شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، علی گرانمایه پور روز یکشنبه افزود: در روزنامه نگاری امروز اخلاق حرفه ای کمرنگ شده است، که در دهه های 20 و 30 اصلا اینگونه نبود . 
وی اضافه کرد: این گونه تیترها بی اخلاقی را در جامعه رسانه ای ترویج می دهد، برخی از خبرنگاران الفاظ رکیک را به راحتی به زبان می آورند، چون خیلی از مطبوعات توسط غیرحرفه ای ها اداره می شود . 
عضو هیات علمی دانشکده علوم ارتباطات و رسانه دانشگاه آزاد اظهار کرد: مجوز یک روزنامه به کسی داده شده که اصلا کارش نیست، امکان دارد یک فرد مسئول خوبی باشد اما در حوزه روزنامه نگاری اطلاعات نداشته باشد، که این باعث هرج و مرج رسانه ای خواهد شد . 
به گفته گرانمایه پور، وجود یک تشکل صنفی می تواند از یکسری حقوق دفاع کند و جرم و قوانین مطبوعاتی را به خوبی تعریف کند که متاسفانه چند سالی است انجمن روزنامه نگاران بسته شده است .
وی افزود: دستگاهی نیست که خبرنگاران از آن کانال مورد حمایت واقع شوند. در کشور ما برخی اوقات آنقدر وضعیت معیشتی بد می شود که حتی یک خبرنگار حاضر است دست به هر کاری بزند، اگر روزنامه نگار نتواند فکر و ایده بدهد و تنها به فکر مسایل اقتصادی باشد کارش بی ثمر خواهد بود . 
گرانمایه پور ادامه داد: سالهاست در کشور ما روز خبرنگار وجود دارد و خبرنگاران فکر می کنند در این روز شاید دیده شوند و سختی کارشان بر همگان نمایان شود، اما این کار هم مانند حرفه های دیگر شامل مرور زمان شده است . 
وی افزود: خیلی از مردم از روزگار خبرنگاران مطلع نیستند، چون روزنامه نگاری در ایران هنوز به بلوغ نرسیده، روزنامه نگاری هنوز یا دولتی یا شبه دولتی یا شبه حزبی است. از سویی ما هنوز پس از سالها یک نظام صنفی نداریم؛ وقتی هم این صنف نباشد، نسلی پرمدعا نصیب روزنامه ها می شود و به مرور هم از کیفیت مطالب کاسته خواهد شد . 
گرانمایه پور در بخش دیگری اضافه کرد: یک روزنامه نگار بایستی شم خبرنگاری داشته باشد و هرکسی نمی تواند جزو نویسندگان روزنامه شود، سالها باید کار کند تا روزنامه نگار شود .
به اعتقاد گرانمایه پور، جامعه کنونی با اصول روزنامه نگاری تا حدود زیادی منطبق نیست البته این را می توان در قالب پرسش و نظرسنجی مطمئن شد . 
او اضافه کرد: اوضاع نابسامان غیرحرفه ای ها و ضعف اخلاق در روزنامه نگاری بسیار بغرنج است و نیازمند به روز شدن هستیم. مطبوعات به نوعی خالی شده و کسی جز  
خبرنگاران نمی تواند این ظرف را پر کند . 
گرانمایه پور ادامه داد: یکی از راه های پیشرفت یک خبرنگار ارتباط با حرفه ای ها در این رشته و یا روزنامه ها و خبرنگاران برون مرزی است؛ تا با تبادل اطلاعات و کسب مهارت های لازم کار خود را معتبرتر کند، راه دیگر گذراندن کلاس های آموزش حرفه ای خبرنگاری است . 
وی افزود: این حرفه سخت و زیان آور است و بعد از تاسیس و یا بازگشایی انجمن های صنفی است که از طریق آن خبرنگاران به صورت گروهی نه تک تک مطالبات خود را از دولت؛ نمایندگان و ارگانهای تصمیم گیر دریافت خواهند کرد . 
گرانمایه پور درمورد آموزش برای خبرنگاران هم گفت: گاهی در دانشگاه ها و موسسات مختلف کلاس هایی گذاشته می شود و خیلی از خبرنگارها به دلیل وقت ناکافی در این کلاسهای عمدتا مهارتی شرکت نمی کنند . 
وی در بخش دیگری درخصوص کمک دولت به روزنامه نگاران اظهار کرد: دولت باید برای بهبود شرایط خبرنگاران تلاش کند، اما اگر برای ساماندهی اوضاع دولت متولی شود، روزنامه نگاران زیر نظر دولت خواهند بود و آن روزنامه کامل دولتی می شود که این شرایط برای یک روزنامه نگار حرفه ای خوب نیست، زمانی گروه روزنامه نگاران به مقصد می رسند که انجمن روزنامه نگاری داشته باشند و از آن طریق مشکلات و خواسته هایشان را به گوش مسئولان برسانند . 
گرانمایه پور همچنین ادامه داد: به نظر بیمه بیکاری و تسهیلاتی که خبرنگاران را در بر گرفته کافی نیست، در کشورهای دیگر خبرنگاران جدای از اینکه بیمه خدمات درمانی می شوند بیمه عمر هم دارند و این بیمه یعنی ضمانت، اگر اتفاقی برایشان در محل ماموریت افتاد، بازماندگان دچار مشکل نخواهند شد .
این استاد دانشگاه همچنین گفت: در کشور ما بیمه بیکاری هم برای خبرنگاران زیاد پاسخگو نیست. خبرنگاران امرار معاش خوبی با این مقدار نمی توانند داشته باشند و باید در کنار این بیمه، دو سه جای دیگر هم مشغول کار شوند، در حالیکه در کشورهای دیگر صندوقی وجود دارد که اگر هر خبرنگاری از ابتدای کار حق اشتراک در دوران خدمتشان داشته باشند در حین خدمت و یا انتهای کارشان تسهیلات خوبی به آنها داده می شود حتی دولت در این کشورها کمکهایی به انجمن روزنامه نگاران می کند و وام های خوبی می دهد تا خبرنگاران بتوانند برای توسعه شغل خود از آن استفاده کنند .
وی گفت: تا زمانی که تفرقه، چنددستگی و نگاه جناحی بین روزنامه نگاران باشد و خبرنگاران هم صنفی های خود را نه یک همکار بلکه جناح مخالف و اپوزیسیون نگاه کنند، نظام صنفی مطبوعات آن طور که باید پا نخواهد گرفت و با وجود تمام خلاهایی که گفتیم نظام مطبوعات دائما دستخوش مشکلات عدیده خواهد بود . 
گرانمایه پور، راه بهبود خبرنگاری در ایران را ایجاد انجمن صنفی روزنامه نگاران، کمتر به کار گیری غیرحرفه ای ها و اتحاد روزنامه نگاران دانست و گفت: تجدید نظر در شیوه های اعطای امتیاز روزنامه و رسانه و نشریه نیز تا حدود زیادی می تواند در این کار و حرفه مثمرثمر باشد و تا زمانی که به افراد سیاسی و کسانی که کار روزنامه نگاری نکرده اند مجوز روزنامه داده شود عملا رسانه در خدمت سیاست و حزب است و این برای یک خبرنگار خوب نیست

منبع: ایرنا