شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- از آنجا که قدیمی‌ترین اعضاء نسل هزاره اکنون مناصب مدیریت و دیگر مسئولیت‌های کلیدی تصمیم‌گیری را در اختیار می‌گیرند، باید درک خود از نگرش‌های این نسل نسبت به تصمیم‌گیری اخلاقی در محل کار را گسترش دهیم. بسیاری نسل هزاره را، که به نسل Y شهرت دارد، افرادی متولد 1981 یا 1982 تا سال 2000 می‌دانند و انتظار می‌رود که تا سال 2025، 75درصد نیروی کار را تشکیل دهند (Deloitte, 2014).

ما در تدارک برای این مطالعۀ جدید به بررسی مطالعات متعدد در رابطه با نسل هزاره و اخلاقیات پرداختیم. بخش عمده‌ای از نوشته‌های جاری بر اقدامات این نسل و برداشت‌های اخلاقی مرتبط با محیط‌های آکادمیک (Auger, 2013; VanMeter et al., 2013) و دیدگاه‌های آنها دربارۀ تصمیمات مشکوکی که توسط دیگران اتخاذ شده (Culiberg & Mihelič, 2016; Gallicano et al., 2012) متمرکز است.

در یکی از این مطالعات معلوم شد که اگرچه دانشجویان در یک دانشگاه از مقررات اخلاقی انجمن روابط عمومی آمریکا آگاهی داشتند، اما بر رفتار آنها تأثیر نداشت زیرا وقتی موضوع صحت صداقت علمی مطرح شد تقریباً 80 درصد آنها اعتراف کردند که تقلب می‌کنند (Auger, 2013). در مطالعه‌ای دیگر، نسل هزاره دربارۀ اقدامات تجاری غیراخلاقی در نهادهای روابط عمومی در رابطه با صورت حساب ارباب رجوع، روابط رسانه‌ای و بیان مطلب به ارباب رجوع اظهار نگرانی کردند؛ اما، مؤلفین خاطرنشان کردند که نسل هزاره هیچ پیشنهادی عرضه نکردند که چگونه به این مسائل پرداخته شود، که بدان معنی است "آنها فاقد ناتوانی برای تغییر اوضاع هستند" (Gallicano et al., 2012, p. 239).

در مطالعۀ سوم، محققین دریافتند وقتی تنگناهای اخلاقی برای نسل هزاره بیان می‌شود، آنها "پرهیز از مسأله را به اتخاذ موضع" ترجیح می‌دادند و در این کار صرفاً مسأله را به مافوق ارجاع می‌دادند (5/53%) یا تقاضا را نادیده می‌گرفتند (5/69%) یا از دستورهای رئیس را پیروی می‌کردند که مبتنی بر سه سناریو واکنش‌های آنها از 1/22% تا 52% نوسان داشت (Curtin, Gallicano & Matthews, 2011, p.13). علیرغم این بینش‌ها، محققین از نبود تحقیقات تجربی دربارۀ دیدگاه‌های "نسل هزاره" دربارۀ کار و اخلاقیات، بخصوص در روابط عمومی، انتقاد کردند (Durtin et al. 2011, p.1).

سال گذشته، انجمن روابط عمومی آمریکا و مرکز آرتور دابلیو پیج برای نظرخواهی کشوری از اعضاء انجمن روابط عمومی آمریکا، مطالعه ای در این خصوص انجام دادند. مطالعۀ مزبور این نتایج را بدست داد که اکثر شاغلان و مدرسان بر این باورند که این مسئولیت روابط عمومی است.

اما، جمعیت‌نگاری نمونه در مطالعۀ اول به علت متوسط سن 47 و متوسط سال‌های تجربه در روابط عمومی که 21 بود، از حقیقت فاصله داشت و داده‌های چندان زیادی برای سنجش دیدگاه‌ها و تجربیات متخصصین روابط عمومی نسل هزاره، که تدریجاً به صورت رهبران و مدیران در حال ظهور هستند، به دست نداد.

این مطالعۀ جدید نیز نقش مربیان را، که قبلاً به عنوان افراد مؤثر و نافذ در شاغلان جوانتری مطرح شدند که به مناصب مدیریت ارتقا پیدا می‌کنند، محل بررسی قرار داد (Pompper & Adams, 2006; Tam, Dozier, Lauzen & Real, 1995).

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)