شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- یک سال پر فراز و نشیب برای جامعه روابط عمومی به پایان رسید. سالی پر از رویدادها و انتصاب های مهم.
 
 با تغییراتی که از تابستان 1392، پس از روی کار آمدن دولت یازدهم در روابط عمومی های دستگاه های دولتی آغاز شد و آنچنان که از شواهد امر پیداست، 1393،
 برای جامعه روابط عمومی چشم اندازهای روشن تری دارد. با کمی خوشبینی حداقل می توان انتظار داشت که در چند وزارتخانه مهم همچون ارشاد، ورزش و جوانان،نفت و علوم به سبب حضور مدیرانی با تحصیلات ارتباطات، اتفاقات مثبت و خوبی در انتظار روابط عمومی باشد.
 
 تبیین برنامه های مدیران کل وزارتخانه های یاد شده در همایش هایی با حضور مدیران روابط عمومی دستگاه های تابعه و استان ها، پایه این خوش بینی و تحول مثبت در روابط عمومی هاست. از سوی دیگر، فراوانی همایش های روابط عمومی، از همایش روابط عمومی الکترونیک و حرفه یی گرایی در روابط عمومی تا سمپوزیوم و کنفرانس و همایش روابط عمومی برتر و جشنواره انتشارات، به حدی رسیده است که می توان هر دو ماه یک بار در یکی از این همایش ها شرکت داشت. به دور از هر گونه قضاوت در خصوص همایش هایی که نام برده شد (به دلیل عدم حضور در آن ها) معتقدم تشتت و برنامه های موازی، انرژی های هم سو را از یکدیگر دور می کند و نتیجه برگزاری همایش هایی با این حجم سرمایه و وقت و انرژی، خروجی مؤثری بر بهبود کیفیت فعالیت روابط عمومی هانخواهد داشت.
 
 چشم پوشی از برخی منافع مادی و معنوی و تمرکز همایش ها نه بر کارشناسان و مدیران روابط عمومی بلکه بر مسئولان و سیاستگذاران، بی تردید نتیجه بهتری نسبت به تجربه سالیان اخیر، خواهد داشت. همه کارشناسان و مدیران روابط عمومی می دانند در روابط عمومی چه باید بکنند و چه نباید. در این برهه، برگزاری برنامه هایی در مقیاس کوچک تر برای مدیران و مسئولان دستگاه ها، به مراتب ضروری تر از
 برگزاری همایش های چند صد نفری برای کارشناسان و مدیران روابط عمومی است. همایش هایی که از روی اسپانسرها می توان برندگان جوایز آنها را پیش بینی کرد. همایش هایی که علی رغم پسوند تخصصی روابط عمومی، از داشتن یک ستاد خبری محروم اند.
 
 حرکت به سمت آموزش های از راه دور و استفاده از ظرفیت شبکه های اجتماعی تخصصی، ایجاد کارگاه های آنلاین برای بحث و گفتگو در خصوص موضوعات تخصصی کار روابط عمومی، خلاصه کردن کتب تخصصی و استخراج محتوای کاربردی نشریات، همگی گزینه هایی هستند که می توانند جایگزین همایش های کم تأثیر حوزه روابط عمومی باشند.
 
 شورای هماهنگی روابط عمومی استان ها، یکی از ظرفیت های مهم معرفی و ارتقای جایگاه روابط عمومی هاست. ورود انجمن های تخصصی روابط عمومی به حوزه آموزش و همسان سازی دانش روابط عمومی در استان ها با محوریت روابط عمومی استانداری ها، پیشرفت و بهبود جایگاه روابط عمومی ها در سراسر کشور به همراه خواهد داشت.
 
 بخشی از بهبود وضعیت روابط عمومی به دستگاه های دولتی و بخش مهمی از این وظیفه به عهده خود روابط عمومی هاست. متأسفانه، جامعه روابط عمومی، در روابط عمومی کردن با خود دچار اشکال و ضعف است و انتظار بهبود اوضاع در این شرایط کمی ساده انگاری است. لذا انجمن هایی می توانند در آینده، برند برتر روابط عمومی باشند که با شناخت صحیح از ضعف های ساختاری روابط عمومی ها در مرکز و استان ها، برای تقویت روابط عمومی ها پیشگام شوند.
 
 با این اوصاف همان طور که در مقدمه آمد، شواهد و قرائن حکایت از آن دارند که اوضاع روابط عمومی در سال 1393 بهتر از قبل می شود و امیدارم این پیش بینی به واقعیت برسد.
 
 حرفه؛ روابط عمومی <http://www.haghverdi.com/>