شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، چانگ جائه – واشنگتن، 27 نوامبر (یون هاپ) - یک کارشناس ایالات متحده گفت: کره جنوبی و ایالات متحده باید با استراتژی های خوب روابط عمومی جهت قرارداد همکاری انرژی هسته ای رویائی کنار بیایند.

به گزارش گروه ترجمه شارا، پس از بیش از چهار سال از مذاکرات، سئول و واشنگتن در حال حاضر، به توافق در مورد چگونگی تجدید نظر پیمان همکاری انرژی هسته ای شان در سال 1974، که با عنوان «قرارداد 123» نزدیک می شوند. تمرکز آن روی ممنوعیت جنوب از غنی سازی اورانیوم یا بازفرآوری سوخت مصرف شده در ازای کمک های فن آوری ایالات متحده است.

نکته مرتبط اصلی در مذاکرات، تقاضای سئول بوده که مجوز برای فعالیت های غنی سازی و بازفرآوری، فقط تحت عنوان ژاپن قابل اجراست. به عبارتی ژاپن مجاز به انجام این کار تحت یک قرارداد همکاری هسته ای آمریکا و ژاپن بوده است. اما واشنگتن به دلیل نگرانی از گسترش، تمایلی به تقاضای سئول نشان نداده است.

مشخص نیست که چگونه این تفاوت ها حل و فصل شد، اما دو طرف طی یک بیانیه مشترک، مذاکرات پیمان «دو به علاوه دو» که پس از آخرین ماه ها منتشر و شامل وزرای خارجه و دفاع خود بود، تحت عنوان «پیشرفت قابل توجه » در مذاکرات حساس، صادر کردند.

کیم دو- یئون، یک محقق برنامه سیاست هسته ای در موقوفه کارنگی برای صلح بین المللی، در مقاله اخیر گفت: صرف نظر از نتیجه، دو طرف در حال حاضر باید در تدوین استراتژی برای فروش بهتر در تعامل با عموم مردم تمرکزکنند.

کیم گفت: «نهایتا، و شاید به همان اندازه مهم، قطعه ای از این پازل در حال تدوین استراتژی ارتباطات صحیح در هر دو پایتخت در مورد 123 جدید است»، با افزودن این مطلب که این تعامل باید از دیگر توافقات متفاوت باشد که نشان دهنده چگونگی پیشرفت، بی سابقه و مدرن بودن باشد.

گمانه زنی رسانه ای، در خصوص اینکه توافق نهایی چگونه باید باشد، متفاوت است.

فرصت های مختلفی مطرح شده اند، از جمله یکی که می گوید ایالات متحده می تواند به جنوب اجازه برای انجام بازفرآوری برای اهداف پژوهشی بدهد در حالی که دیگر فعالیت های بازفرآوری و غنی سازی برای پیشبرد رضایت مندی از ایالات متحده، را باید متوقف کند.

کیم گفت: «پیروزی کره جنوبی در 123 جدید، از منظر و نگاه یک متخصص، قابل توجه خواهد بود، اما برای روابط عمومی، مهم ترجمه اصطلاحات فنی مخصوص یک صنف به زبان قابل فهم به طوری که مصالحه (توافق) فنی نیز بتواند به عنوان پیروزی های سیاسی اعلام گردد.» «اگر توافق نهایی شود و آماده، ممکن است زمان زیادی جهت تدبیر یک استراتژی ارتباطات موثر در هر دو پایتخت، صرف شود.»

پیمان 1974 طوری برنامه ریزی شده بود که در ماه مارس به پایان می رسید، و سئول و واشنگتن مذاکرات خود را به منظور تجدید نظر آن در سال 2010 انجام دادند. اما پس از ناکامی در پیدا کردن یک مصالحه، آنها پیمان های موجود را تا ماه مارس 2016 تمدید کردند تا بتوانند زمان بیشتری را برای مذاکرات خریداری کرده باشند.

به معنای گسترده، کیم گفت که چالش فراگیر در مذاکرات، آشتی دادن هدف باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا از عدم گسترش سلاح های هسته ای جهانی و تمایل کره جنوبی برای افزایش امنیت انرژی از طریق غنی سازی و بازفرآوری، است.

کیم گفت: این مسئله تعهدی است بر معنای وسیع سیاسی همان گونه که سئول از آن به عنوان یک آزمایش قدرت، استفاده کرد.

کیم گفت: «رهبران کره جنوبی احساس می کنند که اهمیت استراتژیک و اقتصاد و سابقه برجسته کشورشان به عنوان یک متحد باید موجبات تمایل ایالات متحده را به اعطای مجوز برای ENR (غنی سازی و بازفرآوری) را با عنایت به اهمیت این موضوع برای کره جنوبی، فراهم سازد.

او گفت: «تمرکز سیاست آمریکا به طور کلی بر تحدید بازفرآوری و غنی سازی است، و همچنین به عنوان سابقه، آن را برای سیاست منع گسترش سلاح های جهانی ایالات متحده تنظیم می شود».

آن کارشناس گفت: اگر سئول مجوز آمریکا مبنی بر داشتن حق غنی سازی و باز فرآوری را دریافت نمی کرد، «یک مقیاس آبرومندانه» برای ارائه به انتظارات عمومی مشتق شده از مذاکرات سیاسی در کره جنوبی مورد نیاز است».
 

منبع مرجع:  شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)