شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- واژه سازی های حوزه روابط عمومی پس از ورود تکنولوژی های جدید ارتباطی، رویکردهای فراوانی را در میان متخصصان این رشته به وجود آورده است.
به گزارش شارا، در مورد گزینش روابط عمومی الکترونیکی و روابط عمومی الکترونی هفت رویکرد وجود دارد که هر کدام از آنها نگاه خاصی به این مساله دارند.
• رویکرد اول: چیزی به نام روابط عمومی الکترونی نداریم.
پس از ورود تجهیزات الکترونیکی، ساختار روابط عمومی تغییراتی را پذیرفت که پذیرش این تغییرات برساخته ورود رادیو، تلویزیون، تلکس، تلفن و ... بود. در این زمان برای اولین بار مفهوم روابط عمومی الکترونیک مطرح شد.
در کشورهای عربی وقتی با واژه ای غیر عربی روبرو می شوند آن را عربی می کنند. واژه های تلیفیزیون و الکترونی از همین دست واژه ها هستند.
لذا در ادبیات جهانی ما چیزی به نام روابط عمومی الکترونی نداریم و این واژه را برخی از متخصصان روابط عمومی که به ادبیات عرب علاقه داشته اند وارد حوزه روابط عمومی کرده اند. بنابرانی در رویکرد اول، افراد وجود این واژه را نفی کرده و کاربرد روابط عمومی الکترونیکی را جایز می دانند.
• رویکرد دوم: روابط عمومی الکترونی مرحله پیش از روابط عمومی الکترونیکی است.
گروهی نیز روابط عمومی الکترونی را به بحث الکترون و به کارگیری آن در اولین تجهیزات ارتباطی ربط داده اند. این افراد معتقدند: روابط عمومی زمانی دچار تغییرات ساختاری شد که رسانههای الکترونی تا حد زیادی در میان مردم نفوذ کرد. رسانههایی از قبیل رادیو و تلویزیون توانستند به سرعت در میان مردم فراگیر شوند و از آنجا که این ابزارها خود از تلفیق چند دانش بهوجود آمدند، روابط عمومی مجبور به ایجاد ساختارهای جدید شد. بهعنوان مثال برای تهیه یک مصاحبه رادیویی نیازمند این افراد هستیم:
1. یک دستگاه ضبط صوت.
2. شخصی که بتواند با آن کار کند و در عین حال توانمندیهای بیانی بسیار بالایی داشته باشد تا در میان مصاحبه تپق نزند.
3. در ادامه به یک ویراستار صوتی که بتواند مواردی را که به اشتباه مطرح شدهاند حذف و جایگزین کند.
4. در نهایت کسی که رسانه رادیو را بشناسد و بداند که چه مواردی را میتوان در این رسانه طرح کرد و از آن پاسخ گرفت.
این موارد در مورد رسانه تلویزیون بسیار بیشتر است و علاوه بر آگاهی شخص از سیاستگذاریهای رسانه تلویزیون بایستی موارد فنی زیادی در این خصوص بداند و همه اینها نیازمند ایجاد بخشی تحت عنوان «سمعی و بصری» در روابط عمومی است.
بنابراین روابط عمومی الکترونی با ورود رادیو تغییرات زیادی در ساختار روابط عمومی ایجاد کرد درحالیکه مثلا همان گرافیک رایانهای تنها جایگزین بخش (خطاط و طراح) شد.
بنابر این رویکرد، روابط عمومی الکترونیکی پس از روابط عمومی الکترونی طرح شده است. که البته بر این نگاه ایراداتی وارد می باشد. چراکه این افراد از لحاظ تاریخی طرح دو موضوع را از همدیگر تفکیک نمی کنند. بنابراین می توان در پایه های این رویکرد تشکیک کرد.
• رویکرد سوم: روابط عمومی الکترونی، جایگزین تمام واژه های روابط عمومی + تکنولوژی
روابط عمومی با ورود تکنولوژی با پسوندهای متفاوتی همراه شده است که برخی از این پسوندها عبارتند از:
1. روابط عمومی الکترونیکی
2. روابط عمومی دیجیتال
3. روابط عمومی آنلاین
4. روابط عمومی اینترنتی
5. روابط عمومی سایبر
6. روابط عمومی مجازی
این افراد معتقدند که این واژه سازی ها بی دلیل است و بهتر است واژه روابط عمومی الکترونی را به جای همه آنها به کار بریم.
• رویکرد چهارم: روابط عمومی 2.0 و دیگر هیچ!
برخی از اساتید علوم ارتباطات که با رویکرد IT به این واژه سازی ها نگاه کرده اند، پس از گرته برداری از وب 2.0 و ساخت ترکیب روابط عمومی 2.0 این واژه را معادل خوبی برای همه ترکیب های پیشین می دانند.
دانستی است که این نظر در محافل دانشگاهی روابط عمومی هیچ جایگاهی ندارد. با این حال می تواند به رفع آشفتگی های این بحث کمک کند.
• رویکرد پنجم: حذف واژه های روابط عمومی الکترونی و روابط عمومی 2.0 و استفاده به جا از باقی ترکیب ها.
در این رویکرد، برخی از صاحبنظران معتقدند که ترکیب روابط عمومی الکترونی معادل روابط عمومی الکترونیکی است و دلیلی برای واژه سازی نداریم. همچنین ترکیب روابط عمومی 2.0 گرته برداری از وب 2.0 است که معادل روابط عمومی سایبر می باشد. بنابراین این دو ترکیب در ادبیات روابط عمومی هیچ محلی از اعراب ندارند.
این عده می افزایند که باید این دو ترکیب را حذف کرده و ترکیب های روابط عمومی الکترونیکی، روابط عمومی دیجیتال، روابط عمومی آنلاین، روابط عمومی اینترنتی، روابط عمومی سایبر و روابط عمومی مجازی در جای خودشان به کار گرفته شوند.
• رویکرد ششم: روزآمدکردن و استفاده از تمام واژه های روابط عمومی
این عده معتقدند که روابط عمومی در طی تاریخ خودش واژه هایی را تولید کرده است. این واژگان می توانند به روز شده و حوزه های تخصصی را در روابط عمومی با تکنولوژی نشان دهند.
به عنوان مثال در مارس 2012، حوزه سئو با تغییر الگوریتم پنگوئن و پاندا در حوزه روابط عمومی الحاق شد. در دایره المعارف وبپدیا، واژه سئو پی آر را معادل روابط عمومی اینترنتی قرار داد. تا با این کار روابط عمومی اینترنتی که پس از ورود شبکه های اجتماعی و وب 2.0 جای خود را به روابط عمومی سایبر داده بود، دوباره در ادبیات روابط عمومی خودش را بازیابد.
• رویکرد هفتم: روابط عمومی الکترونی و روابط عمومی الکترونیکی در جای مشخص خود قرار گیرند.
برخی از اساتید ارتباطات هم گفته اند که حال که این دو واژه وارد ادبیات روابط عمومی شده اند، می توانیم روابط عمومی الکترونیکی را به بعد سخت افزاری روابط عمومی از قبیل تجهیزات الکترونیکی آن اطلاق کنیم و روابط عمومی الکترونی را به بعد نرم افزای آن ربط دهیم.
کدام رویکرد را می پذیرید؟ قضاوت با شماست!
نویسنده: عادل میرشاهی(سردبیر شارا)
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
|