شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- در کشورهایی که رادیو ــ تلویزیونها غیردولتی هستند و به صورت تجاری عمل می کنند از جمله آمریکا، اگر یگ برنامه ـ هرقدر مهم از نظر فنی و محتوا ـ در ریتینگ Rating (سنجش نظر مخاطبان و تعیین «درصد» بیننده و شنونده راضی و یا ناراضی) نمره کم و خلاف انتظار بیاورد تعطیل خواهد شد، زیرا صاحبان آگهی اجازه نمی دهند اعلانشان در آن برنامه پخش شود.

دهم مارس 2003 «فیل دانهو» روزنامه نگار قدیمی که یک برنامه میز گرد زنده همراه با پرسش و پاسخ تلفنی را در شبکه ام ـ ا س. ان. بی. سی. (متعلق به مایکروسافت و نشنال برادکستینگ کورپوریش ــ آمریکا ) اجرا می کرد و برای یک گروه آگاه با تحصیلات بالا جالب بود اعلام کرد که چون «درصد» بینندگان برنامه او از نصاب معین پایین رفته و به 379 هزار تقلیل یافته است، ادامه آن برنامه برای شبکه مقدور نیست و از 28 مارس 2003 تعطیل خواهد شد!.

معنای این عمل این است که شبکه ها به خاطر اعلان و در آمد؛ مجبورند سلیقه اکثریت مخاطبان را ملاک قرار دهند و از برنامه های سنگین و همچنین مهم (فرهنگی ــ سیاسی)، صرف نظر از کیفیت تولید که در خور فهم و مطابق سلیقه و پسند اکثریت (عوام الناس) نباشد صرفنظر کنند و اُفت کاررا بپذیرند که این، یک ضعف بزرگ شبکه های تجاری در دهه های اخیر بشمار آورده شده است و این بحث دنباله داررا بوجود آورده است که آیا شبکه های رادیو ـ تلویزیونی باید تجاری و صرفا برای کسب و کار باشند و احیانا تحت نفوذ قرارگیرند و ...؟.

در بیشتر کشورها، هنوز شبکه های رادیو ــ تلویزیونی دولتی (عمومی) هستند و هزینه های آنها از محل مالیاتها و عوارض تامین می شود. ایالات متحده هم یک شبکه رادیو تلویزیون عمومی (بدون آگهی تجاری آنچنانی) دارد که غیر دولتی است و هزینه آن ازاعانات مردم و موسسات و کمک های آموزشی ــ فرهنگی دولت تامین می شود. در زمستان 2011 و درجریان صرفه جویی در هزینه های این دولت، قرارشده است که کمک دولتی به آن شبکه مشمول کاهش و یا حذف قراربگیرد.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com