ابراز وجود خود اصلی اش را در یک مقطعی لذت برده باشد در بزرگسالی هویتی سالمتر و اصیل تر خواهد داشت.

او معتقد است قوانین زندگی اجتماعی به مرور به کودکان می آموزند که احساسات ناب شخصی خود را کنترل کنند.

روانکاو انگلیسی ضدیتی با خود مصنوعی یا ظاهری ندارد ولی معتقد است که متاسفانه بسیاری از افراد بشر شانس تجربه شخصیت واقعی و اصیل خود را نداشتند. اغلب خردسالان بشر خیلی زود باید بیاموزند از قوانین تبعیت کنند و کم کم، تسلیم خودِ ظاهری شوند..

روانشناسی به افراد در حین درمان، یک شانس دوباره می دهد. آنها در ملاقات با روانشناسان می توانند نقبی به گذشته دور و به قبل از آنکه تسلیم روزگار شوند بزنند.

در اتاق روانشناس، افراد می توانند لوس و خشمگین و بی ملاحظه و خودخواه باشند. این بازگشت به خود واقعی آن هم وقتی که در محوطه امن و قابل پذیرش یک روانشناس قرار می گیرند باعث می شود تا لحظاتی از خود واقعی و اصیل شان مجال ِبروز یابد.

زندگی و قوانینش طوری تنظیم شده است که به ناگزیر باید مدام برگردیم به خویشتنِ ظاهری ولی تجربه خودِ واقعی داشتن، کمک می کند تا زندگی را بیشتر تحمل کنیم.

منبع: www.theschooloflife.com