شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی (شارا)- انجمن متخصصان روابط عمومی نهادی تخصصی، غیرسیاسی و غیر انتفاعی است که توسط جمعی از استادان، مدیران و کارشناسان روابط عمومی تاسیس شده و با مجوز کمیسیون ماده 10 احزاب فعالیت خود را در سال  1378 آغاز کرده است. یکی از اهداف مصوب این انجمن کمک به توسعه علمی روابط عمومی در ایران و تلاش برای ترسیم الگوی روابط عمومی بومی و ملی است و برگزاری نشست ها و کارگاه های علمی و آموزشی روابط عمومی نیز جز وظایف و خدمات این انجمن تخصصی است.

این انجمن طی ده سال گذشته، شش دوره "جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی" را بر گزار کرده است. در آستانه برگزاری هفتمین دوره این جشنواره باغلامعباس افشار، رئیس کنونی این انجمن به گفت و گو نشسته ایم.

او که ریاست جشنواره هفتم را هم بر عهده دارد حرف های شنیدنی زیادی در خصوص فعالیت های انجمن و جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی دارد که حاصل آن را در این نوشته بازگو کرده ایم.

آقای افشار! جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی، چه سالی وبا چه چشم اندازی آغاز شد؟

  تاریخچه جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی به سال 1381 باز می گردد. در آن سال ها بحثی در انجمن مطرح شد که روی مهارت های مختلف، در قالب های همایش، جشنواره، کارگاه های آموزشی و غیره اقداماتی را انجام شود و فعالیت های دقیق و عمیقی را در دستور کار قرار گیرد.

انتشارات یکی از بخش های مهم در کار روابط عمومی است که متاسفانه آن گونه که باید مورد توجه قرار نگرفته و مغفول مانده بود.  

خوشبختانه دوستان ما در انجمن متخصصان روابط عمومی به این نتیجه رسیدند که این کار را احیا کنند و آن را در قالب یک جشنواره مورد توجه قرار دهند تا بتوانند با ارزیابی سالانه فعالیت های انتشاراتی در روابط عمومی سازمان ها، نهادها و شرکت های خصوصی و دولتی تصویری از مجموعه فعالیت های انجام شده در حوزه انتشارات را در سراسر کشور ارائه دهند و با برپایی کارگاه های آموزشی و جلسات بحث تخصصی در این زمینه، فضایی را برای توسعه کار روابط عمومی ها در بخش انتشارات به وجود آورند.

  کار را به شکل مقدماتی و با توجه به وضعیتی که در 10 سال پیش وجود داشت آغاز شد و امور به گونه ای سامان دهی شد که ما در سال 1391 هفتمین دوره این جشنواره را برگزار می کنیم.

از همان آغاز بخش رقابتی هم در جشنواره پیش بینی شده بود، دلیل وجود این بخش در متن جشنواره چه بود؟

برای ایجاد فضایی که روابط عمومی ها راغب باشند تا در این جشنواره شرکت کنند، بخش رقابتی جشنواره ایجاد شد. در این بخش روابط عمومی ها آثار تولیدی انتشاراتی خود را در طول سالی که منتهی به برگزاری جشنواره می شود ارسال می کنند و ما در دبیرخانه جشنواره که به طور دائمی در انجمن متخصصان روابط عمومی مستقر است این آثار را بررسی، داوری و آثار برتر را در رشته های مختلف اعلام می کنیم. یکی از موضوعاتی که در داوری آثار به آن توجه می شود نوع مقایسه آثار است. روابط عمومی ها با توجه به اینکه در چه نقطه ای از جغرافیای کشور واقع شده اند و با توجه به دسترسی آنها به امکانات و میزان برخورداری آنها از امکاناتی که معمولا در پایتخت و در تهران متمرکز است تقسیم بندی می شوند و تلاش می کنیم که نوع داوری با امکاناتی که در اختیار هر واحد روابط عمومی است متناسب باشد. در مجموع این گونه است که ما آثار ارسالی از شهرستان ها را با توجه به امکانات کمتری که معمولا در اختیار دارند با خودشان و آثار ارسالی از روابط عمومی های مستقر در تهران را به صورت جداگانه داوری می کنیم تا میزان در اختیار داشتن امکانات که موضوعی بیرونی و خارج از کنترل همکاران ما در بخش های روابط عمومی است در نحوه داوری تاثیر گذار نباشد.

