شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- انجمن روابط عمومی امریکا در سال 2012 تعریف جدیدی از روابط عمومی ارائه داده است. در این تعریف در مقابل روابط عمومی آمده است: «روابط عمومی یک فرآیند ارتباطی راهبردی است که روابط سودمند متقابل میان مردم و سازمان برقرار می کند.» در این نوشتار به دو بخش مرتبط در این تعریف با روابط عمومی در فضای وب 2.0 می پردازیم.

در واقع روابط عمومی در حوزه وب دو یک سری بایسته ها را باید رعایت کند که عبارتند از:
1. با کارکرد و نحوه استفاده از شبکه های اجتماعی آشنا باشند.
2. در شبکه های اجتماعی در کنار مردم باشند.
3. به مکالمات و صحبت ها گوش فرا دهند.
4. در اتاق خبر و کمپین های یکپارچه برای انتشار اخبار و محتواهای خود تلاش کنند.

در روابط عمومی اجتماعی، شیوه ارتباط و مدیریت افکار عمومی فراتر از ضریب هوشی و هوش هیجانی است و سخن از هوش اجتماعی (SQ) مطرح می شود. هوش اجتماعی یکی از رویکردهای نوین به منظور برقراری ارتباط موثر و تعامل متناسب با مخاطبان است. (در این باره پیشتر در یادداشت های که در سایت شارا منتشر شد، مواردی را به اجمال طرح و مطالعه کردیم.)

رکن دومی که در این تعریف جدید روابط عمومی وجود دارد، بحث روزنامه نگاری برند است. ما در روزنامه نگاری برند کارهایی را که در سازمان انجام می شوند که روابط عمومی باید در آنها حضور داشته باشد. به طور مثال کتابی به نام ناجی نیسان وجود دارد. اینکه نیسان بعد از 30 سال به شدت ضرر ده می شود. رنو می آید و بحثی اشتراکی را با نیسان شروع می کند و مدیر عامل های آنها یکی می شوند. در نهایت پس از دو سال نیسان به شرکتی سودآور تبدیل می شود که در سال گذشته این اندازه سود ده نبوده است. این کتاب به نام ناجی نیسان به چاپ رسیده است. چاپ این کتاب باعث می شود که مخاطبان به صورت راحت تری از اوضاع درونی آن شرکت با خبر شوند و راحت تر اعتماد کنند و بدون اینکه تبلیغاتی انجام داده باشیم، جنس ما را خریداری کنند.

در گذشته در روابط عمومی ها می گفتند که آنها آموزش دهنده، تسهیلگر و متقاعد کننده هستند. اما حرفی که در تعریف جدید روابط عمومی وجود دارد این است که روابط عمومی های جدید «مشارکت کننده» هستند. یعنی در حوزه روابط عمومی، حوزه های اشتراکی همچون شبکه های اجتماعی از اهمیت بسزایی برخوردار شده اند. شبکه های اجتماعی در روابط عمومی الکترونیکی کاربردهای فراوانی دارند. که عبارتند از:

1. اطلاعات به صورت غیر رسمی منتشر می شود. ما لزوما نباید با حسابی که خودمان ایجاد می کنیم برای خودمان تبلیغ کنیم. بعضی از شرکت ها به عنوان مشارکت کننده یک طرح از کالای آن شرکت تعریف می کنند. می گویند من این کالا را خریده ام و از آن راضی می باشم. شما نیز آن را بخرید. آنها به طور کاملا غیر رسمی تبلیغات خودشان را انجام می دهند.

2. جمع آوری اطلاعات از منابع مستقیم: می توانیم با این کار نظرات مردم را بدون واسطه از آنها دریافت کنیم.

3. نظر سنجی و افکار سنجی سریع: دیگر نیازی به توزیع پرسشنامه نیست. می توانید از گوگل داک یا از بحث های دیگری که در مایکروسافت است به طور سریع استفاده کنیم. این ابزارها به شما اجازه می دهند که به سرعت از افکار مردم پیرامون یک موضوع آگاه شوید.

رسانه های اجتماعی شکل جدیدی از روابط عمومی ارائه کردند که قدرت روابط عمومی را محدودتر می کند. این محدودتر کردن به این معنا نیست که روابط عمومی وجود ندارد بلکه روابط عمومی در جای اصلی خودش می نشیند که آن مقر فرماندهی است و بقیه کارها را خود مردم انجام می دهند.

در واقع ما در گذشته چیزی را تولید و بسته بندی می کردیم و از طریق رسانه ها به مردم می رسید. اما الان رسانه های اجتماعی آمده اند و مستقیم از تولید به مردم می رسند. این مساله چالش ها و فرصت های زیادی را برای روابط عمومی ها ایجاد می کند و روابط عمومی باید با توجه کامل به این مسائل وارد حوزه روابط عمومی رسانه اجتماعی یا سئو پی آر شود.

در مطالب بعدی به مساله رسانه های اجتماعی و روابط عمومی با دقت بیشتری خواهیم پرداخت. مقالات و یادداشت های ما را در شارا دنبال کنید.
 

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)

برگردان: گروه ترجمه شارا