شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || سال گذشته، ۱۸ درصد از فارغ‌التحصیلان ارشد دانشگاه استنفورد در رشته علوم کامپیوتر فارغ‌التحصیل شدند که بیش از دو برابر نسبت یک دهه قبل از آن بود. در مدت مشابه در MIT، این نرخ از ۲۳ درصد به ۴۲ درصد افزایش یافت.
این افزایش ها در همه جا رایج است: میانگین تعداد رشته‌های کارشناسی ارشد CS در دانشگاه‌های ایالات متحده و کانادا در دهه بعد از ۲۰۰۵ سه برابر شد و همچنان در حال رشد است.
علاقه دانش‌آموزان به CS عقلانی است – این‌روزها فرهنگ از طریق محاسبات حرکت می‌کند – اما در عین حال حرفه‌ای است. جوانان امیدوارند به ثروت، قدرت و نفوذ بخش فناوری دسترسی پیدا کنند.
این جاه‌طلبی هم فشار اداری عظیمی ایجاد کرده است و هم رقابتی برای کسب اعتبار. در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس، جایی که من در دانشکده علوم و مهندسی کامپیوتر خدمت می‌کنم، هر ترم مجموعه دیگری از فهرست‌های انتظار را برای ثبت‌نام در کلاس‌های CS به ارمغان می‌آورد.
در بسیاری از پردیس‌ها، دانش‌آموزان می‌توانند علوم کامپیوتر را در هر یک از چندین پایگاه دانشگاهی مختلف که در بخش‌های مختلف پراکنده شده‌اند، انتخاب کنند.
به عنوان نمونه، در MIT، آنها ممکن است مدرک “مطالعات شهری و برنامه‌ریزی با علوم کامپیوتر” را از دانشکده معماری، یا یک مدرک در “ریاضیات با علوم کامپیوتر” از دانشکده علوم دریافت کنند، یا ممکن است از بین چهار CS انتخاب کنند. -رشته های مرتبط در دانشکده فنی.
مشکلات:
فشار بر منابع: افزایش تعداد دانشجویان علوم کامپیوتر فشار زیادی بر منابع دانشگاه‌ها، از جمله کلاس‌ها، آزمایشگاه‌ها و اعضای هیئت علمی، وارد می‌کند.
رقابت برای اعتبار: رقابت شدیدی بین دانشگاه‌ها برای ارائه بهترین برنامه‌های علوم کامپیوتر وجود دارد که می‌تواند منجر به هدر رفتن منابع و تکراری شدن تلاش‌ها شود.
فقدان انسجام: فقدان انسجام در برنامه‌های علوم کامپیوتر در دانشگاه‌ها وجود دارد، زیرا آنها اغلب در بخش‌های مختلف ارائه می‌شوند. این می‌تواند برای دانش‌آموزانی که می‌خواهند در چندین زمینه مختلف علوم کامپیوتر تحصیل کنند، مشکل ایجاد کند.
راه‌حل‌ها:
افزایش منابع: دانشگاه‌ها باید منابع خود را برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد برای آموزش علوم کامپیوتر افزایش دهند. این شامل استخدام اعضای هیئت علمی جدید، ساخت کلاس‌ها و آزمایشگاه‌های جدید و سرمایه‌گذاری در فناوری جدید است.
همکاری: دانشگاه‌ها باید با یکدیگر همکاری کنند تا برنامه‌های علوم کامپیوتر خود را هماهنگ کنند و از تکراری شدن تلاش‌ها جلوگیری کنند.
ایجاد برنامه‌های درسی بین رشته‌ای: دانشگاه‌ها باید برنامه‌های درسی بین رشته‌ای ایجاد کنند که به دانش‌آموزان امکان می‌دهد در چندین زمینه مختلف علوم کامپیوتر تحصیل کنند.
مصنوعی چالش‌هایی نیز دارد:
خطای انسانی: هوش مصنوعی می‌تواند اشتباه کند، به همین دلیل نظارت انسانی ضروری است.
از دست رفتن شغل: هوش مصنوعی می‌تواند برخی از وظایف روزنامه‌نگاران را خودکار کند، که می‌تواند منجر به از دست رفتن شغل شود.
تسلط شرکت‌های فناوری: اتکا به شرکت‌های بزرگ فناوری برای هوش مصنوعی می‌تواند مشکلات جدیدی برای صنعت رسانه ایجاد کند.
با این حال، هوش مصنوعی ابزاری قدرتمند است که می‌تواند برای ارتقای روزنامه‌نگاری و کمک به‌روزنامه‌نگاران برای انجام کارهای بیشتر و مخاطبان بیشتر استفاده شود.
انتهای پیام/
|
|||