نگاه شما در انتخاب آثار برتر، ایده ال ها بود و یا نه! به واقعیت ها هم توجه داشتید؟

البته همان گونه که اشاره کردم ما در عین حال که به ایده ال ها توجه داریم ولی واقعیت ها را هم از نطر دور نداشته ایم و سعی کرده ایم آثار ارسالی با توجه به وضعیت جاری روابط عمومی ها مورد داوری قرار گیرد و کسانی که تلاش کرده اند با بهره گیری از همین امکانات و علیرغم مشکلات فراوان گامی را در مسیر توسعه و تکمیل امور انتشاراتی خود بردارند، مورد تشویق قرار دهیم.

خوشبختانه روابط عمومی های کشور هم در این مسیر با ما همراه شدند. ما در دوره های اول تا سوم تلاش کردیم در این خصوص اطلاع رسانی جامع و کاملی را در حد امکانات خود انجام دهیم و الحمدا... از دوره سوم به بعد، وضعیت به گونه ای شد که با فرا رسیدن زمان فراخوان آثار، بساری از روابط عمومی ها در سراسر کشور بدون ارسال فراخوان و یا حتی بدون اعلام ما در انجمن متخصصان روابط عمومی، آثار خود را بر اساس مستندات سال های قبل ارسال می کردند و در واقع این جشنواره به مرحله ای رسید که به عنوان یک مطالبه صنفی از سوی روابط عمومی ها از انجمن مطرح شد و ما هم با احترام به این استقبال و همراهی همکاران در سراسر کشور، خود را موظف دیدیم که این جشنواره را تا حد امکان در موعد مقرر برگزار کنیم و آثار برتر را به جامعه روابط عمومی کشور معرفی نماییم.

جشنواره چند دوره برگزار نشد، ولی کار آن به تعطیلی هم نکشید، دلیل تداوم جشنواره علیرغم این فراز و نشیب ها چه بود؟

  به تبع مشکلات فراوانی که در امور مربوط به روابط عمومی در کشور وجود دارد، ما هم در انجمن متخصصان روابط عمومی فراز و نشیب هایی داشته ایم و زمان برگزاری جشنواره هم جابجا شده است، ولی با توجه به اینکه در دوره های سوم و چهارم بنده مدیر اجرایی آن بودم، و تجاربی که حاصل شده است، عرض می کنم، اصل برگزاری جشنواره همواره مورد نظر و توافق برگزارکنندگان و شرکت کنندگان بوده است.

انجمن متخصصان روابط عمومی ایران به عنوان یک تشکل غیردولتی در این سال ها تلاش کرده است توان روابط عمومی ها را در زمینه فعالیت های انتشاراتی توسعه دهد و هدف نهایی هم ارتقای جایگاه روابط عمومی ها بوده است. البته در جشنواره تمرکز ما فقط بر امور انتشاراتی است و اموری مانند بروشور، پوستر، خبرنامه و دیگر امور مرتبط را موردتوجه قرار می دهیم.

آیا احساس نمی کنید پس از برگزاری شش دوره، جشنواره در موضوع انتشارات به پایان راه خود در بحث انتشارات رسیده است؟

  ما طی این سال ها و بخصوص پس از شش دوره برگزاری جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی در فرم و قالب امور انتشاراتی با همراهی همکاران در روابط عمومی های سراسر کشور به توفیقاتی دست یافته ایم. اما این پایان راه نیست که هیچ! بلکه به نظر دوستان ما در انجمن متخصصان روابط عمومی آغاز راه است و این مسیر بدون برنامه ریزی طی نشده است.

