ارنستو ویلالبا در حال عکاسی با دوربین DSLR
شبکه اطلاعرسانی روابطعمومی ایران (شارا)–|| دوربین خود را بردارید و یک رویداد تاریخی گیج کننده را تجربه کنید. بیشتر زوم کنید و شوق و شور، ترس یا خشم گروهی از مردم را مشاهده کنید. یا اینکه با منظره یاب خود یک نفر را تحت نظر قرار دهید و او را در شرایط آرام و آشفته عکاسی کنید.
ثبت لحظات با عکس مبین تمام داستان است. عکس داستان شما را با تمام سایه ها و خطوط و زوایا دست ناخورده نشان می دهد. زمانی که شما در حال عکاسی هستید، اینکه بتوانید به شخصی بگویید دقیقا با دوربین چه زاویه ای را عکاسی کند دشوار است.
امروزه به لطف تکنولوژی ما ابزارهای و اشکال بیشتری از بیان را برای ثبت واقعیت و پیچیدگی های زندگی در اختیار داریم. این چیزی است که نام آن را چند رسانه ای یا مولتی مدیا گذاشته اند. چند رسانه ای در واقع زبان سمعی بصری جدید است. زبانی که ترکیبی از فیلم، مستند، رادیو، موسیقی و عکس را در یکجا گردهم آورده است و یک تجربه چند حسی به مخاطبان می دهد.
امکانات مهیج ترکیبی از اشکال و سبک های را در خود جا داده است. به عنوان یک خبرنگار صنعتی می توانم بگویم که این امکانات نتایجی چند را در آیندهبر جای خواهد گذاشت. ما فضایی را یافته ایم که به ما آزادی انجام کارهایی را می دهد که پیشتر ممکن نبود و مهمترین وجه آن بیان داستان است. کاری که نه تنها برای داستانسرایان یک هنر است بلکه حوزه ای تخصصی در روابط عمومی نیز می باشد.
همانطور که به تجربه خویش با راه هایی که می توان داستان های سمعی و بصری را نقل کرد ادامه می دهیم، در این نوشتار قصد داریم که به 8 نکته برجسته اشاره کنیم که می تواند به شما در روایت یک رویداد یا داستان در قالب چند رسانه ای کمک کند:
1. خودتان را در میان بهترین ها محاط کنید.
زبان چند رسانه ای از پیچیدگی های خاصی برخوردار است. بخش های مختلف آن از رشته های مختلف بهره می گیرند و هیچ کارگزاری متخصص همه قسمت های آن نیست. کلید این بحث این نیست که از چیزهایی که در این باره نمی دانید بترسید یا دچار اضطراب شوید. شما می توانید یاد بگیرید، اندک اندک همچنان که کار می کنید کارتان را تکمیل کنید.
مطمئنا اکثر ما کارگردانان هالیوود نیستیم که بتوانیم داستان های خودمان را با آن کیفیت بسازیم. لذا باید همکارانی را پیدا کنید که می توانند از پس کارهایی که نمی توانید انجام دهید، برآیند. با آنها همکاری کنید و تیمی را تشکیل دهید، با این کار در مجموع تلاش های شما به ثمر خواهد نشست و باعث می شود بتوانید داستانی فاخر را به تصویر بکشید.
2. چند رسانه ای بیشتر از تکنولوژی بر داستانسرایی تاکید دارد.
شما باید در گام های اول اهداف خود را شناسایی کنید. در پایان روز، فراتر از تکنولوژی و ابزاری که استفاده می کنید، باید به دنبال روایت داستان یا رویدادی باشید که در آن قرار دارید. باید بگویید که ما اینجا هستیم که داستان و روایتی را از یک رویداد نقل کنیم. رویکرد شما در نقل داستان باید با انصاف و صداقت همراه باشد. به ویژه در شرایطی که روابط عمومی ها در مضان اتهام برای اغراق و بزرگنمایی هستند. بگذارید داستان شما آنطور که دیکته شده بیان شود. واقعیت در بسیاری از مواقع با آنچه ما به آن علاقه داریم یا چیزی که شب گذشته به آن فکر کرده ایم تفاوت دارد و اجازه دهید واقعیات خودشان را نشان دهند.
اریک مایرسون از مدیا استورم می گوید: چند رسانه ای قدرتمندترین ابزار برای تعامل با حواس شخص است. شخصیت شما شاید با کسی همدل باشد اما با آن همدردی نکند. باید به گونه ای عمل کنید که از گزارش خودتان شگفت زده شوید. از قدرت خارق العاده روایت سمعی و بصری که ذات داستان شما را در بر می گیرد، استفاده کنید.
3. شخصیت اصلی خود را پیدا کنید.
انسان بودن به فرد ظرفیتی نامحدود برای ترکیب ایده ها و موقعیت ها در زمان کوتاه می دهد. بنابراین، مهم است که شخصیت هایی را برای داستان خود بپرورانید. انتخاب شخصیت هایی که بینندگان می توانند با چیزی آن را شبیه بدانند و بتواند آن نقش را به طور مطلوب بازی کند. باید جنبه های جهانی در آنها یا تجارب آنها وجود داشته باشد. افرادی که نمونه هستند، انتظاری ندارند. از داستان های کوتاه برای بیان عنوان های کوتاه استفاده کنید.
