روابط عمومی (public relations)

متخصصان روابط عمومی با مخاطبان هدف سازمان، رسانه‌ها، رسانه‌های تجاری مرتبط و سایر رهبران افکار ارتباط برقرار و آن‌ها را حفظ می‌کنند.

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || روابط عمومی (PR) به معنای مدیریت و انتشار اطلاعات از یک فرد یا سازمان—مثل یک کسب‌وکار، آژانس دولتی یا سازمان غیرانتفاعی—به عموم مردم است تا برداشت آن‌ها از این فرد یا سازمان را تحت تأثیر قرار دهد. تفاوت روابط عمومی با تبلیغات در این است که روابط عمومی به طور داخلی کنترل می‌شود، در حالی که تبلیغات توسط افراد یا سازمان‌های خارجی بدون کنترل مستقیم صورت می‌گیرد.

در روابط عمومی، یک سازمان یا فرد با استفاده از موضوعات مورد علاقه عمومی و اخبار بدون نیاز به پرداخت هزینه مستقیم، خود را به مخاطبان معرفی می‌کند. این معرفی عمدتاً از طریق رسانه‌ها انجام می‌شود و این امر آن را از تبلیغات که بخشی از ارتباطات بازاریابی هستند، متمایز می‌کند. هدف روابط عمومی، به دست آوردن پوشش خبری رایگان برای مشتریان است که به آن «رسانه‌های کسب‌شده» گفته می‌شود، برخلاف تبلیغات که «رسانه‌های پرداخت‌شده» نامیده می‌شوند. با این حال، در اوایل قرن بیست و یکم، تبلیغات نیز بخشی از فعالیت‌های گسترده‌تر روابط عمومی شده است.

برای مثال، یک روابط ‌عمومی خوب می‌تواند با انتشار یک مقاله درباره مشتری خود، بدون نیاز به پرداخت هزینه برای تبلیغ مستقیم آن مشتری، او را معرفی کند. هدف روابط عمومی، اطلاع‌رسانی به عموم مردم، مشتریان احتمالی، سرمایه‌گذاران، شرکا، کارکنان و سایر ذینفعان است و تلاش برای ایجاد و حفظ دیدگاه مثبت نسبت به سازمان، رهبری آن، محصولات یا تصمیمات سیاسی آن می‌باشد.

متخصصان روابط عمومی معمولاً در شرکت‌های روابط عمومی و بازاریابی، کسب‌وکارها، دولت‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی و سازمان‌های غیردولتی به عنوان کارشناسان اطلاعات عمومی یا مشاوران فعالیت می‌کنند.

متخصصان روابط عمومی با مخاطبان هدف سازمان، رسانه‌ها، رسانه‌های تجاری مرتبط و سایر رهبران افکار ارتباط برقرار و آن‌ها را حفظ می‌کنند. مسئولیت‌های اصلی آن‌ها شامل طراحی کمپین‌های ارتباطی، نوشتن بیانیه‌های مطبوعاتی و محتوای خبری، همکاری با رسانه‌ها، ترتیب دادن مصاحبه‌ها برای سخنگویان شرکت، نوشتن سخنرانی‌ها برای مدیران شرکت، ایفای نقش سخنگوی سازمان، آماده‌سازی مشتریان برای کنفرانس‌های مطبوعاتی و مصاحبه‌های رسانه‌ای، نوشتن محتوای وب‌سایت و شبکه‌های اجتماعی، مدیریت شهرت شرکت (مانند مدیریت بحران)، مدیریت ارتباطات داخلی و فعالیت‌های بازاریابی مانند افزایش آگاهی از برند و مدیریت رویدادهاست.

برای موفقیت در روابط عمومی، نیاز به درک عمیقی از علایق و نگرانی‌های مختلف ذینفعان شرکت است. متخصص روابط عمومی باید بداند چگونه به طور مؤثر به این نگرانی‌ها پاسخ دهد و از ابزارهای قدرتمند روابط عمومی، مانند تبلیغات، استفاده کند.