تاکید بر تولید محتوا و در واقع، محور قرار گرفتن این موضوع در جشنواره هفتم نشانگر این است که ما باید در آستانه و آغاز فصلی دیگر از جشنواره و پس از رسیدن به فرم ها و قالب های نسبتا مناسب، به فکر محتوایی هم که باید در این مظروف قرار گیرد باشیم و هنوز و شاید برای همیشه بحث انتشارات در روابط عمومی ها جای کار دارد.

از نگاه شما به عنوان مدیری که از نزدیک با روابط عمومی سرو کار دارید، محتوا در روابط عمومی تا چه حد اهمیت دارد؟

 اساسا امور انتشاراتی با محتوایی که ارائه می کنند، ارزشمند هستند وگرنه در دنیایی که فن آوری های ارتباطی و اطلاعاتی همه نوع امکانات بخصوص از نوع فنی آن را در اختیار قرار می دهند، ارائه فرم و قالب مناسب و شکل کار چندان سختی نیست اما در عین حال که اگر این موضوع به خوبی مورد توجه نگیرد می تواند آسیب زا باشد.

به چه آسیبی می خواهید اشاره کنید؟

 این آسیب که محتوا قربانی فرم و قالب شود. ما در دبیرخانه جشنواره با بحث ها و برررسی های گسترده و جلسات طولانی این امور را مورد دقت و توجه قرار داده ایم و اتفاقا یکی از آسیب های مطرح در این زمینه این است که برخی اوقات محتوا قربانی فرم می شود. یعنی برخی از افراد که قابلیت و توان تولید محتواهای مناسب را ندارند با پرداختن به فرم و ارائه امور انتشاراتی در قالب های جذاب و فریبنده، به نوعی مخاطب خود را فریب داده اند. از این نظر هم بحث تولید محتوا در امور انتشاراتی روابط عمومی ها برای ما مهم بوده است و تلاش کرده ایم در جشنواره هفتم با برگزاری کارگاه های آموزشی و جلسات تخصصی و حتی تولید نمونه هایی از محتواهای مناسب به شکل الگو در این زمینه اقداماتی انجام دهیم.

آیا فقط ارائه محتوا کفایت می کند؟

    یقینا نه! در امور انتشاراتی، رساندن پیام به مخاطب و اثرگذاری، دو امر مهمی هستند که وقوع آنها در گرو ارائه محتوای مناسب است و ما به همین دلیل موضوع تولید محتوا و آن هم نه هر محتوایی، بلکه محتوای مناسب و موثر را در گام هفتم جشنواره در دستور کار قرار داده ایم.

با تاکیدی که در این دوره از جشنواره بر محتوا دارید، آیا توجه به محتوا در ارزیابی آثار جشنواره هم به شکل خاص تری مورد توجه قرار گرفته است؟

در جلساتی که با گروه های داوری جشنواره در بخش های مختلف داشته ایم، تاکید کردیم که باید بعد از برگزاری شش دوره جشنواره، از توجه به کارهای نسبتا موفق به سمت انتخاب کارهای ایده ال گام بردارند و با توجه به اینکه آثار در سه مرحله متفاوت و متمایز از همدیگر (که هر مرحله نسبت به مرحله قبلی کامل تر است) مورد داوری قرار می گیرند؛ ملاک اصلی برای انتخاب کارهای برگزیده همین موضوع محتوای مناسب و موثر خواهد بود.

