شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- از 14 آبان 1357 (پنجم نوامبر 1978) تا شانزدهم دیماه این سال، ایران فاقد روزنامه بود. در این مدت دو سه نشریه کوچک (دارای تحریریه دو - سه نفری) وابسته به دولت چند شماره منتشر کردند که آنها هم مجبور به قطع انتشار شدند.

در خبرگزاری ملی تنها گروهی انگشت شمار حضور می یافتند و مجریان اخبار رادیو ـ تلویزیون از 4 ـ 5 نفر تجاوز نمی کرد. در آن زمان در ایران، قریب به اتفاق دست اندرکاران خبر و مقاله عضو سندیکا بودند و می توان گفت که ایران تا 16 دی ماه که دولت نظامی ژنرال ازهاری کنار رفت فاقد رسانه موثر بود و دولت وقت نتوانست پیام ها و وعده های خودرا به ایرانیان برساند و آنان را آرام کند.

پس از انقلاب، برغم مشارکت موثر سندیکای روزنامه نگاران در آن، فعالیت این سندیکا کمرنگ و کمرنگتر شده است. با وجود این، محمد بلوری روزنامه نگار بنام و آخرین رئیس هیات مدیره آن کوشیده است که چراغ سندیکا که بسیاری از اعضای آن مقیم کشورهای دیگر شده اند خاموش نشود.

    روز 13 آبان محمدعلی سفری دبیر وقت سندیکای روزنامه نگاران ایران تصمیم هیات مدیره سندیکا دائر بر اعتصاب عمومی رسانه ها را در پی یک رشته تظاهرات گسترده که در چند نطقه از جمله دانشگاه تهران به تیراندازی ماموران و قتل شماری از تظاهرکنندگان منجر شده بود، اعلام داشت و این اعتصاب 62 روز ادامه یافت.

در تاریخ عمومی مطبوعات (تاریخ جهانی رسانه ها)، از این اعتصاب به عنوان طولانی ترین و موثرترین اعتصاب اهل قلم در طول تاریخ 350 ساله روزنامه نگاری یاد شده است.

محمدعلی سفری پس از مصادره روزنامه اطلاعات (در تابستان سال 1378) که در آنجا کار می کرد چون تحصیل علم حقوق هم کرده بود به کار وکالت قضایی پرداخت و در دهه 1370 دچار مرگ ناگهانی شد. بهرام مسعودی آخرین مدیر و ناشر روزنامه اطلاعات قبل از مصادره شدن این موسسه بود. وی در تهران اقامت دارد.

منبع: www.iranianshistoryonthisday.com