شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- 17 ژانویه سال 1936 (سه سال پیش از آغاز جنگ جهانی دوم) دکتر ژوزف گوبلز وزیر تبلیغات دولت هیتلر در اجتماع بیش از 18 هزار تن از اعضای حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (نازی) گفت که تنها هنر بعضی دولتها (اشاره به انگلستان و فرانسه) استثمار ملل دیگر و ارتزاق از این راه و آقایی کردن بر همان ملل و تحت انقیاد نگهداشتن آنها است. داد و ستد عادی با این ملل تحت سلطه هم باید با تصویب قبلی استعمار گران انجام شود.

کارخانه های آلمان نیاز به مواد خام دارند، ولی خرید این مواد باید با تصویب قبلی «دولتهایی که ارباب و آقای آنها هستند» باشد و گرنه کشورهای دارنده این مواد خام جرات فروش مستقیم نخواهند داشت.

اربابها (قدرتهای استعمارگر) دولتهای تحت سلطه خود را تو سری خور و در حالت ضعف نگهمیدارند تا سرکش نشوند و حق خود را نخواهند.

در کشورهای تحت سلطه، دولتها از مردمشان جدا هستند و سلطه گران هم ادامه این وضعیت را می خواهند و می کوشند که مردم این کشورها از آن چه که روی می دهد و حقایق پیرامون خود آگاه نشوند و حق خود را مطالبه نکنند و .... دولت آلمان این نظم را رد می کند و چون نیاز به مواد خام دارد؛ راهی ندارد جز این که به این استثمار و استضعاف پایان دهد.

ما از لحاظ قدرت نظامی و ظرفیت صنعتی چیزی از این استثمار گران کم نداریم که نمی توانیم با پول خرید کنیم و آنها به مفت می برند و مانع از خرید ما می شوند . این وضعیت در این دوران قابل تحمل نیست و ما ادامه آن را نمی پذیریم و ....

    گرچه در ترکیب قدرتها تغییراتی روی داده است ولی به نظر می رسد که حرفهای آن زمان گوبلز کهنه نشده و ماندگار مانده اند.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com