تعاریف:

آیوی لی و ادوارد لوئیس برنیز (اوایل قرن بیستم): روابط عمومی به معنای مدیریت نگرش‌های عمومی نسبت به یک سازمان است. این شامل تعیین سیاست‌ها، رویه‌ها و منافع سازمان و اجرای برنامه‌هایی برای جلب درک و پذیرش عمومی می‌شود. آنها اعتقاد داشتند که هیچ تعریف ساده‌ای برای توصیف کار روابط عمومی وجود ندارد.

برنیز: روابط عمومی به معنای همکاری با رسانه‌ها و گروه‌های اجتماعی برای معرفی ایده‌ها به مردم است. همچنین شامل توجه به ایدئولوژی‌ها، محصولات، خدمات و حمایت‌های عمومی از سازمان‌ها می‌شود.

مجمع جهانی انجمن‌های روابط عمومی (۱۹۷۸): روابط عمومی ترکیبی از هنر و علوم اجتماعی است که شامل تحلیل روندها، پیش‌بینی نتایج، مشاوره به رهبران سازمانی و اجرای برنامه‌هایی است که به نفع سازمان و جامعه باشد.

انجمن روابط عمومی آمریکا (۱۹۸۲): روابط عمومی به سازمان‌ها و مردم کمک می‌کند تا با هم سازگار شوند و ارتباط موثری برقرار کنند.

انجمن روابط عمومی آمریکا (۲۰۱۱-۲۰۱۲): روابط عمومی یک فرآیند ارتباطی استراتژیک است که روابط مفید و متقابلی بین سازمان‌ها و عموم مردم ایجاد می‌کند.

مؤسسه روابط عمومی بریتانیا: روابط عمومی درباره شهرت است. این شامل کارهایی است که انجام می‌دهید، آنچه می‌گویید و آنچه دیگران درباره شما می‌گویند. هدف آن ایجاد و حفظ حسن نیت و تفاهم بین سازمان و عموم مردم است.

انجمن متخصصان روابط عمومی ایران (۱۳۹۵): “روابط عمومی عبارت است از مدیریت تعامل و تفاهم میان سازمان و ذینفعان که به تضمین منافع مشترک و اعتماد متقابل می‌انجامد و موجب افزایش اعتبار و رضایت طرفین می شود. “

تعریف کلی: روابط عمومی به معنای مدیریت ارتباطات بین یک سازمان و مردم است. هدف آن ایجاد و حفظ تصویری مثبت از سازمان در ذهن عمومی است.

روابط عمومی فعالیتی است که سازمان‌ها برای مدیریت و بهبود نحوه دیده شدن خود توسط مردم انجام می‌دهند. این کار از طریق ارتباط با رسانه‌ها، ایجاد کمپین‌های مثبت و پاسخ به بحران‌ها صورت می‌گیرد تا اعتماد و حمایت عمومی را جلب کنند.

تاریخچه روابط عمومی

ریشه‌های اولیه: روابط عمومی ریشه‌های قدیمی‌تری دارد که به قبل از قرن بیستم بازمی‌گردد. بسیاری از کتاب‌های درسی، تأسیس «دفتر تبلیغات» در بوستون در سال ۱۹۰۰ را به عنوان آغاز حرفه روابط عمومی می‌شمارند. اما دانشگاهیان معتقدند که اصول اولیه روابط عمومی و مدیریت ارتباطات از تمدن‌های باستانی نشأت گرفته‌اند. برای مثال، ارسطو در کتابش درباره بلاغت، اصول متقاعدسازی را توضیح داده است. همچنین، در طول تاریخ، به ویژه در دوران استعمار و جنبش‌های اجتماعی مانند لغو برده‌داری در انگلستان، روابط عمومی به تدریج تکامل یافت.

تأسیس حرفه روابط عمومی در بریتانیا: باسیل کلارک به عنوان بنیان‌گذار روابط عمومی در بریتانیا شناخته می‌شود. او در سال ۱۹۲۴ «سرویس‌های تحریریه» را تأسیس کرد که یکی از اولین نمونه‌های حرفه‌ای روابط عمومی در این کشور بود.

