شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- مدتی است که در فضای مجازی با پدیده ای به نام سایت های خبری – تحلیلی مواجهیم که بار اطلاع رسانی اخبار و وقایع کشور را به دوش می کشند. اخبار این سایت ها عموما تکراری و در بسیاری از آنها مدیرمسئول، خبرنگار، ویراستار و کارگزار فنی یک نفر، نهایتا دو نفر است. بسیاری از آنها تولیدات روزنامه ها و بیشتر، خبرگزاری ها را خیلی آسان و بدون تحمل هزینه درج می کنند و در فضای خاکستری رسانه ای کشور به کسی هم پاسخگو نیستند. اما در کنار اینها که مجال این نوشته پرداختن به آن نیست، سایت هایی هم با همان لشکر یک یا دو نفره در حوزه بانک و بیمه پا گرفته اند که این بار مسیر را درست برگزیده و همه مرارت حقوق ناچیز ایام خبرنگاری خود را، با درج فلش های رنگارنگ تبلیغاتی از نهادهای پولدار کشور نظیر بانک ها و بیمه ها، یک شبه جبران کرده و با شمارش رقمی که از فلش ها به دست می آورند، اغراق نیست اگر بگوییم بعضا ماهانه بالغ بر 10 تا 20 میلیون تومان درامد دارند.

شگرد درامد زایی بسیار ساده است: درج خبری منفی از یک بانک، تماس مسئولان روابط عمومی آن بانک با سایت و قول مساعد نپرداختن به موضوعات منفی در قبال بارگذاری فلش تبلیغاتی برای مدتی نامحدود! جالب اینجاست برخی از مدیران این سایت ها خود کارمند روابط عمومی بانکی هستند و به اعتبار سابقه پیشین خبری، به راحتی مجوز سایت خبری در حوزه بانک و بیمه را گرفته و به طرز عجیبی از یک کار شرافتمند و پر مسئولیت نظیر خبرنگاری، درامد بالا و بعضا نامشروعی کسب می کنند. موضع روابط عمومیها هم به دلیل تحکم از بالا و جلوگیری از اسیب رسیدن به برند بانک و بیمه خود، حضور تبلیغاتی در این دسته سایت هاست و بر این عقیده اند رقمی که پرداخت می شود در قبال جلوگیری از خسارتی جبران ناپذیر که ممکن است این دسته سایت ها ایجاد کنند، ناچیز است.

این سبک کار کردن حقیقتا مفسده برانگیز است و با روح کار رسانه ای به هیچ عنوان سازگار نیست. نباید شرافت یک کار ارزشمند که قرار است دیده بان افکار عمومی بوده و بدون غرض ورزی پیگیر مطالبات مردم جامعه باشد، چنین دامنش به درامد سوء الوده شود.

بهتر است متولیان امر در وزارت ارشاد دقت بیشتری به خرج دهند و مسائل و موضوعات این حوزه را به دقت رصد کنند. قوانین باید سختگیرانه تر باشد و از همه مهم تر مدیران عامل بانک ها و بیمه ها دست روابط عمومی ها را در برخورد با این پدیده زشت بازگذارند و به جاب منکوب و شماتت نیروهای خود، با آنها در رسوا کردن افکار شوم و نیت ناصواب برخی خبرنگاران سودجو هم آوا شوند. شاید این اولین نوشته جدی در خصوص این موضوع است و امید است دوستان خبرنگار و روابط عمومی دامنه های بیشتری از این مساله مذموم را با هدف جلوگیری از نشت و گسترش آن، در معرض قضاوت عموم قرار دهند. اسامی بسیاری از این سایت ها و خبرنگاران پس پرده آنها که برخی زن و شوهر و از یک خانواده اند (!) آشکار و در اختیار اکثر روابط عمومی های بانک هاست و در صورت لزوم می توان مورد به مورد به آنها پرداخت.

حسن شاهمرادی

کارشناس روابط عمومی و خبرنگار