شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، هر مجموعه‌ای برای آنکه فعالیت خود را بهتر انجام دهد نیازمند تشکیلات و ساختاری خاص است و این موضوع تنها با برنامه‌ریزی و اتخاذ تدابیری درست و اصولی امکان‌پذیر است.

نهادها، ادارات، ارگان‌ها و مؤسسات، چه در بخش دولتی و چه در بخش خصوصی در ساختاری که برای خود تعریف می‌کنند معمولا بخشی را برای معرفی و ارائه گزارش عملکرد در نظر می‌گیرند تا بتوانند در مواقع نیاز آن را به مسئولان رده‌های بالاتر ارائه بدهند.

همچنین این بخش رسالت دارد تا مجموعه فعالیت‌های انجام گرفته این مجموعه را به عموم مردم و یا اقشاری که به عنوان مخاطب برای آن در نظر گرفته شده است، اطلاع دهد.

از سوی دیگر این بخش که از آن به نام روابط عمومی تعبیر می‌شود باید ارتباط مناسب با مخاطبان آن نهاد و ارگان را از هر طیفی بر عهده بگیرد.

با این مقدمه، مشخص می‌شود که نقش روابط عمومی‌ها، بویژه در ادارات و نهادهای دولتی تا چه اندازه مهم است، گاه این بخش می‌تواند چنان تصویری از مجموعه خود ارائه بدهد که موجبات رشد آن را فراهم آورد و گاه موجب ایجاد تصوری ناامید‌کننده از سازمان متبوع خود خواهد شد.

وضعیت روابط عمومی‌ها در ادارات استان کردستان، حکایت مثنوی "هفتاد من کاغذ" است، به درستی روشن نیست چند درصد از روابط عمومی‌ها در این استان، توسط افرادی آشنا با کار و دارای تحصیلات مرتبط با این رشته و یا دارای قدرت مدیریت بخش روابط عمومی هستند.

شاهد هستیم که در برخی ارگان‌ها، روابط عمومی‌ها نقش برجسته و بارزی ایفا می‌کنند، اما بدون تردید هستند اداراتی که به دلیل رکود بخش روابط عمومی نه تنها عامه مردم، بلکه مخاطبان ویژه‌تر اینگونه ادارات نیز، آشنایی چندانی با این بخش ندارند و لذا امکان برقراری ارتباط مناسب مهیا نمی‌شود.

با توجه به اینکه نگارنده این یادداشت خود از جامعه رسانه است و لذا برحسب نوع کار، ارتباط فراوانی با ادارات دارد، به نظر می‌رسد بهتر است از این زاویه نکاتی در خصوص وضعیت روابط عمومی‌ها عنوان شود.

مبحث نخست اینکه احساس می‌شود هنوز مرز وظایف مدیران روابط عمومی‌ها، حداقل برای برخی از آنها مشخص نیست و به جای آنکه بازتاب‌دهنده فعالیت نهاد متبوع خود باشند، بیشتر درصدد جلب رضایت و تمایل مدیری هستند که در رأس هرم مجموعه قرار دارد و این کار را با انعکاس تمامی افعال و رفتار و صحبت‌های مرتبط و غیرمرتبط آن مسئول انجام می‌دهند.

مسئله دیگر ارتباط‌گیری سلیقه‌ای برخی از روابط عمومی‌ها با خبرنگاران است که این موضوع همواره مورد اعتراض اهالی رسانه در کردستان نیز قرار دارد.

اینکه علت این انتخاب و گزینش‌ها چه می‌تواند باشد در بسیاری اوقات مبهم است، اگر چه نباید منکر این قضیه شد که به طور طبیعی مدیران روابط عمومی‌ها ترجیح می‌دهند بیشتر با خبرنگاران و روزنامه‌نگارانی در ارتباط باشند که مجموعه فعالیت‌های آنها را پوشش می‌دهند.

نکته دیگر ضعف مفرط در بیان اقدامات و فعالیت‌های انجام گرفته توسط آن اداره و یا مجموعه در قالب نگاشتن خبر است، متأسفانه بسیاری از روابط عمومی‌ها در استان با الفبای این کار آشنا نیستند که همین مسئله موجب شده است تا امکان بهره‌برداری مناسب و به‌موقع از اطلاعات موجود در خبرهای سازمانی روابط عمومی ادارات وجود نداشته باشد.

البته لزوما نباید مدیران روابط عمومی تسلطی بر امر خبرنویسی داشته باشند، اما به طور قطع لازم است تا از ظرفیت‌های موجود در استان و کسانی که مسلط به این کار هستند، استفاده شود.

نکته پایانی اینکه اگر چه نقدهایی به بخشی از فعالیت روابط عمومی‌ها در استان در قالب این یادداشت عنوان شد، اما شکی نیست که برخی از روابط عمومی‌های استان هم دارای ارتباطات مناسب با اهالی رسانه و سایر اقشار مردم، منصف در تعامل با خبرنگاران و دارای قوت نسبی در امر خبرنویسی هستند.

منبع: فارس