روابط عمومی و جنگ‌های جهانی: در ایالات متحده، بریتانیا و آلمان، مفهوم پروپاگاندا استفاده شد که بعدها به روابط عمومی تبدیل شد. این ابزار برای جلب حمایت داخلی و تصویر منفی دشمنان در طول جنگ‌های جهانی استفاده می‌شد. جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸) به عنوان «سکوی پرتاب تبلیغات مدرن» شناخته می‌شود زیرا نه تنها نظامیان بلکه کل جامعه تحت تأثیر قرار گرفتند. در این دوران، روابط‌ عمومی وارد بخش خصوصی شد و تبلیغات تجاری پیچیده‌تر شد.

توسعه روابط عمومی در اروپا: بعد از جنگ جهانی دوم، به ویژه در طول طرح مارشال (۱۹۴۸-۱۹۵۲)، شرکت‌های آمریکایی دپارتمان‌های روابط عمومی خود را در اروپا ایجاد کردند و این حرفه را به آن قاره گسترش دادند.

نیمه دوم قرن بیستم: در این دوره، روابط عمومی وارد عصر حرفه‌ای شد. انجمن‌های تجاری، مجلات خبری روابط عمومی، آژانس‌های بین‌المللی و اصول آکادمیک برای این حرفه تأسیس شدند. این زمان شاهد توسعه ساختارهای حرفه‌ای و استانداردهای کاری در حوزه روابط عمومی بود.

اوایل قرن بیست و یکم: با پیشرفت فناوری‌های جدید و رسانه‌های اجتماعی، روابط عمومی نیز تغییر کرد. در اوایل دهه ۲۰۰۰، خدمات انتشار مطبوعاتی شروع به ارائه بیانیه‌های مطبوعاتی از طریق رسانه‌های اجتماعی کردند. مانیفست Cluetrain که در سال ۱۹۹۹ منتشر شد، تأثیر رسانه‌های اجتماعی را پیش‌بینی کرد و اگرچه در ابتدا بحث‌برانگیز بود، اما به مرور زمان تأثیر آن پذیرفته شد و روابط عمومی به طور گسترده‌ای از این ابزارها استفاده کرد.

روابط عمومی در ایران: حرفه روابط عمومی در ایران از اوایل قرن بیستم آغاز شد و با گذر زمان و تغییرات اجتماعی و سیاسی، به یکی از ابزارهای اصلی در مدیریت ارتباطات سازمان‌ها و دولت‌ها تبدیل شده است. با ورود فناوری‌های جدید، روابط عمومی در ایران نیز تحول یافته و به سمت استفاده از رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی حرکت کرده است. امروز، روابط عمومی یک حرفه مهم و پویا در ایران محسوب می‌شود که نقش کلیدی در بهبود تصویر و ارتباطات سازمان‌ها ایفا می‌کند.
خلاصه:

تاریخچه روابط عمومی نشان می‌دهد که این حرفه از دوران باستان تا امروز توسعه یافته و با تغییرات اجتماعی، سیاسی و تکنولوژیکی همراه بوده است. از تأسیس اولین دفاتر تبلیغات در اوایل قرن بیستم تا استفاده گسترده از رسانه‌های اجتماعی در قرن بیست و یکم، روابط عمومی همواره نقش مهمی در مدیریت ارتباطات و تصویر سازمان‌ها ایفا کرده است.

تاکتیک‌های روابط عمومی

وظیفه متخصصان روابط عمومی: متخصصان روابط عمومی نماینده‌ای از یک سازمان یا فرد هستند که اهداف و نظرات رسمی آن‌ها را به رسانه‌ها و عموم مردم معرفی می‌کنند. آن‌ها با تأثیرگذاری بر رسانه‌ها و حفظ روابط خوب با افراد مهم (ذینفعان)، به بهبود تصویر سازمان کمک می‌کنند. به گفته‌ی Jacquie L’Etang از دانشگاه کوئین مارگارت، متخصصان روابط عمومی مانند کارشناس‌های گفتگو هستند که از روش‌های مختلف برای رسیدن به اهداف مدیریتی استفاده می‌کنند.

