شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| آموزش سازمانی در پیوند با فناوری های جدید، از یک سو بر آموزش سازمانی در مورد فناوری های دیجیتال تمرکز دارد که به مدیریت سواد مجازی و مهارت های دیجیتال کارکنان در استفاده و کاربرد فناوری های دیجیتال می پردازد. از سوی دیگر متمرکز بر فناوری های دیجیتال است که برای پشتیبانی از آموزش سازمانی طراحی شده اند و به عنوان توانمندساز یادگیری سازمانی عمل می کنند (رابی و دیگران، 2000).

مدیریت آموزش و رفتار سازمانی در مدیریت یکپارچه روابط عمومی در چارچوب جهان بینی اسلامی، حول محورهای عقلانیت و خردگرایی، آگاهی بخشی، حقیقت‌جویی و حقیقت‌گرایی، ژرف‌اندیشی و تعمق اندیشه، پرسشگری، محیط‌شناسی، معرفت‌افزایی و فراگیری دانش، دانش‌اندوزی تخصصی، تعاملات میان‌رشته‌ای و درون‌رشته‌ای، استمداد علمی و تجربی، محتواشناسی، تجربه‌‌گرایی و تجربه‌اندوزی، مهارت‌افزایی اجتماعی و احترام‌مداری هنجاری تنظیم می شود.

رفتار روابط عمومی ها در فضای مجازی، به دلیل حذف ارتباطات چهره به چهره و زبان بدن در فرایند ارتباطات، تفاوت های فرهنگی، جغرافیایی و زبانی، ممکن است با تعارضاتی مواجه شود. در سطح درون سازمانی، ممکن است تیم های پژوهشی روابط عمومی ها به صورت مجازی فعالیت داشته باشند و بدون نیاز به حضور فیزیکی با یکدیگر تعامل داشته باشند و یا دیگر بخش های روابط‌عمومی به صورت الکترونیکی در ارتباط باشند. در چنین مواردی، مدیریت تعارض، تعامل و تبادل داده بخشی از استراتژی روابط عمومی هاست. تعارض به معنای «آگاهی افراد از تفاوت ها، عدم تطابق ها و اختلافاتشان در زمینه تمایلاتشان است» (پانتلی و سوکالینگام (2005).

تعارضی که عملکرد سازمان را متأثر کند و مانعی در جهت تحقق اهداف سازمان باشد، نیاز به مدیریت دارد. سه نوع تعارض روی عملکرد کار مجازی روابط عمومی ها اثرگذار هستند که شامل 1) تعارض رابطه ، 2) تعارض وظیفه و 3) تعارض فرایند است (ویکفیلد و دیگران، 2008). تعارض وظیفه و فرایند در ارتباط با وظایف کاری بوده و به تفاوت نگرش به وظایف شغلی اشاره دارند، اما تعارض رابطه ای متمرکز بر ارتباطات میان فردی اعضاء بوده و به احساس ناامیدی، عدم اعتماد یا تفاوت ارزشی و رفتاری افراد اشاره می کند (فورومو، 2009).
 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)