شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  آیا دونالد ترامپ تبدیل به فرزند خلفی برای روابط عمومی می شود؟ برای تحقیر متخصصان روابط عمومی واقعی، بله. هیچ یک از ما از داستان اخیر Washington Post در مورد سرمایه گذاری ادعا شده دونالد ترامپ به عنوان یک شخصیت در روابط عمومی بی اطلاع نیستیم. در پی آن، ده ها هزار نفر از متخصصان واقعی تبلیغات ضربه بزرگی به شهرت خود و شهرت تجارتشان (حرفه شان) زدند.

متاسفانه حرفه ای که دارای بدترین روابط عمومی در بین همه روابط عمومی هاست، خود روابط عمومی است. بخشی از جامعه که به طور گسترده ای غوطه ور در رسانه ها بودند، از این بحث و جنجال به سرعت رو به رشد دور ماندند و متقاعد شده بودند که انتشار داستان های ساختگی به شیوه هایی غیر مستقیم رفتار رایج طایفه روابط عمومی است. در مقابل آن، چیزی بود که آقای ترامب جوان تر به عنوان رفتار روابط عمومی حرفه ای فکر می کرد گذرانده است.

در زندگی واقعی امروز، با اخلاق کار کردن سریع ترین راه رسیدن به هدف است. یکی از دلایلی که تلاش های آقای ترامپ جوان اینقدر برای روزنامه نگاران شفاف شد، این است که آن ها می دانستند که هر احترام به خودی از طرف شخصیت روابط عمومی (چه مرد یا زن) موجب ایجاد تصور بیهودگی و ناامیدی از چنین تاکتیک می شود. حتی اگر روزنامه نگاران واقعا آن را خریداری کرده بودند، آن خود آقای ترامپ نبود که آن ها را خبر کرده بود.

اما عموم مردم از این مسئله نتیجه گرفتند که چنین رفتاری، شیوه رایج و متداول در تجارت (و حرفه) تبلیغات است. داستان های خبری عمرشان تمام شده و محو می شوند، اما برداشت هایی که از آن ها در اذهان به جا می ماند، باقی می مانند. این مورد خاص خیلی وحشتناک نبود، اگر در فیلمی به نام "بوی خوش موفقیت" که دارای شصتمین سالگرد آن در سال آینده است، استفاده نمی شد، و با این کار برای همیشه و همیشه و به نحوی محونشدنی در افکار عمومی جهان این نکته بوجود آمد که حرفه روابط عمومی کم اخلاقی ترین (بی اخلاق ترین) حرفه قابل تصور است. مطمئنا، تز این فیلم به آسانی قابل هضم بوده است. تونی کورتیس نقش یک عامل مطبوعاتی بی اهمیت یکنواخت و بی ارزش را در Broadway بازی می کرد، که هر کاری انجام می داد یا به هر کسی آسیب می رساند تا بتواند یک داستان را به چاپ برساند. نکته وحشتناک برای من آن است که من، در آغاز شغلم به عنوان یک عامل مطبوعاتی، بخشی از تیم روابط عمومی Tony بودم. من در واقع کمک زیادی به اطلاع رسانی و تبلیغات این فیلم کردم و برای این مسئله زحمت بسیاری کشیدم. من در واقع با این کار به حلق آویز کردن خودم کمک کردم.

و، بنابراین، به لطف هیجان این داستان فرعی جالب در پوشش انتخابات جاری، تحقیری برای چیزی که فرض می شد راهکار روابط عمومی است، یک بار دیگر در ذهن مردم شکل گرفت، و من با این نتیجه که روابط عمومی معجونی از فشارها و گول زدن های بدبینانه است، به شدت مخالفم. عمل آقای ترامپ در شخصیت روابط عمومی، به هیچ وجه منعکس کننده چگونگی همخوانی عوامل تبلیغاتی با خودشان نیست.

من کم اشتیاق ترین کاربر در میان همه کاربران توییتر هستم، و این اعتیاد از نظر من یک نفوذ و حواس پرتی به همراه دارد. اما کارشناسانی از بین کارکنان خودم توصیه کرده اند که زمانی که شما در حال تلاش برای تبلیغ یک کتاب هستید، که من هستم، شما باید جهان را در توییتر و فیسبوک خود ببینید. من با اکراه حدودا در هر ماه یک تولید در سایت Starflacker توییتر خود دارم. اما این جهش اعتقادی در اعتقادات من بود که سبب شد تا شخصیت های روابط عمومی واقعا به سمت من آمده و یادداشت و توییتر زیر به بسیاری از دوستان رسانه ای من و دیگر کانتکت های من ارسال شود.

"لطفا برای روشن مطلب نگاهی به توییتی که من فرستاده ام بیاندازید، هر آن چه که دونالد ترامپ و سیدنی فالکو قبل از او، ممکن است اشاره کرده باشند، عوامل مطبوعاتی احمق نیستند. عوامل تبلیغاتی، استراتژیست های ماهری هستند، و آن ها باید از صداقت به عنوان یک کارت ویزیت استفاده کنند. موضوع این توییت ممکن است برای سیاست های شما جذابیت هایی داشته باشد و یا به آن صدمه بزند، اما در هر حال، در جهت منافع مشخص شده شما در نزد افکار عمومی می باشد، و شامل مواردی است که مبلغان (تبلیغ کنندگان) باید انجام دهند و آنچه آن ها نباید انجام دهند. سیدنی فالکو، شخصیت اصلی "بوی خوش موفقیت"، توجه بسیار منفی افکار عمومی از هنر و صنعت ما را در روابط عمومی فرمول بندی کرده است. ما نیازی به مطرح شدن دونالد ترامپ به عنوان یک عامل مطبوعاتی با شوخی های نا مشخص و بنجل نداریم ..."
 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)