شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- 24 فوریه 1953 به کنگره آمریکا پیشنهاد شده بود: اینک که جنگ سرد کمونیسم و کاپیتالیسم و درنتیجه معارضه دولتهای پیرو این دو ایدئولوژی یک واقعیت روز شده است باید در جوار دستگاه حکومتی آمریکا یک مدیریت واحد جنگ سرد (آشگار و یا غیرعلنی) ایجاد شود و کار برنامه ریزی ها و مخصوصا اداره سیاست های تبلیغاتی و فعالیتهای رسانه ای را به دست گیرد و صدای آمریکا نیز از وزارت امور خارجه جدا گردد و ...، زیرا که دستگاههای تبلیغاتی، کارشناسان روابط عمومی و رسانه ها اسلحه جنگ سرد هستند.

برای تصویب این طرح همچنین استدلال شده بود که سلاح اتمی مانع جنگ جهانی دیگری خواهد شد بنابراین هرگونه معارضه درآینده، به شکل جنگ سرد (نطق، نوشته و بازی های دیپلماتیک ـ تهدید و ارعاب، قهر و آشتی) خواهد بود و برنده این جنگ؛ بلوک، جناح و دولتی خواهد بود که سیاست تبلیغاتی و رسانه ای بهتر و منجسم، روزنامه نگاران بسیارماهر، دیپلماتهای زبردست (کارکشته) و پالیسی میکرهای آزموده داشته باشد.

این طرح، با جزیی تغییر و اضافه شدن یک بند مبنی بر توجه هرچه بیشتر به سازمانهای اطلاعاتی آمریکا (از لحاظ بودجه، تجهیزان و نیروی انسانی) به تصویب رسید که مورخان، فروپاشی بلوک شرق (ازجمله شوروی) و عقب نشینی کمونیسم را از نتایج آن بشمار آورده اند.

در پی پیروزی این طرح بود که کانونهای فکر و مطالعه به صورت انستیتوها، مراکز پژوهش، انجمن، NGO ها (سازمانهای غیر دولتی) و ... به وجودآمده اند و پالیسی میکرهای سابق، دیپلماتها و ماموران اطلاعاتی بازنشسته، پی.آر.پی ها (کارشناسان روابط عمومی و مدیران تبلیغات) و ... به آنها پیوسته اند و هرروز هم تقویت می شوند. در این زمینه، در دو دهه گذشته برخی از کشورها به اقتباس از آمریکا به اجرای چنین طرحهایی دست زده اند. پاره ای از دولتها و ازجمله روسیه برخی از اینNGO ها را که در کشورهای دیگر فعالیت آزاد دارند از عوامل جاسوسی خوانده اند.

به باور برخی از مفسران، واشنگتن روش قدیم انگلستان مبنی بر خرید و یا برسر کار آوردن بعضی از رجال کشور مورد نظر (هدف) به علاوه، رسانه ها و دست اندرکاران آنهارا مورد مطالعه و بررسی قرارداده است.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com