شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- یکی از نهادهای تاثیرگذار روابط عمومی در تمام دنیا آژانس روابط عمومی است.

این آژانس ها واسط میان مردم، سازمان، روابط عمومی سازمان، رسانه ها و کارمندان هستند. اما در ایران این نهاد در کانون های تبلیغاتی مستحیل شده و عملا هیچ محلی از اعراب ندارد.

امروزه در تمام دنیا فعالیت های روابط عمومی به نهاد های تخصصی سپرده می شوند. چراکه در واقع برای پیشبردن اهداف روابط عمومی؛ یک سازمان عریض و طویل نیازمند بخش روابط عمومی با تعداد زیادی از کارمندان و متخصصان است.

برخی از این متخصصان هزینه های زیادی را دریافت می کنند و به کارگرفتن آنها در یک سازمان، به منزله از کشتن استعدادهای یک متخصص است. چیزی که در نهادهای دولتی به وفور اتفاق می افتد.

در واقع این استعدادها می توانند در جایی به نام آژانس های روابط عمومی گردهم آیند و با شرکت در پروژه های مختلف توان خود را در عرصه تخصصی بالا ببرند.

این کار علاوه بر کمک به دانش افزایی، باعث می شود که روابط عمومی قوی تر عمل کرده و حرفه ای تر شود.

همین است که با توجه به حضور حدود 24 هزار کارگزار روابط عمومی در کشور، کمتر از 10 سایت و وبلاگ تخصصی و فعال در این زمینه وجود دارد. چراکه کارکنان روابط عمومی در سازمان ها عملا فسیل می شوند.
در نتیجه می بینیم که مشارکت این کارشناسان در همایش ها و گردهمایی های تخصصی روابط عمومی بسیار ضعیف است و به قول دبیر یکی از این همایش ها، هیچ کس به ما برای بهتر برگزار کردن این همایش ها پیشنهادی ارائه نمی دهد.

به نظر می رسد خلاء آژانس های روابط عمومی سبب می شود که کارشناسان روابط عمومی به روزمرگی افتاده و نتوانند پتانسیل های خود را برای اجرای پروژه های حرفه ای تر افزایش دهند. چراکه عملا کارکرد آنها در سطح اشغال یک جایگاه در سازمان باقی می ماند و هرگز فضای رقابتی را تجربه نمی کنند.

بزرگترین ضعف یک سیستم حذف رقابت در آن است و این چیزی است که در روابط عمومی کشور اتفاق افتاده و بزرگترین لطمات را در این چندساله از آن خورده ایم.

محیط سالم و لیاقت گرا در حوزه روابط عمومی تنها با شکل گیری آژانس های روابط عمومی خصوصی به وجود می آید. و این محیط سبب می شود که محتواهای جدید تولید شده و تجارب متخصصین به اشتراک گذاشته شود. چیزی که در روابط عمومی ایرانی کمترین نشانی از آن وجود ندارد.

به عنوان مثال در مارس 2012، حوزه جدیدی در روابط عمومی با نام سئو پی آر معرفی شده است. بنده به طور کاملا اتفاقی با این حوزه آشنا شدم و بالغ بر 400 مقاله در این موضوع ترجمه کردم، اما هنوز یک نفر نقد یا یادداشتی بر این مقالات ننوشته و با اینکه قریب بیست ماه از انتشار اولین یادداشت من می گذرد، هیچ مقاله ای مضاف بر آنچه من ترجمه کرده ام ترجمه نشده است.

این درحالی است که تخصص سئو پی آر امروز در دنیا به رسمیت شناخته شده است، انجمن روابط عمومی امریکا در کنفرانس تاثیر دیجیتال در مورد آن کارگاه برگزار کرده است و آژانس های بزرگ روابط عمومی انگلستان از کسانی که این تخصص را دارند با حقوق بسیار بالا دعوت به همکاری می کنند.

از طرف دیگر دانشجویان علوم ارتباطات، روابط عمومی و فناوری اطلاعات که برای حضور در این آژانس های روابط عمومی آموزش دیده اند، به کارهای غیر مرتبط دست می زنند یا تحصیلات خود را در مقاطع بالاتر و به امید مشاغل بهتر ادامه می دهند که این خود در آینده معضلات جدی را به همراه خواهد داشت.

در واقع برای حضور آژانس روابط عمومی نیازمند فرهنگ سازی و ایجاد ظرفیت هایی هستیم که متاسفانه در حال حاضر این ظرفیت های وجود ندارند.

رادیو و تلویزیون خصوصی یکی از مواردی است که برای توسعه آژانس های روابط عمومی مورد نیاز است. چراکه اساسا نهادهای خصوصی با یکدیگر خیلی بهتر کار می کنند.

همچنین کوچک کردن ساختار سازمان های بزرگ و برون سپاری فعالیت های اجرایی به آژانس های خصوصی معضل دیگر این نهادها است.

نکته دیگر، عدم شناخت مدیران سازمان ها از روابط عمومی و قدرت آن باعث ایجاد ضعفی پنهان در روابط عمومی شده است. این کار بایستی با افزایش نشریات تخصصی و تولید محتوای مرتبط و به روز صورت پذیرد.
برگزاری سمینارها و کنفرانس های روابط عمومی برای مدیران سازمان از اهمیت بسزایی برخوردار است. چراکه مسئولین روابط عمومی خود از وظایفشان آگاهند و این مدیران هستند که گاهی درخواست های نامعقول و انتظارات نا صحیح از واحد روابط عمومی شان دارند.

اینها مواردی هستند که در دنیای روابط عمومی در چند سال گذشته اتفاقات افتاده اند و بسیاری از شرکت ها و نهاد ها به اهمیت روابط عمومی پی برده و قراردادهای هنگفتی با آژانس های روابط عمومی بسته اند که نتیجه آن توسعه صنعت روابط عمومی در دنیا بوده است.

صنعتی که بزرگترین شرکت آن در سال گذشته بالغ بر 666 میلیون دلار درآمد داشته است، قطعا آن اندازه ارزش دارد که چنین هزینه ای برای آن پرداخت شده است.

لذا توصیه می شود با بستر سازی برای کوچک سازی روابط عمومی سازمان های بزرگ و برون سپاری فعالیت های اجرایی به آژانس های روابط عمومی، گامی اساسی به سوی توسعه روابط عمومی کشور برداشته شود.
 

منبع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)