شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)، برایان گرین- در روز جمعه، ای اس پی ان ها بحث «خارج از خطوط» را منتشر کرده اند که داستان طولانی راجع به پرونده رایس است. من از این داستان که به طرز بسیار جالبی به کلیشه ها و روابط عمومی مرتبط می شود درس هایی را گرفته ام که در این نوشتار قصد دارم که ابعادی از آن را در 7 عبارت و کلیشه که در روابط عمومی باید از آن اجتناب کرد بیاورم.
این موارد تنها مربوط به نوشته ها نمی شود بلکه سخنرانانی که می خواهند سخنرانی کنند نیز بهتر است این موارد را رعایت کنند. یکی از همکاران ما که در نگارش کتاب راهنما، جلد یک با ما همکاری کرده است در خصوص این موارد نوشته است:
1. نسل بعدی، بهترین نژاد در خط حمله قرار دارد: این یادداشت می تواند به عنوان بخشی از کار هر روزه روابط عمومی ها به کار رود. ما نیاز داریم که پیام هایی را ارائه می کنیم نشان دهیم و اینکه فقط حرف بزنیم در بیشتر اوقات چهره ما را آنگونه که باید نمی سازد.
2. سینرژی (همکاری): در حالیکه مفهوم سینرژی بد نیست، این مورد باید در دنیای شرکت های بزرگ که استفاده های نابجایی از آن می کنند اصلاح شود زیرا به دلیل استفاده بیش از اندازه آن بدبینی را در میان مخاطبان ایجاد می کند و دیگر همچون گذشته اعتماد را ترویج نمی کند.
3. در این روز یا در این عصر: برای خواننده یا نویسنده شفاف است که وقتی شما چیزی را می نویسید درباره حال حاضر است. بنابراین اینکه مدام بنویسیم در این دوره تاریخی، در این عصر، یا امروزه هیچ محلی از اعراب ندارد و تنها یک کلیشه گویی است که توضیح واضحات می باشد.
4. بهترین هستیم: وقتی منبع هدف گواهی دارد که واقعا بهترین است، این عالی است. اما اگر هیچ گواهینامه، مدرک و گواهی دال بر بهترین بودن خود ندارید، این واژه در حد همان واژه باقی می ماند و چیزی بیشتر را منتقل نمی کند. در بهترین حالت مخاطبان شما در همان لحظه باور می کنند که شما بهترین هستید اما به مروز زمان شواهدی پیدا می شوند که نشان می دهند که شما دروغ گفته اید و این بدترین ضربه را به اعتبار شما می شود.
5. می خواهم به شما بگویم: نیازی به این عبارت نیست. مسلما وقتی شما پشت تریبون ایستاده اید و سخنرانی می کنید یا متنی را از یک سخنران پیاده می کنید و او می گوید «می خواهم به شما بگویم»، نیازی به ترجمه آن و بیان آن ندارید. در واقع با گفتن این عبارت شما تنها چیزی گفته اید اما معنای مشخصی را منتقل نکرده اید.
6. دنیای واقعی: چه جهان دیگری ممکن است که وجود داشته باشد که حالا شما می خواهید درباره دنیای خودمان یا دنیای واقعی سخن بگویید. حتی برخی از متفکران معتقدند که دنیای مجازی نیز به نوعی دنیای واقعی است. بنابراین سعی کنید از حشو بی مورد اجتناب کنید.
7. صادقانه بگویم: وقتی این جمله را می گویید گویا بخش های دیگری از گفتارتان صادقانه نبوده است و در این بخش استثنائا می خواهید با مخاطبان صادق باشید. این یک لطمه به اعتبار کسی است که این جمله را می نویسد یا بیان می کند.
مترجم: عادل میرشاهی (سردبیر شارا)
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
|
||||
