شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)–|| ۳۱ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۱ هفتمین و آخرین روز از هفته روابط‌عمومی در ایران است که به نام روابط‌عمومی؛ تولید، دانش‌بنیان، اشتغال آفرین نام‌گذاری شده است. با توجه به این نام‌گذاری موضوع روابط‌عمومی دانش‌بنیان بیشتر موردتوجه متخصصان و سازمان‌ها قرارگرفته است. واقعیت این است که دانش‌بنیان همان‌طور که از نامش روشن است رویکردی جدی به دانش عمیق و پیشرفته دارد و می‌توان گفت که دانش‌بنیان‌ها شدیداً علم محور، پژوهش محور، نوآور و ایده پرداز، نخبه‌گرا، توسعه‌دهنده فناوری هستند.
روابط عمومی دانش‌بنیان یک روابط عمومی دانش‌محور و تخصص گراست که بر مبنای فناوری‌های پیشرفته کار می‌کند و توان حل مسائل ارتباطی سازمان از طریق دانش و نوآوری را دارد. در روابط‌عمومی دانش‌بنیان رویکرد روابط علمی بایستی انتخاب شود به‌عنوان‌مثال در انتخاب و به‌کارگیری مجموعه نیروی انسانی روابط و به‌طور خاص مدیران روابط این رویکرد باید ویژه باشد، این موضوع بسیار اهمیت دارد چراکه شما نمی‌توانید دانش‌بنیان شوید درحالی‌که منابع انسانی به‌ویژه مدیران بی‌دانش به‌کارگماشته شود.
تخصص محور بودن، تغییر از روابط‌عمومی تبلیغ محور به فن‌آور، تغییر از روابط‌عمومی توجیه محور به روابط‌عمومی اعتماد زا، تغییر از روابط‌عمومی انفعالی و مقطعی به روابط‌عمومی برنامه محور و تغییر از روابط‌عمومی سنتی به روابط‌عمومی الکترونیک همه و همه از الزامات روابط‌عمومی دانش‌بنیان به‌شرط همراهی مدیران عالی و متصدیان حوزه پرمخاطره روابط‌عمومی امکان‌پذیر است.
در سازمان‌های دانش‌بنیان کار بر اساس دانش است نه تجربه. یعنی دانش بر تجربه اولویت دارد. درواقع بحث دانش‌بنیان فرصتی است برای علمی کردن روابط، تا دانش‌بنیان تولید محتوا انجام و تولیدات دانش‌بنیان در روابط گسترش یابد.
روابط‌عمومی دانش‌بنیان می‌تواند تحولی بنیادین در ارتباطات درون‌سازمانی و برون‌سازمانی ایجاد نموده و نماید، روابط‌عمومی به‌عنوان رشد دهنده، بالنده و عنصر توسعه سازمان‌ها، حلقه واسطه میان مردم و مسئولان تلقی می‌شود که اگر این حلقه بافته به علم روز و حلقه دانش‌های امروزی آمیخته شود و بنیان آن بر مبنای تخصص و دانش مجهز امروزی پایه‌ریزی شود، آتیه‌ای روشن و مسیر سبز را برای مردم مرتبط ترسیم کرده و نشان می‌دهد.
در پایان انتظار می‌رود مأموریت و کارکرد روابط‌عمومی در سازمان‌ها، همواره به‌گونه‌ای بازتعریف شود که در مسیر بهره‌گیری از فناوری‌های روزآمد و به‌ویژه فناوری اطلاعات قرار داشته باشد تا بتواند نقش ارتباط گری و تسهیل‌گری خود را فعالانه میان سازمان، محیط و ذینفعانش برقرار سازد.
| ||||
