شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-به‌طورمعمول دلایل بسیار منطقی وجود دارد که نشان می‌دهد چرا برنامه‌ها و نرم‌افزارها تلفن‌های همراه به‌عکس ها و سایر اطلاعات شخصی کاربر دسترسی دارند اما پیش از هرگونه فعالیتی باید از کاربر اجازه بگیرند.

شاید برای بسیاری از ما در هنگام نصب برنامه‌های جدید روی موبایل، این سؤال به وجود آمده باشد که چرا برنامه‌های تلفن‌های همراه از ما درخواست دسترسی به اطلاعات و تصاویرمان را می‌کنند؟ ممکن است زمانی که برنامه‌های موبایل به اطلاعات ما دسترسی پیدا می‌کنند به نظر برسد که تهاجمی صورت گرفته و کاربر احساس ناامنی کند اما معمولاً در این‌گونه فعالیت‌ها، یک توضیح کاملاً منطقی برای این موضوع وجود دارد.

دکتر پیتر جی. بنتلی (Peter J Bentley) از پژوهشگران کامپیوتر دانشگاه کالج لندن در این رابطه چنین توضیح می‌دهد؛ برنامه‌های کاربردی دستگاه‌های تلفن همراه در بخشی به نام سند باکس (Sandbox) قرار می‌گیرند. درواقع سند باکس که در لغت کیسه‌شن معنا شده و برای ایجاد استحکامات دفاعی به کار می‌رود و در مبحث برنامه‌های تلفن‌های همراه نیز این فنّاوری کنترل دسترسی به اطلاعات در سیستم‌عامل ساخته‌شده است و هر برنامه را از داده‌های خود، از برنامه‌های دیگر و از سخت‌افزار دستگاه جدا می‌کند تا بتواند از آسیب اتفاقی یا عمدی به آن‌ها جلوگیری کند.

هنگامی‌که یک برنامه و نرم‌افزار تلفن همراه نیاز به پردازش برخی داده‌ها دارد، ابتدا باید از کاربر اجازه بگیرد. به‌طورمعمول به دلایل بسیار منطقی برنامه‌ها و نرم‌افزارها به‌عکس ها و سایر اطلاعات ما دسترسی دارند. برنامه ویرایش عکس برای انجام فعالیت خود نیاز دارد تا به‌عکس های کاربر دسترسی داشته باشد و یا برنامه ضبط و ایجاد فایل‌های صوتی برای اجرای برنامه‌های خود باید امکان دسترسی به میکروفن را داشته باشد.

گاهی اوقات یک برنامه و اپیلیکیشن ممکن است نیاز به دسترسی اطلاعات شخصی بیشتری پیدا کند و در حال تلاش برای جمع‌آوری اطلاعات باشد تا آن‌ها را برای بازاریابی مورداستفاده قرار دهد.

به اعتقاد دکتر جی. بنتلی، درصورتی‌که کاربر احساس کند که حریم خصوصی‌اش موردحمله و دستبرد قرار می‌گیرد، بهترین کار این است که اجازه دسترسی به داده‌های شخصی که از سوی برنامه و نرم‌افزار ارائه می‌شود را رد کرده یا برنامه موردنظر را به‌طور کامل حذف کند.

ترجمه: فاطمه کردی
منبع: sciencefocus - سیناپرس