شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- ویلیام آلن وایت William Allen White مردی که 55 سال روزنامه نگاری کرد و تئودور روزولت و فرانکلین دی روزولت برای کسب نظر از او به خانه اش می رفتند دهم فوریه 1868 (21 بهمن ماه) به دنیا آمد و 76 سال عُمر کرد.

    ویلیام وایت کار روزنامه نگاری را از 21 سالگی در روزنامه «کانزاس سیتی ستار» آغاز کرد و خبرنگار میز رویدادهای شهر بود. چند سال بعد و پس از کسب مهارت تصمیم گرفت که مجله نگار شود زیراکه در مجله شتاب در کار نیست و می توان مطالب را کامل و مفصل و پس از انجام تحقیقات لازم نوشت. یک روز در روزنامه ها، آگهی فروش مجله Emporia را دید که قبلا شنیده بود ناشر آن پیر شده و قصد بازنشسته شدن دارد.

مجله را به 3 هزار دلار (پول آن زمان) خریداری کرد و مدیر و سردبیر آن شد ـ سردبیری که بیش از نیمی از مطالب مجله را خودش تهیه می کرد و می نوشت. نوشته های او توأم با نظردهی بود. نظرات او که در مقالات مجله منعکس می شد مورد توجه «تئودور روزولت» رئیس جمهوری وقت قرارگرفت که تلاش می کرد آمریکا از انزوا خارج و وارد باشگاه قدرت های وقت شود و مقالات ویلیام وایت راهنمای او بودند.

همین امر باعث شد که تصمیم بگیرد به خانه وایت برود و رو در رو با او تبادل نظر کند. «تئودور روزولت» گفته بود که روزنامه نگاران مستقل و اندیشمند، مشاوران بدون هزینه برای همه هستند، و باید قدردان آنان بود. [در آمریکا رفتن رئیس جمهوری به خانه روزنامه نگار امری عادی است. اوباما هم به خانه جورج ویل رفت. جورج ویل یک روزنامه نگار محافظه کار است و اوباما از حزب دمکرات].

    به رغم جو وقت، ویلیام وایت در مقالاتش «وودرو ویلسون» رئیس جمهوری آمریکا در دهه دوم قرن 20 را به ورود به جنگ جهانی اول تشویق کرد و نوشت که ورود به این جنگ مساوی است با ورود به میدان سیاست جهانی که افق تازه ای را به روی آمریکا باز می کند. وودرو ویلسون آمریکارا در سال 1917 وارد جنگ جهانی اول کرد که قدرت شد. ویلیام وایت هم در عوض برای او بیوگرافی نوشت. این بیوگرافی به گونه ای انشاء شده است که مشوق دیگران باشد تا به راهی بروند که وودرو رفت.

وایت که توجه مردم بویژه دانشگاهیان را به آن بیوگرافی دید، برای کلوین کولیج رئیس جمهوری دهه سوم قرن 20 آمریکا هم بیوگرافی نوشت و به روزنامه نگاران توصیه کرد که ضمن کار خود از نوشتن مجموعه داستان کوتاه درباره آنچه را که دیده اند و بیوگرافی افراد موثر و خاطره دار غفلت نکنند که درس است برای دیگران و این کار از روزنامه نگاری هم جدا نیست. وایت ـ خود نیز 8 مجموعه داستان نوشت و منتشر ساخت و جایزه بُرد. وایت به رغم مشغله مجله داری، 5 بیوگرافی و 9 کتاب غیر داستانی دیگر هم نوشته است. وی عنوان بیوگرافی وودرو ویلسون را «وودرو ویلسون: مرد زمان خود که تکلیف یک شهروند و وظیفه یک رئیس کشوررا به انجام رسانید» قرار داده است.

     وقتی که نوبت به «فرانکلین دی روزولت» رسید، ویلیام وایت در مقالات خود و به سبک و گرامر روزنامه نگاری از کارهای او که آمریکا را از رکود اقتصادی خارج و با ورود به جنگ جهانی دوم در آستانه ابرقدرت شدن قرار داد تمجید و اورا به ادامه آن تشویق و راهنمایی می کرد و فرانکلین روزولت برای مشورت حضوری به خانه ویلیام وایت رفت. او این عقیده خودرا با فرانکلین دی روزولت در میان گذاشت که با اهرم اقتصاد می توان در جهان تغییر ایجاد کرد و گفت که آمریکا باید کاری کند که پس از جنگ، کنترل امور مالی جهان را به دست گیرد [که چنین شده است].

    آخرین تألیف «ویلیام وایت» اتوبیوگرافی (سرگذشت خود او) است. در این کتاب نظرات جالبی را در زمینه روزنامه نگاری و ... مطرح کرده و به روزنامه نگاران توصیه کرده است که توجه بیشتری به اخبار محلی (شهری) کنند، روشنگر باشند، آنچه را که ببینند بنویسند، با فساد مبارزه و از حق دفاع کنند و به موازات کسب اخبار ِ روز، از آنانکه که به سفر می روند بخواهند تا شرح مشاهدات خودرا بگویند تا منتشر کنند و از بازنشستگان خاطرات آنان را. او نوشته است که بهشت جای روزنامه نگاران واقعی و مردمدوست است. وی در جایی از اتوبیوگرافی خود نوشته است که ثروتمند واقعی کسی است که احساس بی نیازی کند. عشق به پیشه، فرد پیر و فرتوت نمی کند زیراکه گذشت زمان حس نمی کند.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com