شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)-  چهارم خرداد ۱۲۸۹ دولت وقت ایران نشریاتی را که مخالف می دانست ممنوع الانتشار ساخت. این اقدام به دستور رئیس الوزراء وقت صورت گرفت و به شکایت دولت، مدیران برخی از این نشریات به محکمه تسلیم شدند.

در آن زمان چون سلطان احمدشاه (قاجار) به سن قانونی نرسیده بود، کشور دارای نایب السلطنه بود. رئیس الوزراء مدیران نشریات توقیف شده را عوامل بیگانه خوانده بود که «دانسته و یا ندانسته» آب به آسیاب خارجی می بستند و با نوشته هایشان زمینه اجرای سیاست های بیگانه را فراهم می ساختند و بهانه به دست آنها می دادند و یا اینکه با انتشار مطالب، از صمیمیت و اعتماد ملت به دولت می کاستند.

به استدلال رئیس الوزراء وقت (رئیس دولت = نخست وزیر)، عمل ناشران روزنامه های توقیف شده از مصادیق خیانت به وطن بود که جرمی است با جنبه عمومی (گذشت ناپذیر.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com