شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)-|| فرزندان و کودکان ما بدلایل مختلف از جمله سرگرم شدن با تبلت و گوشی و بازی های کامپیوتری و .... کمتر فرصت گفتگو و سخن گفتن و تعامل چهره به چهره با خانواده و هم سن و سالان خود را پیدا می کنند. در واقع، یکی از آفت های مدرنیته و تکنولوژی، دور کردن انسان ها از هم از حالت چهره به چهره بوده است.

فرهنگ اصیل ایرانی، مالامال از مهرورزی، گفتگو، دور هم بودن و ارتباطات جمعی است در حالیکه متاسفانه با وجود تمامی مزایای بسیار ارزشمند تکنولوژی، شاهد هستیم که والدین و فرزندان، امروزه کمتر با هم حرف می زنند و این بسیار فاجعه آمیز است که جای بحث و بررسی آن در این مجال نیست.

همین بچه های من و شما که امروزه کمتر حرف می زنند یا بلد نیستند حرف بزنند، فردا که می خواهند بروند دانشگاه، نمی دانند چگونه با استاد و دانشجویان همکلاسی خود سخن بگویند. جایی برای مصاحبه شغلی اگر بروند، بلد نیستند درست و حسابی با مصاحبه کننده گفتگو کنند.

اگر برای خواستگاری بروند، نمی دانند به طرف خود چه بگویند و هنر گفتگو و تعامل و مذاکره را بلد نیستند. همین کودکان، فردا می روند و نماینده مجلس می شوند اما می بینید که از فن بیان و سخنوری و آداب گفتگو، هیچ نمی دانند. این کودک امروز، فردا مدیر کل و وزیر و مدیر عامل می شود اما در جلسات و نشست ها و کنفرانس های خبری و .... نمی تواند دو کلمه صحبت تاثیرگذار داشته باشد.

کودکی که فن بیان نیاموخته، اگر مدیر عامل موفقی هم باشد، در جلسه مجمع عمومی نمی تواند نظر جمع را جلب کرده و فرد بی کفایتی قلمداد می گردد. فن بیان موضوع بسیار استراتژیک و حساس و کاربردی و سرنوشت سازی است که والدین نسبت به آن غفلت دارند. کودکی که فن بیان نیاموخته باشد نمی تواند از خود دفاع قدرتمندی داشته باشد و لذا منزوی، گوشه گیر، افسرده، شکننده و حساس می شود.

کودکی که فن بیان نیاموخته باشد هر چند کارها و وظایف و ماموریت های خود را هم درست انجام داده باشد ولی نمی تواند حق مطلب را ادا کرده و توان نفوذ و تاثیر گذاری در افراد را نخواهد داشت. فرزندان خود را به کلاس های فن بیان و سخنوری بفرستید تا نزد اساتید حوزه روابط عمومی و ارتباطات چگونه حرف زدن و تعاملات و مناسبات انسانی و ارتباطی را فرابگیرند.