به نظر شما وجود امکانات برای تولید محتوای مناسب و موثر تا چه حد موثر است؟

 قطعا وجود امکانات در تولید محتوا لازم و اثرگذار است، ولی این گونه نیست که در کمبود امکانات هیچ جایگزینی برای آن وجود نداشته باشد. خوب است در همین رابطه به خاطره ای اشاره کنم. ما طی این شش دوره وگاهی اوقات با آثاری برخورد کرده ایم که نشانگر تلاش، حسن مدیریت و سخت کوشی دوستان ما بخصوص در شهرستان ها و گاه مناطق دور افتاده بوده است و آثاری به عنوان اثر برتر به مراحل نهایی راه افتاده اند که روابط عمومی مربوطه از بودجه، نیروی انسانی و امکانات آن چنانی برخوردار نیوده است. این موضوع نشانگر این است که اگرچه امکانات و تجهیزات جایگاه مهمی در ارائه کارهای مناسب دارد ولی تاثیر نیروی انسانی مدیر و مدبر و علاقه مند و با پشتکار هم در این خصوص بسیار موثر و چه بسا که تعیین کننده تر از وجود امکانات و تجهیزات باشد.

آیا تاثیر محتوا در همه قالب های انتشاراتی یکسان و به یک شکل است؟

  بالاخره در همه قالب ها و فرم ها حرف آخر را محتوا می زند. البته دوستان ما عنایت دارند که بحث محتوا در بخش های مختلف مانند پوستر، خبرنامه، بروشور، کتاب، جزوه و... متفاوت است. در پوستر اولین و آخرین چیزی که مورد توجه و در معرض نگاه بیننده قرار می گیرد محتوای پوستر است. اگر پوستر در نگاه اول محتوا، جذابیت و قدرت جذب مخاطب را نداشته باشد، بیننده و مخاطب اصولا به لایه های بعدی که پیام و محتوای پوستر است توجه نمی کند.

البته پوستر همیشه تک برگ تولید شده و نصب شده بر روی بردو یا یک بیل برد در حاشیه خیابان نیست. پوستر می تواند جلد یک مجله و یا خبرنامه باشد که اگر جذابیت و قدرت جذب مخاطب را نداشته باشد، مخاطب با واکنش به آن، مجله و یا نشریه را کنار می گذارد و تمایلی برای خواندن محتوای آن نخواهد داشت.

موضوع در خصوص کتاب فرق می کند. خواننده شاید بر اثر کنجکاوی و یا جذابیت عنوانی که برای کتاب انتخاب شده است تا جایی آنرا دنبال کند، ولی اگر کتاب هم محتوای مناسب و مورد نیاز و علاقه مخاطب را نداشته باشد کنار گذاشته می شود و بالاخره در قالب های مختلف انتشاراتی، دیر یا زود محتوا است که تکلیف مخاطب را مشخص می کند که آن اثر را بییند و بخواند و یا آن را برای همیشه کنار بگذارد.

با توجه به این بحث ها، بالاخره اهمیت بحث محتوا چقدر است؟

شاید بتوان گفت: محتوا سلطان است. اوست که با قدرت تاثیرگذاری خود به مخاطب می گوید اثری را ببیند و بخواند و یا کنار بگذارد.

خوشبختانه اگر شما آثار برتر و سازمان های برگزیده را بینید، درخواهید یافت که اعتدالی وجود دارد که نشانگر منصفانه و صادقانه بودن داوری ها است. البته، در هر کار اشکالاتی هم وجود دارد و ما هم خالی از نقص نیستسم، ولی الحمدا... همیشه در انجمن متخصصان روابط عمومی و مجموعه داوران جشنواره، اراده ا ی وجود داشته است تا امین و امانت دار همکاران خودشان در روابط عمومی های سراسر کشور باشند و سعی کنند که حق به حق دار برسد. بخش رقابتی جشنواره هم همیشه محلی برای ایجاد رقابت های سازنده و منصفانه بوده است.

در این سال ها، در میان برگزیدگان آثار سازمان های پولدار، بی پول، بزرگ وکوچک به چشم می خورند و همانطور که اشاره کردم، در برخی از دوره ها اتفاقا، برگزیدگان ما از میان همین سازمان های بظاهر کمتر برخوردار به لحاظ مادی و از شهرستان ها بوده اند.

 می توانید به نمونه ای در این زمینه اشاره کنید؟

اگر درست به خاطر داشته باشم، در یکی از دوره ها، سرمقاله نشریه یکی از روابط عمومی های استان گیلان اثر برتر شد و بسیاری از سازمان های بزرگ و تهرانی را پشت سر گذاشت. این اثر معطوف به هدف و کاری حرفه ای بود که از نگاه داوران جشنواره حایز رتبه برتر بود.

