شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- اخیرا شاهد آن هستیم که اعتراض عمومی و موج گسترده ای بر علیه دریافتی ها و درآمدهای کلان و فیش های حقوقی برخی مدیران مرفه بی درد در جامعه اسلامی صورت گرفته که خود یک موضوع مهمی است برای آسیب شناسی و بررسی میدانی علل و عوامل چنین اتفاقات نابرابر و تلخ و ناگواری که یکسر آن حاکی از ظلم و ستم بر طبقه کارمندان و کارکنان شریف ادارات و سازمان ها دارد. از طرفی واقعا معلوم نیست که اداره روابط عمومی در ریاست جمهوری ساختاری دکوری و تشریفاتی است یا نه؟!؟!

 دولتمردان شریف ما، سالها قبل آمدند و سرویس ایاب و ذهاب کارمندان را جمع کردند به بهانه کوچک سازی و برون سپاری و... که صد البته، یکی از ناموفق ترین برنامه ها همین جمع کردن سرویس ایاب و ذهاب کارکنان بوده است که نه تنها به کارایی سازمانها نیافزوده بلکه قوز بالا قوزی شده برای ترافیک شهری. تا دیروز اگر مثلا یک مینی بوس سرویس اداره 15 نفر را از مکان های مختلف شهر جمع می کرد و به اداره می آورد حالا همان 15 نفر باید با 15 ماشین به اداره بیایند که این برای دولت، نقض غرض است. بگذریم.

به این معضل اضافه کنید کارمندان قابلمه به دست را که دولت محبت کرده رستوران های ادارات را جمع کرده و اکنون کارمندان ناگزیرند غذای خود را از منزل آورده که این هم داستان عجیب و غریبی دارد که مجال بررسی آن در اینجا نیست. امروزه در حالی که دولت، یارانه اغلب کارمندان را قطع کرده اما با این حال شاهد آن هستیم که مدیران حقوق های آنچنانی می گیرند.

جالب است بدانید که کمک هزینه غذای کارمندان دولت طبق تبصره 2 ماده 12 ضوابط اجرایی بودجه سال 1395 بودجه کل کشور مبلغ 58000 ریال تعیین شده پول یک ساندویچ فلافل؟!؟! اما شاهد آن هستیم که مدیران 120 ساعت و بیشتر فقط اضافه کاری دریافت می نمایند که همین مقدار از جمع کل حقوق یک کارمند آن سازمان نیز بیشتر است. حالا اداره روابط عمومی ریاست جمهوری به نظر شما چه نقشی در این زمینه باید داشته باشد؟. آیا بهتر نیست مدیر محترم روابط عمومی ریاست جمهوری خودی نشان داده و عرض وجود نموده و حرفی بزنند تا مرهمی باشد برای کارکنان شریف دولت؟!؟! یا ترجیح می دهند که بخاطر مصلحت فامیلی و ... همچنان ساکت و خاموش باشند؟!؟!.

چرا واقعا اینجوری است؟ مگر نه این است که روابط عمومی ریاست جمهوری بایستی حامی و طرفدار حق و حقیقت بوده و مردم را آگاه کند که چه اتفاقاتی افتاده است؟ بخدا این راه و رسم حرفه ای عمل کردن آنهم در حوزه روابط عمومی نیست. یا نمی دانم شاید ما روابط عمومی بلد نیستیم. بنابراین باید گفت که روابط عمومی ریاست جمهوری، خواب است و بیدارش کنید.

لااقل تجربه در این یکی دو ساله اخیر نشان داده که هر چقدر سازمان های ما از اطلاع رسانی و شفاف سازی امور طفره می روند اما در مقابل، بطور رایگان و در طبق اخلاص، سایت های اجتماعی کمک شایانی به شفاف سازی اوضاع و احوال و اطلاع رسانی سریع و بی پرده در بسیاری از امور نموده اند که حتی در بسیاری از موارد سایت های اجتماعی از این حیث بسیار پیشروتر و آنلاین تر از صدا و سیما عمل کرده اند. علی القاعده روابط عمومی ریاست جمهوری بایستی مرکز فرماندهی و عقل کل روابط عمومی های سازمان ها و وزارتخانه ها باشد اما واقعا اینگونه است؟!؟!. چند نفر پیشکسوت و استاد و کارشناس روابط عمومی می شناسید که اذعان دارند در حال حاضر روابط عمومی ریاست جمهوری یک روابط عمومی حرفه ای متخصص دانا و رشد یافته است؟!؟!

خدا را شاهد می گیرم که این طرز برخورد و اینگونه مدیریت کردن بر روابط عمومی ریاست جمهوری، اساسا نه برازنده ریاست محترم جمهوری است و نه در شان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است که اینقدر ضعیف و بی خاصیت باشد. حداقل انتظار اهالی روابط عمومی از روابط عمومی ریاست جمهوری این است که وارد میدان شده و کاری کند کارستان تا مردم اعتمادشان را و امیدشان را نسبت به دولت به اصطلاح امید از دست ندهند.

خیلی جالب است اگر روند قضیه فیش های حقوقی و ... را در یک ماه اخیر با دقت مرور کنیم ابتدا یک شیر پاک خورده ای به هر دلیل که البته دلیل انتشار فیش حقوق مدیر بیمه هیچ گاه مشخص نشد و برای افکار عمومی تبیین نگردید که بماند آنهم جای تحقیق و بررسی روانشناسانه دارد تصویر فیش حقوقی یک مدیر را در سایت های اجتماعی قرار می دهند. بعد این تصویر دست بدست بین گروه ها گشته و مردم حساس می شوند و در حالی که زیر فشار مشکلات اقتصادی استخوان شان خرد شده و تورم و رکود اقتصادی و بی برنامگی زندگی آنان را به چه کنم چه کنم انداخته است به تکاپو می افتند که بدانند ماجرا چیست؟!؟! اما هنوز از شوک خبری این فیش خلاص نشده اند که سر و کله فیش های دیگر پیدا می شود و مسئولان کشور که راه گریزی برای انکار نمی بینند وارد عمل شده و دست به کار می شوند.

در جلسات درون سازمانی و در سمینارها و جلسات افطاری و همایش ها و... از فیش های حقوقی می گویند و نامه ها نوشته می شود و محدودیت هایی اعمال می گردد و برخی عزل می شوند و تشر می خورند و خلاصه یک فیش و یک سایت اجتماعی کاری می کند که کل کشور از صدر تاذیل درگیر موضوع می گردند. اما دریغ از یک حضور حرفه ای منسجم متفکرانه از سوی روابط عمومی ریاست جمهوری یا شورای اطلاع رسانی دولت.

ممکن است کسی ما را ساده بپندارد و بگوید که خوب آقا جان! دولت سخنگو دارد و هماهنگی و تعریف شده که همه حرف های زدنی را سخنگوی دولت بگوید اما ما شدیدا معتقدیم که اطلاع رسانی وظیفه ذاتی روابط عمومی است و دیگر هیچ. دولت یازدهم، تنها شش ماه وقت مفید دارد تا افکار عمومی را آنطور که باید و شاید برای دور بعد ریاست جمهوری، وفادار و همراه خود داشته باشد. پس لطفا بیدار شوید و به وظایف ذاتی خود عمل کنید. من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.

 

منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)