در این مطلب آمده است : ویلیام بلیک شاعر انگلیسی در کتاب ازدواج بهشت و جهنم گفته است:اگر درهای ادراک پاک گردد همه چیز برای انسان همانگونه که هست ،بی نهایت، نمودار می گردد.

این گفته بسیار ژرف و ارزشمند است. تمامی نگرش بشر تابعی از پاکی دروازه های ادراک اوست.

اما واقعیت آنست انسان با تمایلات؛اغراض و حتی گاه با عشق خود مسیر نگرش به واقعیت را منحرف می سازد.

از همین روست که می گویند چشمان تنها آن چیزی را می بینند که ذهن آن را برای درک آماده کرده است.

این حقیقت بزرگی است که بسیاری بویژه اهل سیاست از سر غفلت از آن می گذرند.

تردید ندارم که بخشی از دلیل ظهور و سقوط دولت ها و اندیشه ها در توجه به این واقعیت است.

از این رو برآنم که توانایی یک دولت در مدیریت برداشت عمومی قدرتی است که مسیر حرکت آن دولت را تسهیل می نماید ولی از سوی دیگر، ناتوانی در ایجاد ارتباط با ذهنیت توده ها و اقناع آنان قادر است حتی دولتی کارآمد در اجرا را از سریر قدرت به زیر کشاند.

دولت دکتر روحانی بر فراز امواجی از خوش بینی بر سر کار آمد.
اما چندی است که در روابط دولت و افکار عمومی و نیز نمایندگان مردم در مجلس و دولت اختلالاتی دیده می شود که اگر بدرستی تحلیل و بررسی نگردیده و مشکلات فرارو رفع نگردد؛ می تواند باعث بروز مشکلاتی جدی در تنظیم روابط دولت و مجلس و نیز دولت با افکار عمومی گردد.

بخشی مهم از این اختلال در روابط به عدم برخورد حرفه ای و علمی با موضوع مهم مدیریت برداشت بازگشت می کند.

اختلالی که هیچ عزم جدی برای رفع آن مشاهده نمی شود.

از آنجایی که راهبرد خود را در قبال دولت دکتر روحانی«حمایتی- مراقبتی»قرار داده ایم؛ شایسته می دانیم که نکاتی چند را در این مورد متذکر گردیم.

1. بررسی رفتار دولتیان و تصویری که از کنش آنها در ذهن ناظران پدید آمده است -البته با در نظر گرفتن نسبیت- نشان از نوعی بی توجهی به اهمیت نگرش افکار عمومی در میان آنها دارد.

علت آن هر چه باشد؛ناآگاهی از اهمیت موضوع یا برخورد متکبرانه؛در هر حال آسیب های آن بر وجهه دولت غیر قابل انکار است.

2. مدیریت برداشت عمومی اقدامی کاملا حرفه ای و علمی است؛مدیریت رسانه ای تنها بخشی کوچک از آنست.

متاسفانه شاهدیم که حتی مدیریت رسانه ها نیز برای اصلاح یا تثبیت افکار عمومی و انتقال منطق توجیهی و اقناعی منطبق بر کارآمدی لازم صورت نمی گیرد.

از این رو بعید نیست موج های کوچک مخالفت با دولت تا چندی دیگر به عواملی موج ساز علیه دولت تبدیل گردد.

به نظر می رسد دکتر روحانی برای رفع این نقیصه باید ستادی ویژه حتی تا حد ستاد بحران برای دولت در جهت مدیریت افکار عمومی و نیز تنظیم روابط با مجلس تاسیس نماید.

کوتاهی در این امر خسارات بسیاری را در آینده برای دولت و وجهه آن خواهد داشت.

*امیر محبیان