شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- محمد آقا همکارم از صبح که پشت میز کارش می نشیند، یار غارش رادیو است. آن هم فقط با رادیو رشت کاردارد. برای این که محمد آقا سال ها در صدا و سیمای گیلان خدمت کرده و عمری است که با رادیو انس دارد، انیس و مونس رادیو است، تصور نکنید کنار رادیو نشسته مچ بگیرد تنها چیزی که در مخیله اش خطور نمی کند مچ گرفتن است، او می خواهد ببیند در استان گیلان چه می گذرد تا از مجموعه خبرهای رادیویی و ارتباط مستقیمی که با سازمان ها و موسسات می گیرد و خبرهایی که خبرنگاران دفتر سرپرستی می آورند بهترین خبرها و گزارش ها را عرضه کند.

محمد آقا در بزک کاری اخبار و گزارش ها ید طولانی دارد ، می داند چه طور یک خبر را آرایش کند و به خورد خلق الله بدهد خلاصه آرایشگر خوبی است و روی ممارستی که در خبرنویسی دارد دراین کار فرز عمل می کند همین که سرنخ خبر را به دستش دادی تا آخر دنبال خبر را می گیرد. شم او در کار خبر بسیار قوی است . بچه های صدا وسیما او را دوست دارند آن ها هم به محمد آقا علاقه مند هستند و ارتباط شان تنگاتنگ است دوستانش عاشق خنده هایش هستند خنده های بلندش که گاهی گوش فلک را نوازش می دهد.

این را هم بدانید که محمد آقا با پنبه سر نمی برد ، اما معتقد است تنها نباید نوش بود و همه اش هم نباید نیش زد ، بلکه شیرینی مطالب در نوش و نیش نهفته است .محمد آقا در نوشتن غرض ندارد ولی مرض دارد از یک سوژه به راحتی نمی گذرد و در مسائل خبری کلی از اداره های روابط عمومی دلخور است و گله مند ، می گویند بعضی از مسئوولین روابط عمومی در اداره استان گیلان با وظایف خود آشنا نیستند نمی دانند چه طور ارتباط برقرار کنند ارزیاب خوبی نمی باشند اغلب خبرها را ناقص ارسال می دارند بیگانه از اصول خبرنویسی هستند کلی دردسر باید بکشیم تا خبری که فرستاده اند راست و ریس کنیم . تازه منت می گذارند که خبر فرستاده اند دیگر نمی دانند خبری که با پای خودش به دفتر نشریه می رسد خبر نیست و حتی نمی دانند خبری که خبرنگار به زحمت به دست می آورد خبر است.

محمد آقا می گوید : عده ای از این آقایان تقصیر ندارند نه کلاس روابط عمومی دیده اند نه علاقه ای به این شغل پر مسئوولیت دارند نه با اصول روابط عمومی آشنایی دارند و در واقع از بد حادثه به این شغل روی آورده اند یک همچو کسی همه کار انجام می دهد جز روابط عمومی و خیال می کند کار روابط عمومی انجام داده است.

محمد آقا می گوید: دیده ام دریک اداره کل سمیناری مهم برگزار شده که حضور همه خبرنگاران را می طلبد ولی ازجمع این همه نشریه ها که در گیلان داریم دو سه خبرنگار را فقط دعوت کرده اند درحالی که افراد خبره ای بین نشریه های محلی و مرکزی داریم که اگر در سمینار حضور می داشتند می توانستند تصویر خوبی از سمینار را در نشریه خود منعکس کرده که متناسب با ارزش سمینار باشد.

محمد آقا می گوید: این عیب و اشکال متوجه روابط عمومی نیست ، بلکه دید مدیریت تشکیلات را می رساند که دید مناسبی نسبت به روابط عمومی ندارد، وقتی مدیریک نشکیلات اعتقادی به وجود روابط عمومی ندارد ، طبعا کسی را مامور می کند برای خالی نبودن عریضه از چنین کسی چه توقعی می توان داشت؟!

محمد آقا می گوید هرمدیری قبل از هر کارباید به فکر روابط عمومی باشد کسی را انتخاب کند که اهلیت داشته باشد علاوه بر فهم و ذوق با کار ارتباطی آشنا باشد بداند با چه ترفندی خبرنگاران مطبوعات را با خود همراه کند و از وجودشان در جهت انعکاس فعالیت های تشکیلات خود استفاده نماید.

محمد آقا می گوید: بعضی از مسئوولین روابط عمومی را می شناسم که خبره ترین خبرنگاران را لب آب می برند و تشنه برمی گردانند و بعضی را می شناسم که از روابط عمومی فقط پوستر چسباندن و پرده نویسی را یاد گرفته اند بعضی دوره روابط عمومی را دیده اند برعکس بعضی را می شناسم که دوره روابط عمومی را ندیده اند ولی روابط عمومی جز خون شان است مثل این که در شکم مادرشان دوره روابط عمومی را را با تمام ابعادش آموزش دیده اند.

محمد آقا راست می گوید کار را باید به کاردان سپرد باید به اهلش داد تا نتیجه مطلوب حاصل شود محمد آقا عقیده دارد سروسامان دادن به روابط عمومی یک راه دارد دولت و وزارت کشور از طریق استانداران بخواهد که به ادارات روابط عمومی بها داده شود و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در تمام استان ها برای مسئوولین روابط عمومی ادارات استان کلاس هایی ترتیب بدهد دوره ببینند و امتحان بگیرند کار هر مسئوولی را ارزیابی نمایند بدرد خور ها را نگهدارند و به این طریق ادارات روابط عمومی را متحول سازند تا حضور یک تشکیلات اداری بین مردم احساس شود.

یکی از همکاران می گوید : محمد آقا اگر دستش برسد تمام ادارات روابط عمومی را منحل می کرد و تشکیلات جدی را از نو برپا می ساخت به شکلی که اعتقاد دارد به این همکار گفتم این اقدام فقط از عهده استاندار جدید برمی آید که باید منتظر ماند و دید از چه منظره به دوایر روابط عمومی نگاه خواهد کرد.