شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- 13سپتامبر 1941 ( 22 شهریور 1320 ) رادیو های انگلیسی ـ لندن ، دهلی و ... ـ گزارش های متعدد در این باره که راهی جز استعفا برای رضاشاه نمانده و ظرف ساعات آینده به خواست متفقین کناره گیری و نیز خودرا تسلیم خواهدکرد پخش کردند، و این اخبار ترس هواداران اورا افزایش داده بود. سه روز بعد پایان کار رضاشاه بود.

    محمدعلی فروغی نخست وزیر دولت تازه، قبلا (18 شهریور) پس از چند بار مذاکره با نمایندگان انگلستان و شوروی که نیروهایشان بدون برخورد با مقاومت جدّی (به سبب مرخص شدن سربازان ایران) مجلس شورای ملی را به تشکیل یک جلسه فوق العاده دعوت کرده و در این جلسه، خود و وزیر خارجه اش گزارشی از مذاکرات و مکاتبات و نیز آخرین تحولات و خواست دولتین انگلستان و شوروی به نمایندگان داده بودند و روشن شده بود که دولت انگلستان خواهان برکناری رضاشاه و تبعید او (به عنوان زندانی دولت انگلستان) از کشور است. چون فروغی که مورد بی مهری رضاشاه بود و شهرت به دوستی با انگلستان داشت به آن دو دولت وعده هایی داده بود؛ در پایان جلسه تقاضای رای اعتماد کرد که مورد تایید قرار گرفت. به این ترتیب، همه، جز رضاشاه از توطئه و خواست نهایی انگلستان آگاه بودند. انگلستان که در آغاز کار از رضاشاه حمایت می کرد، از سال 1935 (1314هجری خورشیدی) که وی متوجه آلمان به دلیل روی کارآمدن هیتلر شده بود و راه ناسیونالیستی در پیش گرفته بود درصدد برکنار کردنش برآمده بود. رضا شاه با موسولینی ناسیونالیست هم روابط دوستانه برقرار کرده بود و با کمک او و بدون اطلاع انگلستان برای ایران نیروی دریایی به وجود آورده بود و با این نیرو به اخراج انگلستان از مناطقی از خلیج فارس دست زده بود.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com