
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا)-|| توسعه روابطعمومی در هر نظامی متاثر از نظام سیاسی حاکم و پیششرط آن وجود فضای باز سیاسی و برچیدن انحصارهای دولتی در عرصه اقتصاد است. لذا توسعه روابطعمومی را تنها در نظام سیاسی باز میتوان پیشبینی کرد.
در نظامهای نیمهبسته و نیمهباز، کاربرد روابطعمومی در شکل حقیقی آن قابل تصور نیست. گرچه واحدهای ظاهرا در ارتباط دولت- ملت بهکار گرفته میشود، لیکن در عمل ماهیت عملکرد آنها با ماهیت واقعی روابطعمومی فاصله زیادی دارد.
کاربرد اصول عام و کلی روابطعمومی در یک نظام اقتصادی و سیاسی متمرکز، اقتدارگرا یا تمامیتخواه (توتالیتر) امری بس دشوار است، زیرا در اینگونه نظامها، تبلیغات سیاسی یا پروپاگاندا به جای ارتباط دو سویه بهکار میرود (دکتر پرویز علوی، شماره3، ص44) و به نسبتی که از اداره دمکراتیک جامعه دورتر میشویم، روابطعمومی مسخ میشود و جای خود را به مؤسسه آگهی، تبلیغ و تشریفات میسپارد. (دکتر حمید نطقی - مدیریت روابطعمومی، ص 165)
گرچه کشورها و نهادهای غیر دموکراتیک هم این ابزارها را به خدمت گرفتهاند، اما در جایی که امکان بحث و انتقاد وجود ندارد، امکان تعالی به سوی گفتوشنود نیز که ما آن را با وظیفه روابطعمومی در مسؤلانهترین و جامعترین شکل آن مرتبط میدانیم، نمیتواند وجود داشته باشد. ( مارنتر کوهن - درسنامه روابطعمومی).
بر اساس آنچه گفته شد میتوان نتیجه گرفت که تنها در نظامهای مردمسالار یا نظام سیاسی باز که آزادیها و حرمت انسان به رسمیت شناخته میشود، امکان توسعه روابطعمومی وجود دارد. این واقعیت را میتوان در بررسی تاریخچه روابطعمومی در جهان نیز بهوضوح یافت.
رشد روابطعمومی در جوامع غربی از جمله آمریکا و انگلستان و استفاده از آن به شکل واحد تبیلغات در نظامهای کمونیستی سابق به عنوان یکی از اشکال نظام بسته، نمونههایی از مصادیق عینی واقعیت مذکور بهشمار میروند.
بنابراین در نظام سیاسی بسته با نبود روابطعمومی مواجه هستیم. لیکن در نظام سیاسی نیمهبسته شاهد رشد روابطعمومی به شکل واحد تبلیغات و تشریفات و در نظام سیاسی نیمهباز به شکل انعکاسی و اطلاع رسانی هستیم. بنابراین روابطعمومی صرفا در یک نظام سیاسی باز میتواند در قالب ماهیت واقعی خود برای خدمت به مردم و انسانها توسعه پیدا کند و زمانی که توجیه نارساییهای نظام لازم باشد، رشد شکلی روابطعمومی در دستور کار نظامهای بسته و نیمهبسته قرار میگیرد.
بازنشر
|