شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- به نظر من باید ابتدا تعریفی کوتاه از روابط عمومی ارئه دهم که یعنی همدلی و مردم‌داری، در روابط عمومی بر این اساس منفی‌نگری جایگاهی ندارد، با توجه به اینکه انرژی‌های قابل انتقال توسط انسان و سایر موجودات وجود دارد، لذا همواره باید مثبت فکر کنید و حتی به شوخی نیز افکار منفی را منتقل نکنید.

در اینجا باید گفت انتقال انرژی مثبت رابطه‌ای دوسویه است. محبت، عشق، انفاق، صبر، احسان به هم‌نوع و امیدواری را می‌توان از شاخص‌های انرژی مثبت نامید و باید خود را در معرض انرژی‌های مثبت قرار دهیم.

اما در مورد افزایش ارتعاشات مثبت‌اندیشی اینکه بتوانیم هر چه بیشتر از عوامل ایجاد کننده انرژی‌های منفی دور باشیم و خود را معرض ارتعاشات انرژی مثبت جهان پیرامون خود قرار دهیم، به سمت مثبت‌نگری پیش می‌رویم.

اما اگر بر پایه‌ تفکرات منفی باشیم این موضوع در زندگی و ابعاد مختلف آن تاثیر می‌گذارد و باعث شکل‌گیری بدبینی‌‌ها و سیاهی‌ها در ذهن می‌شود.

مثبت‌نگری در شغل‌ها و حرفه‌های مختلف تاثیرگذاری زیادی در بطن جامعه دارند، شکرگزاری یکی از راه‌های مثبت‌اندیشی است، چراکه انسان به خالق وصل می‌شود و به آرامش خاص دست می‌یابد. همچنین سعی در یادگیری چیزهای تازه و ارتباط با طبیعت، تحرک ورزشی و سلامتی همگی در ایجاد نشاط و مثبت‌اندیشی فرد که در مشاغل گوناگون فعالیت دارد تاثیرگذار است و این حال و هوا به دیگر بخش‌های سازمان و جامعه نیز قابل تعمیم دارد.

مثلاً یک مدیر روابط عمومی و موفق باید تصمیم‌گیری، برنامه‌ریزی و سازماندهی، ارزیابی و بودجه‌بندی و جذب اعتبارات، جذب نیرو و تقویت منابع انسانی، ارتباط با کارکنان و مدیران را در اولویت قرار دهد.

به نظر من یک مدیر مثبت‌اندیش باید صادق، برون‌گرا، اهل عمل و سخت‌کوش، تیزبین و ریزبین، یادگیرنده، گوش‌دهنده، پیش‌بینی کننده و آرام کننده و صبور، خلاق و متواضع و دارای هوش هیجانی بالا باشد تا بتواند ارتباط خوبی هم با کارکنان هم با سایر بخش‌های سازمان و هم با مخاطبان سازمان مربوطه برقرار نمایند.