شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، یک تیم زمانی کارآمد و سازنده است که احساس لذت از کار کردن را در اعضای خود برانگیزاند و همه افراد از حضور در تیم راضی باشند. با انجام کارها به صورت تیمی، تولید افزایش می‏یابد و اعتماد بیشتری نیز ایجاد می‏شود و با افزایش رضایتمندی بین افراد، موفقیت و بهره‏وری نیز افزایش یافته و در نتیجه یک تیم کارآمد و سازنده به آسانی به اهداف خود دست پیدا می‏کند.حال سوال این است که چقدر کار تیمی در محیط کسب‌وکار می‏تواند سازنده باشد؟ از آنجا که انسان‏ها خودمحور هستند و موجودات خودخواهی نیز هستند و می‏خواهند حتما به موفقیت دست پیدا کنند، اگر به تیم خود متعهد شوند، این خودخواهی باعث می‏شود اعمال آنها تیم را به سمت موفقیت ببرد. باید به این نکته توجه داشت که موفقیت یک تیم در دستیابی به یک هدف مشترک قرار دارد.

اما آیا کار تیمی و کسب موفقیت در جهان مدرن با کار از راه‏ دور یا کار مجازی هم قابل اجرا است؟ البته که این طور است. مشخص شده که تعداد کسب‏وکارها و تیم‏های مجازی در حال افزایش است. گزارش مطالعات موسسه تحقیقاتی سیسکو در سال 2009 اعلام کرد که تیم‏های مجازی برای انجام بسیاری از کارها گزینه بهتری هستند. این رویکرد با امکان به اشتراک‏گذاری اطلاعات باعث بهبود شرایط کار می‏شود. اما این نوع کار گروهی نیز با موانعی روبه‏رو است، مانند کار در دفتر کاری معین که در حال حاضر با کمک اینترنت و پلت‌فرم‏های اَبری تسهیل شده‏ است. در این رویکرد در دسترس بودن بدون محدودیت مکانی یکی از امکانات جدید است. به علاوه در انجام کار تیمی به صورت مجازی نیز باید این نکته را در نظر گرفت که کارکرد تیم‏هایی که متشکل از کارمندان زن و مرد هستند بسیار موفق‏تر از تیمی که افراد همسان دارند، خواهد بود.

به‌طور کلی 7 استراتژی مهمی که در موفقیت یک کار تیمی - چه به صورت سنتی و چه مجازی - بسیار تاثیرگذار خواهند بود، عبارت است از:

1) تعهد: همه انسان‏ها در تجربه‏های روزمره‏شان آموخته‏اند که اگر خود را متعهد به چیزی کنند، نیمی از راه موفقیت را طی کرده‏اند. آدام کریک، برنده مدال طلای المپیک کانادا می‏گوید: «تعهد اعضا تعیین‌کننده برنده یا بازنده بودن تیم است.» او معتقد است که برای کارآمد بودن یک تیم، اعضای آن باید منافع شخصی خود را رها کنند و اگر ایده‏هایشان مورد قبول جمع نبود بتوانند خود را کنترل کنند. در واقع، تغییر نگرش و استانداردها و روال کاری و حتی اخلاق کاری، کار سختی است. تعهد به تیم به معنی استقبال از نگرش‏ها و آرمان‏ها و روال کاری تیم است و فعالیت اعضا باید به رشد آنها و هدف مشترک تیم نزدیک باشد.

2) برقراری ارتباط: از لحظه تولد به اشتراک‏گذاری و درک اطلاعات متقابل شروع می‏شود. هنر گوش دادن و پاسخ دادن در DNA ما حک شده است. هوش تجاری، مهارت‌های ارتباطی خوب و انگیزه پیشرفت تاثیر مثبت بر فرهنگ کار تیمی در سازمان می‏گذارد. ارتباطات در فضای مجازی هم به‌خوبی ارتباطات شفاهی به‌کار می‏رود؛ به‌خصوص زمانی که می‏خواهیم تغییرات مورد نظر را سریع به افراد تیم اطلاع دهیم.

3) همکاری: همکاری همان برقراری ارتباط است که به‌صورت روزمره آن را انجام می‏دهیم. همکاری هنگامی که تبدیل به یک مهارت شود، می‏توان از آن برای اداره کارهای توسعه یافته و سپردن کارها به افراد دیگر درتیم استفاده کرد. همکاری اعضای تیم را کنار هم جمع می‏کند و اعضا می‏توانند از پلت‌فرم‏های مبتنی بر همکاری برای انجام برخی کارها استفاده کنند. برای اینکه همکاری نتایج مثبت به همراه داشته باشد، استراتژی پشت آن باید به خوبی برنامه‌ریزی شده باشد.

4) تعیین نقش و احترام به آن: نقش‏ها به‌عنوان راهنما عمل می‏کنند و قوانین و تعهدات بر اساس جایگاه شغلی تعیین می‏شوند. بدون قوانین و تعیین نقش‏ها هرج و مرج به وجود می‏آید. هیچ‌کس رئیس یا کارمند به دنیا نمی‏آید. با تعیین نقش‏ها همه در کنار هم و با کمک هم می‏توانند کارها را به انجام برسانند. تقسیم نقش می‏تواند موقتی یا دائمی باشد. تعیین نقش‏ها تصمیمی است که همه افراد تیم باید بگیرند.

5) سازش و توافق: چه تیمی که از پلت‌فرم‏های اَبری استفاده می‏کنند و چه تیمی که در یک محیط کاری حضور دارد، باید زمانی را برای رسیدن به توافق و سازش در نظر بگیرد. اگر بعد از یک جلسه سازش همه اعضا از آن راضی نباشند، افراد انگیزه و تعهدشان را از دست می‏دهند. ارائه راه‏حل راهی برای رسیدن به توافق است و آن به این معنی است که نظر همه اعضا شنیده می‏شود و در تصمیم‏ها در نظر گرفته می‏شود. همه با هم گفت‏وگو می‏کنند و به یک تصمیم واحد می‏رسند. در چنین تیمی که به همه افراد اهمیت داده می‏شود، تعهد به تیم وجود دارد.

6) چالش: بهترین روش غلبه بر موانع، روش تیمی است. چالش‏ها می‏توانند انگیزه ایجاد کنند. اما اگر چالش‏ها زیاد شوند می‏توانند تهدیدآمیز نیز باشند. ما همان‌طور که به همکاری و ارتباط نیاز داریم به زندگی کردن در یک تیم و انجام کارها به‌صورت تیمی هم نیاز داریم. در همکاری با یکدیگر، با نقاط قوت و ضعف تیم آشنا می‏شویم. این فرصتی را برای ما فراهم می‏کند تا عکس العمل همکارانمان را در زمان چالش‌ها ببینیم که آیا در این زمان همیاری و کمک می‏کنند یا راه‏حل بهتری درنظر دارند. همچنین، با دانستن عیب‏هایشان، قدرت پیش‏بینی در زمان بحران را خواهیم داشت و به سرعت می‏توان روند کار و عملکرد را بهبود بخشید.

7) مشارکت: اعضا در هر مرحله از کار به یک اندازه نقش و مسوولیت نخواهند داشت؛ با این حال یک چیز مسلم است، همه به همدیگر کمک خواهند کرد. در محیط کسب‏وکار آنلاین نقش‏ها در اشتراک‏گذاری دانش و اطلاعات تعریف شده‌اند و به دنبال رسیدن به بالاترین استانداردهای عملکرد و همچنین کمک در استفاده از زمان و منابع خواهند بود.

منبع: روزنامه دنیای اقتصاد – شماره 3876