این موضوعی که عرض کردم به این دلیل بود که بگویم ما در هیچ شرایطی هدف اصلی جشنواره را (که در بخش رقابتی بررسی، گزینش و انتخاب و اعلام آثار برتر در زمینه های مختلف است) فراموش نمی کنیم و اعتقاد داریم که اگر به رسالت حرفه ای خود عمل نکنیم، نخواهیم توانست جایگاه صنفی و حرفه ای خودمان را حفظ کنیم.

گاهی اوقات مطرح می شود که آثار حامیان جشنواره، احتمالا بدون داشتن شرایط لازم و با ملاحظاتی به عنوان اثر برگزیده معرفی می شوند، این موضوع تا چه حد صحت دارد؟

 خیر این گونه نیست! در همین ارتباط سازمان هایی را داشتیم که حامی جشنواره بودند، ولی آثار آنها به دلیل عدم وجود شاخص ها و ملاک های جشنواره حایز رتبه نمی شدند. در این میان نه آنها اصراری به اعلام آثارشان به عنوان برتر داشتند و نه ما می خواستیم که این کار را انجام دهیم و خوشبختانه این امور تاثیری در انتخاب آثار برتر نداشت.

بالاخره حامیان جشنواره به طور طبیعی انتظاراتی دارند، نمی توانید بگویید از کنار این توقعات براحتی می گذرید، این انتظارات چگونه برآورده می شود؟

  هر جشنواره و همایشی به طور طبیعی حامیانی دارد و با بهره گیری از آن حمایت ها، به حیات خود ادامه می دهد. ما هم برای جلوگیری از تاثیر این امور در داوری ها و برای ارج گذاشتن به کسانی که به هر نحوی از جشنواره حمایت کرده اند، ابزارهای تشویقی مناسبی را خارج از بحث های رقابتی جشنواره پیش بینی و از این عزیزان هم در جای خودش تقدیر کرده ایم، اما این امور را در بخش رقابتی و داوری ها دخالت نداده ایم.

چرا در جشنواره هفتم توجه ویژه ای به تولید محتوا شده است؟

ما درجشنواره هفتم تلاش کرده ایم تا بعد از شش دوره برگزاری جشنواره، استانداردها و اصول نشر را دوباره بازنگری کنیم و به بحث محتوا نیز نگاهی عمیق تر و اصولی تر داشته باشیم.

 در این سال ها با دقت در آثار دریافتی و ارتباطاتی که از این رهگذر با دوستان مان در روابط عمومی های کشور داشتیم، دریافتیم، کسانی که از دانش نظری و تئوری در این حوزه برخوردار هستند و تجارب موفق تری هم در حوزه عمل دارند، اقبال بیشتری به این جشنواره داشته اند و خوشبختانه کسانی که ارتباط اولیه را با جشنواره برقرار کرده اند، تاکنون هم ما را یاری کرده اند و همواره همراه مان بوده اند.

 آیا جشنواره به جز بحث معرفی آثاربرتر در بخش رقابتی، اهداف دیگری را هم تعقیب می کند؟

این جشنواره با توجه به سابقه چندین ساله خود حتما ظرفیت های بیشتری در درون خود دارد. به طور مثال تعداد زیادی از همکاران ما در روابط عمومی های کشور بنا به دلایل مختلف دانش آموخته این رشته و حوزه نیستند و گاهی اوقات رشته تحصیلی و حتی سوابق تجربی آنها کمترین ارتباطی با روابط عمومی ندارد. البته نباید اینگونه باشد، اما ما نمی توانیم این واقعیات را نادیده بگیریم، زیرا به هر دلیل، درست و یا غلط این اتفاق افتاده است.

