شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-|| لابی کردن اصطلاحی است که اغلب سیاستمداران خصوصا نمایندگان مجلس و شوراها؛ گروه های مردم نهاد و افراد خیر و... بکار می‌برند.

Lobby در واقع معادل کلمه vestibule می باشد و اساسا لابی عبارت است از اتاق یا یک کریدور که در بیرون از یک سالن قرار دارد. البته ما در میان سازندگان بناهای لوکس نیز ممکن است کلمه لابی را زیاد بشنویم و در این صورت مراد از لابی مکانی در بدو ورود به ساختمان است که حالتی دنج و مبلمان شده داشته و بیشتر شبیه فضایی است مثل اتاق انتظار برای ملاقات هدایت شده با کسی.

اما لابیگری ( lobbying ) چیست؟

لابی (Lobby) لغت انگلیسی به معنای سرسرا یا راهرو است. این واژه در ادبیات سیاسی به معنی اعمال نفوذ بر سیاستمداران بویژه بر نمایندگان مجالس است و به گروهی گویند که در اوضاع سیاسی کشوری از طرق مختلف قانونی یا احتمالا غیر قانونی؛ سعی در اعمال نفوذ و پیشبرد دیدگاه خود را داشته باشند.

منظور از لابی‌گری یا اعمال نفوذ بر سیاستگذاری‌ها این است که در شرایطی خاص؛ کسی را که بیش از شما قدرت تصمیم‌گیری دارد متقاعد کنید تا از اقدامی حمایت کند که شما خواستارش هستید. لابی‌گری لزوما چیزی نیست که از آن پرهیز کنیم. برعکس، ممکن است از نظر اجتماعی کاری بس مسئولانه باشد. لابی‌گری مهم است چون شما دیدگاهی دارید و بر این عقیده‌اید که این دیدگاه درست است و از آنطرف؛ فرد تصمیم‌گیرنده‌ای هست که قدرت و اختیار آن را دارد که این دیدگاه را تبدیل به یک سیاست و در نهایت تبدیل به یک واقعیت و تصمیم کند، درحالی که شما این توانمندی و اختیار را ندارید.

 اعمال نفوذ وقتی بیشترین تاثیرگذاری را دارد که موضوعی که مطرح می‌کنید موضوع درستی باشد. یعنی این‌که موضوع شما ضروری، همدلانه و دست‌یافتنی باشد. برای لابی‌گری موفق، بعد از انتخاب موضوع درست نوبت به سازمان‌دهی و بسیج مردم یک محله یا منطقه می‌رسد. کسانی که قدرت تصمیم‌گیری دارند به خواسته‌های گروه‌هایی از مردم واکنش نشان می‌دهند که موظفند به‌ آ‌ن‌ها پاسخگو باشند.

برای لابی‌گری موفق، باید افراد دیگری را پیدا کنید که با شما موافق و همراه باشند. مهم‌تر از آن، باید آن‌ها را در قالب گروهی سازمان‌دهی کنید که در راه هدف مشترک‌تان دست به اقدام و عمل بزنند. قبل از این‌که به سراغ تصمیم‌گیرنده‌ها بروید، گام اول این است که بدانید در ارتباط با موضوع مورد نظر شما چه کسانی تصمیم‌گیرنده هستند. وقتی فهمیدید تصمیم‌‌گیران در موضوع مورد نظر شما چه کسانی هستند، باید ببینید که چطور می‌شود با آن‌ها تماس گرفت. وقتی که با فرد تصمیم‌گیرنده ارتباط برقرار کردید باید نگران دو چیز باشید: چه می‌گویید و آن را چگونه بیان می‌کنید.

روابط عمومی ها و لابی گری

روابط عمومی ها برای نفوذ در افکار عمومی و تبیین جایگاه و معرفی خوب خود به مردم می‌بایست مهارت لابیگری موثر در شکل مثبت آنرا بیاموزند و بدانند. برای لابیگری؛ یک روابط عمومی باید به سلاح دانایی و بینش عمیق و جامعیت اطلاعاتی مسلح باشد. لابیگری مثبت برای روابط عمومی ها عبارت است از هنر همراه کردن دیگران با خود. اینکه دیگران ما را بخوبی بشناسند و ما را باور کنند و ما را همراهی نمایند.

 لابیگری در روابط عمومی یعنی اینکه چقدر صداقت و راستگویی در حرف و عمل داریم. یک روابط عمومی لابیگر سعی می‌کند تا کار مناسب را در زمان مناسب انجام دهد. روابط عمومی که هنر لابیگری را بداند باید یک مذاکره کننده خوب و حرفه ای باشد. لابیگری برای مصلحت عامه و تحقق منفعت عامه بسیار لازم و ضروری است. روابط عمومی موفق لابی گری می‌کند تا برای کشور و سازمان خود ارزش افزوده و خوشنامی و برند سازی ایجاد کند.

روابط عمومی ها در مقوله لابیگری باید واحدهایی فعال؛ پویا؛ مثبت اندیش؛ آینده پژوه؛ صادق و دارای مهارت مدیریت هوش هیجانی باشند. لابیگری در شکل مثبت باعث صرفه جویی در انرژی؛ هزینه ها و کاهش تعارضات و تضادهای بین فردی و بین سازمانی می‌شود. لابیگری در روابط عمومی یعنی اینکه ما بتوانیم با مذاکره و جلسه و گفتگو موانع و مشکلات و عدم تفاهمات را از میان برداشته و به یک فهم مشترک با طرف مقابل خود برسیم که نهایتا موجب یک هم افزایی و نیل به اهداف و ایجاد یک بازی برد - برد گردد.

حسن خسروی