شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- بدن و شعور ما انسانها طوری تحول یافته است که موجودی موفق و مسلط بر شرایط پیرامون باشیم.

اما بعضی از خصوصیات ما که کارشان ایجاد تطبیق بیشتر، آینده نگری و دقت بیشتر بر اوضاع پیرامون می باشد اگر متوجه نباشیم می توانند روح و روان و شادابی ما را تخریب کنند.

دلزدگی از خوبی ها
منشاء اصلی خاصیت انسانی در قدرت تطبیقی اوست. ما می توانیم با هر شرایط بد و غیرعادی تطبیق بیابیم اما در ضمن به زیبایی ها و خوشی ها نیز سریع خو می کنیم.

برای همین است که خوشی‌ها دل مان را می زند. متأسفانه بسیاری از انسانها به خاطر این خاصیت، رفتاری را در پیش می گیرند که هرچه داشته اند را نیز از دست می دهند.

بدبینی
غریزه بقای ما طبیعتاً به سمت ایرادگیری و دیدن نقاط ضعف گرایش دارد. خاصیتی که باعث افزایش قدرت تطبیق ما با اوضاع ناگوار محیط می شود. ما را از خطرات دور می سازد و همواره ما را به صورت آماده باش قرار می دهد.

اما اگر متوجه نباشیم خاصیتِ منفی دیدن و ایرادگیری ها می تواند تبدیل به یک عادت اذیت کننده شود. در دنیایی هم زندگی می کنیم که نارسایی و مشکلات همیشه و به وفور وجود دارد. برای همین ناخودآگاه تبدیل به انسان های همیشه منفی می شویم که حاصلی جز بد شدن حال مان نخواهد داشت.

احساس مان در باره آینده
قدرت تصور و حدس و گمان در باره آینده نیز یکی از خاصیت های جالب انسانی است. ما شعور و قدرت جمع آوری اطلاعات برای پیش‌بینی عمومی از اوضاع خودمان را داریم. اما متأسفانه قدرت آینده نگری ما به خاطر همان خاصیت تطبیق با شرایط، دوست دارد مدام اوضاع را منفی ببیند تا محتاط تر و سخت کوش از همیشه، آینده ایی که دوست داریم برای ما محق شود.

اگر مواظب نباشیم این ویژگی باعث می شود که در رویارویی با پدیده های جدید و حتی جالب در آینده، زیاد احساس ذوق زدگی و خرسندی نکنیم و مدام یک ترمز احساسی، ما را از آرامش و پذیرش اتفاق خوب و جدید باز دارد.

ما باید مدام دقت کنیم که در دام تاثیرات منفی و ناخوشایند خصوصیات و توانایی هایی که وظیفه اصلی شان حفظ بقای ما است قرار نگیریم وگرنه زندگی مان را غمگین و نگران سپری خواهیم کرد.