رشته‌های مختلف روابط عمومی:

روابط عمومی مالی:
اطلاع‌رسانی درباره نتایج مالی و استراتژی‌های تجاری سازمان‌ها.

روابط عمومی مصرف‌کننده/سبک زندگی:
تبلیغ محصولات یا خدمات خاص برای جذب مشتریان.

ارتباطات بحران:
مدیریت و پاسخگویی به بحران‌ها برای حفظ اعتبار سازمان.

ارتباطات داخلی:
برقراری ارتباط موثر درون سازمان برای افزایش همکاری و انگیزه کارکنان.

روابط دولت:
همکاری با ادارات دولتی برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های عمومی.

روابط رسانه‌ای:
ایجاد و حفظ روابط نزدیک با رسانه‌ها برای تبلیغ و فروش سازمان.

رسانه‌های اجتماعی/بازاریابی اجتماعی:
استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای انتشار پیام‌های مشتریان به مخاطبان هدف.

روابط عمومی داخلی:
مدیریت کمپین‌های تبلیغاتی و مطبوعاتی داخل شرکت.

کلاه سیاه روابط عمومی:
خراب کردن تصویر رقبا یا افراد هدف از طریق دستکاری اطلاعات عمومی.

دید اجرایی:
افزایش حضور مدیران اجرایی در رسانه‌ها برای تأثیرگذاری بر موفقیت شرکت.

اهمیت روابط عمومی: ایجاد و مدیریت روابط با افرادی که بر سازمان یا مخاطبان تأثیر دارند، بسیار مهم است. متخصصان روابط عمومی لیستی از این روابط را تهیه می‌کنند که برای روابط رسانه‌ای ارزشمند است.

فعالیت‌های معمول در هر رشته:

برگزاری رویدادهای تبلیغاتی
ارائه فرصت‌های سخنرانی
نوشتن و انتشار بیانیه‌های مطبوعاتی
تهیه خبرنامه‌ها و وبلاگ‌ها
فعالیت در رسانه‌های اجتماعی
تهیه کیت‌های مطبوعاتی
برقراری ارتباط با خبرنگاران و رسانه‌ها
تولید ویدیوها و صداها برای پخش در تلویزیون به منظور استفاده در برنامه‌های روزانه

تاکتیک‌های روابط عمومی شامل روش‌ها و فعالیت‌هایی هستند که متخصصان این حوزه برای بهبود تصویر سازمان، جذب مخاطبان و مدیریت ارتباطات استفاده می‌کنند. این تاکتیک‌ها به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا بهتر دیده شوند و ارتباطات موثرتری با مخاطبان خود برقرار کنند.

هدف‌گذاری مخاطب در روابط عمومی

هدف‌گذاری مخاطب چیست؟ هدف‌گذاری مخاطب یعنی پیدا کردن کسانی که می‌خواهیم پیام‌های ما به آن‌ها برسه و تنظیم کردن پیام‌ها بر اساس نیازها و علاقه‌های آن‌ها. این کار به ما کمک می‌کند تا بهتر بتوانیم توجه و حمایت مخاطبان را جلب کنیم.

چرا هدف‌گذاری مخاطب مهم است؟ وقتی بدانیم مخاطبان ما کی هستند و چه چیزی برایشان مهم است، می‌توانیم پیام‌هایی بسازیم که بیشتر برایشان جذاب و قابل فهم باشد. این کار باعث می‌شود ارتباط ما با مخاطبان قوی‌تر شود و مشکلات کمتری در درک پیام‌ها داشته باشیم.

نحوه شناسایی مخاطبان هدف:

شناخت نیازها و علاقه‌ها: ابتدا باید بفهمیم مخاطبان ما چه نیازها و علاقه‌هایی دارند.
تقسیم‌بندی مخاطبان: بعضی از مخاطبان نیاز به پیام‌های خاصی دارند که با دیگران متفاوت است.
ایجاد پیام‌های مرتبط: پیام‌هایی بسازیم که به هر گروه خاص از مخاطبان ما مناسب باشد و در عین حال با هم هماهنگ باشند.