 این جشنواره، با عنایت به عدم وجود آموزش های مستمر در روابط عمومی، بخصوص آموزش های کاربردی و حرفه ای، به نوعی نقش آموزش های حین خدمت همکاران ما را در روابط عمومی های کشور بر عهده دارد و اگر عزیزان مدیر و مسئول به این امر توجه داشته باشند می توانند با صرف کمترین هزینه از فرصت های فراهم آمده برای اهداف آموزش های حین خدمت همکاران خود استفاده کنند.

تمایز و تفاوت کار ما هم در این جشنواره با آموزش های ارائه شده در دیگر سازمان ها در خصوص آموزش های حین خدمت این است که ما این آموزش ها را به صورت کارگاهی و عملی ارائه می دهیم و به جنبه کاربردی آن هم توجه تام داریم.

به نظر می رسد با توجه به مشکلات موجود، همه روابط عمومی ها توان  تولید محتوا را ندارند. نظرتان در این مورد چیست؟

نه ابن گونه نیست که جایی اصلا توان تولید محتوا را نداشته باشد. حالا پس از شش دوره برگزاری جشنواره و تحولات فنی و علمی و اجتماعی که در سطح جامعه و در زمینه روابط عمومی و ارتباطات اتفاق افتاده است، دیگر کسی نمی تواند ادعا کند که قدرت تولید محتوای مناسب را ندارد. البته اراده و خواستن اینکه چنین اتفاقی بیفتد امر خیلی مهمی است. در حال حاضر حداقلی از امکانات در اختیار روابط عمومی ها قرار دارد که زمینه فعالیت را پدید آورده است.

آیا داشتن دانش و سواد لازم در زمینه روابط عمومی و ارتباطات، برای موفقیت در کار برای روابط عمومی ها کافی است؟

 نه خیر! به تنهایی کافی نیست. کم کم آن زمانی که روابط عمومی ها را بر مبنای محتوایی که تولید می کنند، ارزیابی خواهند کرد، دارد فرا می رسد. مخاطبان ما از این سوال که چی می دانید، عبور کرده اند و به این پرسش که چه می توانید، رسیده اند و همین پرسش باعث شده است که سازمان ها خواسته یا ناخواسته از ارائه قالب و فرم فراتر رفته و به محتوا توجه کنند تا بتوانند مخاطبان خود را مجاب و اقناع کنند.

از سوی دیگر در زمانه ای که امکان انتخاب های متعدد در مقابل مشتریان قرار گرفته است، نقطه تمایز برای انتخاب مشتریان، کیفیت است که خودش را در محتوا و آن هم محتوای مناسب و موثر نشان می دهد.

تولید محتوا و پیام برای مخاطبانی که نیازها و سلائق مختلفی دارند، کار آسانی نیست و به همین دلیل ما اعتقاد داریم این کار نیاز به توجه و آموزش و همفکری و هم افزایی دارد.

این جشنواره هم برای همین منظور برگزار می شود که بتواند بنا به رسالت های حرفه ای و صنفی خود فضایی را برای ارائه آموزش ها و تجربیات مفید در این زمینه فراهم آورد.

سهم خود شما و همکاران تان در انجمن متخصصان روابط عمومی از این اتفاقات چیست؟ آیا خودتان هم در توسعه کارتان از این جشنواره و ارتباطاتی که شکل می گیرد بهره می گیرید؟

ما در انجمن متخصصان روابط عمومی و در موضوع جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی و دیگر فعالیت های حرفه ای خود به تئوری یاددهی – یادگیری معتقدیم.

اعضای هیات مدیره انجمن و اعضای پیوسته، وابسته، افتخاری و دانشجویی انجمن همه به نوعی درگیر فعالیت های روابط عمومی و رسانه ای هستند و به قول معروف همه به نوعی دستی بر آتش دارند. ما در کارهای مان تعاملی عمل می کنیم و تنها مجری کارهایی مثل جشنواره نیستیم. در این میان ما در مقابل آن چیزی که به دنبال یاد دادن آن هستیم، چیزهای فراوانی هم یاد می گیریم.

