دل را ز شرار عشق سوزاند علی (ع)، یک عمر غریب شهر خود ماند علی
وقتی که شکافت فرق او در محراب، گفتند مگر نماز میخواند علی

 

یا رب ز تو امشب عطا می طلبم / هشیاری و بخشش خطا می طلبم
مقبولی روزه و نماز و طاعات / از درگه لطفت به دعا مطالبم

 

چون نامه ی جرم ما به هم پیچیدند / بردند به دیوان عمل سنجیدند
بیش از همگان گناه ما بود ولی / ما را به محبت علی (ع) بخشیدند

  

به فرق نازنینش کی اثر میکرد شمشیر / به گمانم ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت

 

شنیدم عاشقی مستانه میگفت:
اگر آتش به زیر پوست داری / نسوز گر علی را دوست داری، چشم ما و عنایت حیدر، دست ما و کرامت جیدر، یاعلی

 

تاراج دل به تیغ دو ابروی دلبر است، مستی قلب عاشقم ز جام کوثر است

 

از ذکر علی مدد گرفتیم، آن چیز که میشود گرفتیم
از بوته آزمایش عشق، از نمره بیست صد گرفتیم

  

کوفه امشب التهاب محشر است / کوفه امشب کربلایی دیگر است
جبرئیل آوای غم سر داده است / در فلک شوری دگر افتاده است
تیر غصه بر دل زارم نشست / تیغ دشمن فرق مولایم شکست
قلب مجنون سوی صحرا می رود / حیدر-ع امشب سوی زهرا میرود . . .

 

ای کاش علی شویم وعالی باشیم / هم سفره ی کاسه سفالی باشیم
چون سکه به دست کودکی برق زنیم / نان آور سفره های خالی باشیم
یا علی ، التماس دعا

 

باز امشب عشق تنها می شود / زخم سهم فرق مولا می شود
آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود
پشت نخل آرزو خم می شود / داغ حسرت سهم آدم می شود
جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار
شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد.

 

ناله کن اى دل به عزاى على / گریه کن اى دیده براى على
کعبه ز کف داده چو مولود خویش / گشته سیه پوش عزاى على
ماه دگر در دل شب نشنود / صوت مناجات و دعاى على
واى امیر دو سرا کشته شد / خانه غم گشته،سراى على
شهادت مولای مظلوم عدالت ، تسلیت و تعزیت

 

باشور حسینى و صلابت حسنى در سوگ علی می گرییم . . .
دعایتان توشه ی بی برگی ما

 

http://www.beytoote.com