انواع مخاطبان در روابط عمومی:

عموم سنتی: کسانی که همیشه با سازمان در ارتباط هستند مثل کارکنان، مشتریان، و رسانه‌ها.
افراد غیر سنتی: کسانی که قبلاً با سازمان آشنا نیستند اما ممکن است به دلیل تغییرات یا رویدادهای خاص با آن‌ها آشنا شوند.
عموم آگاه: کسانی که می‌دانند سازمان چه کار می‌کند ولی هنوز به آن واکنش نشان نداده‌اند.
عموم فعال: کسانی که از سازمان حمایت می‌کنند یا علیه آن واکنش نشان می‌دهند.

نظریه ذینفعان: ذینفعان کسانی هستند که به نوعی در سازمان دخیل هستند یا به آن اهمیت می‌دهند. همه مخاطبان ذینفع نیستند، ولی همه ذینفعان می‌توانند مخاطبان باشند. مثلاً در یک کمپین خیریه، خیریه و بیماران ذینفع هستند، اما مخاطبان کسانی هستند که ممکن است کمک مالی کنند.

تاکتیک‌های هدف‌گذاری مخاطب:

برگزاری رویدادهای تبلیغاتی: مثل کنفرانس‌ها یا سمینارها.
نوشتن و انتشار بیانیه‌های مطبوعاتی: اطلاع‌رسانی اخبار مهم به رسانه‌ها.
فعالیت در شبکه‌های اجتماعی: استفاده از فیسبوک، اینستاگرام و دیگر شبکه‌ها برای رسیدن به مخاطبان.
تهیه کیت‌های مطبوعاتی: مجموعه‌ای از اطلاعات و مطالب برای رسانه‌ها.
برقراری ارتباط با خبرنگاران: ایجاد روابط خوب با افراد رسانه‌ای برای انتشار بهتر اخبار.

هدف‌گذاری مخاطب یکی از مهم‌ترین مراحل در روابط عمومی است که به ما کمک می‌کند پیام‌های خود را به بهترین شکل ممکن به کسانی برسانیم که بیشترین تأثیر را دارند. با شناخت دقیق مخاطبان و تنظیم پیام‌های مناسب، می‌توانیم ارتباطات موثرتری برقرار کنیم و اعتماد و حمایت آن‌ها را جلب نماییم.

پیام‌رسانی در روابط عمومی

پیام‌رسانی چیست؟ پیام‌رسانی یعنی ساختن یک داستان مشخص و یکدست درباره یک محصول، فرد، شرکت یا خدمات. هدف آن این است که اطلاعاتی که مردم دریافت می‌کنند، واضح و بدون ابهام باشد تا در تصمیم‌گیری‌هایشان (مثل خرید) تردید نداشته باشند.

هدف برندها: برندها می‌خواهند یک پیام واحد و روشن درباره مشکلات، دیدگاه‌ها یا ارزش‌های خود در رسانه‌ها و منابع مختلف منتشر کنند تا همه یکسان متوجه شوند.

بازاریابی رسانه‌های اجتماعی: بازاریابی دیجیتال یعنی استفاده از ابزارها و فناوری‌های اینترنتی مثل موتورهای جستجو، شبکه‌های اجتماعی، وبلاگ‌ها و غیره برای تبلیغ و ارتباط با مخاطبان. این به شرکت‌ها اجازه می‌دهد بدون نیاز به رسانه‌های سنتی، مستقیماً با مردم و مشتریان ارتباط برقرار کنند.

چرا رسانه‌های اجتماعی مهم هستند؟ پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مثل فیسبوک، اینستاگرام، توییتر و یوتیوب به کاربران این امکان را می‌دهند که با برندها ارتباط برقرار کنند، فروش را افزایش دهند و ترافیک وب‌سایت خود را بیشتر کنند. شرکت‌ها با انتشار محتوای جذاب و تعامل با دنبال‌کنندگان، نام خود را بیشتر دیده و مخاطبان جدید جذب می‌کنند.