در پایان هر دوره از جشنواره تجربیات فراهم شده از امر مورد ارزیابی و توجه قرار می گیرد و خوشبختانه همین موضوع باعث شده است که در زمینه های مختلف تجربیات و یافته های جدیدی که حاصل یادگیری ما از دوستان است، را به کار بگیریم و از طریق این فعالیت ها به دانش و تجربه خودمان می افزاییم.

 قبول دارید که برخی پیام ها و یا حتی محتواها به محض دریافت از سوی مخاطب یا مشتری، راهی سطل زباله می شوند؟ دلیل آن چیست؟

   یکی از اتفاقات عصر ما کثرت پیام هایی است که به مخاطبان و مشتریان می رسد. ما امروزه به فراوانی در معرض پیام های ناخواسته هستیم. تلفن همراه شما زنگ می خورد و پیامی به دست شما می رسد که ناخوانده آن را راهی سطل آشغال مجازی خود می کنید. دلیل این امر چیست؟ دلیلش آن است که انسان امروزی علیرغم کنجکاوی که دارد، فرصت خواندن پیام های اتفاقی را ندارد. در چنین موقعیتی اگر محتوا و پیام با خواسته و نیاز مخاطب و مشتری همراه و همخوان نباشد، به سرنوشت همان پیام های اتفاقی روبرو خواهد شد. پس تولید محتوا از سویی سخت تر و از سویی دیگر الزام آور شده است.

جایگاه حوصله مخاطب امروزی، با همه ویژگی هایش، در انتخاب؛ تدوین و ارائه پیام  ومحتوا چیست؟

  در بحث تولید محتوا، توجه به حوصله مخاطب بسیار مهم است. مخاطب و مشتری ما در این عصر و زمانه، وقت و حوصله خواندن پیام هایی به بلندی کلیله و دمنه و موش و گربه عبید را ندارد (البته قصد من بی توجهی و نادیده گرفتن اهمیت و ارزش این آثار تاثیرگذار کلاسیک فرهنگ و ادب فارسی نیست. ارزش و اهمیت و ضرورت توجه به این آثار در جای خودش اهمیت زیادی دارد که در حوصله مخاطبان این بحث نیست).

  شما اگر به وضعیت کلی نشریات در جهان هم توجه کنید، خواهید دید که همه آنها به کوتاه نویسی و نوشتن متون کوتاه همراه با شکل و تصویر روی آورده اند. البته آثار بلند و رمان های مفصل، زندگینامه ها و دیگر آثار همچنان در کتب هایی مفصل و با صفحات زیاد منتشر می شوند که مشتریان خاص خود را دارند و نباید با ذائقه عموم مخاطبان اشتباه گرفته شود.

صحبت از حوصله مخاطب شد، گرچه خوانندگان و مخاطبان این مطلب همه دوستان و همکاران فرهیخته و ارزشمند ما هستند، اما اگر موافق باشید این بحث را در همین جا با ارائه مطلب پایانی ازسوی شما خاتمه دهیم.

  از همدلی و همراهی همه دوستان و همکاران خوبم در روابط عمومی های سراسر کشور با انجمن متخصصان روابط عمومی در زمینه های مختلف از جمله "جشنواره ملی انتشارات روابط عمومی"  سپاسگزارم و همچنین از اعضای انجمن و بخصوص همکاران خوبم در هیات مدیره انجمن که زمینه برگزاری این جشنواره را فراهم آوردند و همه حامیان تشکر می کنم.

با توجه به دوره جدید عضو گیری انجمن، فرصت خوبی است که از همه عزیزانی که تمایل دارند برای بهره گیری از استعدادهای خود، حضور در یک انجمن تخصصی را تجربه کنند، دعوت و تقاضا کنم تا با مراجعه به سایت انجمن در آدرس WWW.iaprs.ir و با تکمیل فرم های مربوطه، به دوستان خود در "انجمن متخصصان روابط عمومی" بپوندند. مشتاقانه منتظرتان هستیم.