(امیلیو، پیش کسوت یگانه زمان در «مستند زمان به زمان» در این عکس مورد مصاحبه قرار می گیرد.)
4. بدون احساس ارتباطی وجود ندارد.
داستان ها باید با مردم سخن بگویند. آنها احساساتشان را لمس می کنند و واکنش دریافت می کنند. احساسات را با جزئیات آن ها ثبت کنید. جرئیات می توانند عکس های بسته یا رفتارهای زیرکانه باشند. بگذارید احساسات در موقعیت ها داستان شما را هدایت کنند، چراکه این احساسات هستند که بیننده را سر جایش می نشاند تا به کار شما توجه کند.
5. عکس یا ویدئو؟
هر روز که می گذرد، داستان های چند رسانه ای بیشتر و بیشتر فیلم را جایگزین عکس می کنند. شاید این بدین دلیل است که در گذشته فیلم برداری کمتر از عکاسی در دسترس ما بوده است و هزینه یک فیلم 35 میلیمتری ده ها هزار دلار هزینه داشته است. اکنون، با تحولات ویدئویی در دوربین های DSLR، فیلم برداری با آخرین کیفیت دوربین ها ارزانتر و آسانتر است. اما هرگز فراموش نکنید که فیلم هیچ وقت جای عکس را نمی گیرد.
ما سعی می کنیم همچنان از ترکیبی از عکاسی و فیلم برداری در داستان هایمان استفاده کنیم. عکاسی لحظات را ثبت می کند و به شما اجازه می دهد که آرام بنشینید و بازتاب آن لحظه را دریافت کنید. ویدئو در سوی دیگر قرار می گیرد و برای عمل کامل است. ویدئو این قابلیت را دارد که واقعیت تجربه ای را به گونه ای که در توان عکس نیست، به بند بکشد.
(نوشته های بیرون کشیده شده از پروژه «زمان به زمان»)
6. موسیقی
مراقب باشید! موسیقی بسیار خطرناک است. از موسیقی تنها در شرایطی استفاده کنید که داستان را تضمین می کند. موقعیت هایی از قبیل میان سکانس ها یا در طول مونتاژ. اگر شما از موسیقی زیاد استفاده کنید، گم می شوید. بدین معنا که داستان شما آنقدر قوی نیست که خودش بیان کننده حقایق باشد. موسیقی قدرت این را دارد که داستان را تقویت کند و احساساتی را ایجاد کند که در اصل روایت وجود ندارد.
زمانی که از موسیقی استفاده می کنید، عکس هایی را با ریتم نشان دهیم و آگاه باشید که بالا و پایین رفتن صدا باید با احساسی که می خواهید منتقل کنید و داستانتان هماهنگ باشند.
7. برای دریافت الهام مرتب جستجو کنید.
خودتان را به خبرنگاری محدود نکنید. به بیرون از جعبه صنعتتان نگاه کنید. سعی کنید از فیلم ها، رادیو، ادبیات کافه ای که نزدیک خانه شماست الهام بگیرید. زندگی حرفه ای شما بسته به یادگیری مادام العمرتان است، بنابراین ابتدایی بودن خود را بپذیرید.
شما ابتدایی هستید و عاشق برخی کلمات لاتین، بنابراین داستان ها و تکنیک های پیرامونتان را دوست داشته باشید و سعی کنید آنها را یاد بگیرید. کسی که داستان های خوب را دوست دارد گاهی کارهایی را انجام می دهد که سطح آن بسیار حرفه ای است.
8. ویرایش.
گزارش، مستند، داستانسرایی همه از دو مرحله تشکیل می شوند: شکار و پختن آن. به صورت اتفاقی عناصری را که شکار کرده اید ترکیب نکنید و هرچه در میدان بود را در چند رسانه ای خود نگنجانید. چیزهای فوق العاده زیاد است. والتر مورش، سردبیر فعلی آخرالزمان! می گوید: ویراستاری به این آسانی ها نیست که چند چیز را کنار هم قرار دهید. این کار باید در یک فرآیند همجهت و همسو انجام شود.
درباره کاری که انجام می دهید، کنکاش کنید. مصاحبه هایتان را پیاده کنید و یک ساختار برای داستان خود ایجاد کنید و بدین ترتیب می توانید به خوبی داستانپردازی کنید. آنگاه می توانید آن ساختار را تا یافتن راهی که بتوانید داستان خود را به موثر ترین شکل ممکن روایت کنید، تجربه نمایید. به خودتان اجازه دهید با حاشیه ها و زیر نویس ها در جدول زمانبندی ویراستاری شگفت زده شوید.
اکنون زمان کار با چند رسانه ای فرا رسیده است. این فضایی است که هنوز با ایده های منجمد و قواعد سخت و محدودیت ها انباشته نشده است. مهمتر از همه، این فضایی است که مردم و داستان ها را آنگونه که ما تجربه و داستانسرایی می کنیم مستند می کند. شما می توانید ورای جزئیات و احساسات تجربه کنید. چند رسانه ای مکانی برای خلق است. فضایی که مملو از حقیقت و زیبایی است و مظهری می باشد از قدرت متعالی این حرفه.
منبع: http://multimedia.journalism.berkeley.edu/blog/2012/apr/5/8-tips-telling-beautiful-multimedia-stories/
| ||||