اندازه‌گیری اثربخشی روابط عمومی آنلاین: برای سنجیدن موفقیت روابط عمومی آنلاین، می‌توان موارد زیر را اندازه‌گیری کرد:

تعامل: تعداد افرادی که با پست‌ها یا محتوای شما تعامل دارند (لایک، اشتراک‌گذاری، نظر).
دیده‌شدن: تعداد افرادی که ممکن است محتوای شما را دیده باشند.
محتوا: تعداد مطالبی که تولید شده‌اند (مثل پست‌های وبلاگ یا مقالات).
ذکرها: تعداد دفعاتی که نام برند یا محصول شما در اینترنت ذکر شده است.
دسترسی: میزان نفوذ کمپین روابط عمومی شما در جامعه.

انواع مختلف روابط عمومی:

روابط عمومی تبلیغاتی: تمرکز بر تبلیغ محصولات یا خدمات در صنایع مختلف مثل سرگرمی، تکنولوژی، موسیقی و غیره.
B2B (کسب‌وکار به کسب‌وکار): تبلیغ محصولات یا خدمات برای سایر کسب‌وکارها.
B2C (کسب‌وکار به مصرف‌کننده): تبلیغ محصولات یا خدمات برای مصرف‌کنندگان عادی مثل اسباب‌بازی، مسافرت، غذا و غیره.
روابط عمومی دعوی: مدیریت ارتباطات در طول مسائل حقوقی یا دادگاهی برای حفظ شهرت مشتری.

پیام‌رسانی در روابط عمومی به معنای ایجاد و انتشار پیام‌های واضح و یکدست درباره برند، محصولات یا خدمات است تا از ایجاد ابهام جلوگیری شود و اعتماد و حمایت مخاطبان جلب گردد. استفاده از رسانه‌های اجتماعی به عنوان یک ابزار مهم در این فرآیند کمک می‌کند تا ارتباط مستقیم و مؤثرتری با مخاطبان برقرار شود و موفقیت کمپین‌های روابط عمومی اندازه‌گیری و بهبود یابد.

اخلاق در روابط عمومی

چرا اخلاق در روابط عمومی مهم است؟ متخصصان روابط عمومی هم به نفع عموم مردم و هم به نفع شرکت‌ها، سازمان‌ها، و دولت‌ها کار می‌کنند. این مسئولیت دوگانه باعث شده تا در میان دانشمندان و حرفه‌ای‌های این حوزه بحث‌های زیادی درباره ارزش‌های اصلی آن مطرح شود. این اختلاف نظرها اصلی‌ترین چالش اخلاقی روابط عمومی است. در سال ۲۰۰۰، انجمن روابط عمومی آمریکا (PRSA) در قوانین جدید خود، برای اولین بار “حمایت” را به عنوان یکی از ارزش‌های اصلی این حرفه پذیرفت.

کدهای اخلاقی روابط عمومی

انجمن روابط عمومی آمریکا (PRSA): انجمن روابط عمومی آمریکا مجموعه‌ای از راهنمایی‌های اساسی را تعیین کرده است که افراد این حرفه باید رعایت کنند. این ارزش‌ها عبارتند از:

حمایت (Advocacy): دفاع از منافع مشتریان به نحوی که به منافع عمومی نیز خدمت کند. این کار از طریق نمایش ایده‌ها و حقایق به منظور کمک به بحث‌های عمومی آگاهانه انجام می‌شود.
صداقت (Honesty): پایبندی به حقیقت و دقت در تمام اطلاعات و ارائه آن‌ها به عموم.
تخصص (Expertise): کسب و حفظ دانش تخصصی مورد نیاز در حوزه روابط عمومی و بهبود این حوزه از طریق توسعه، تحقیق و آموزش.
استقلال (Independence): ارائه کار بدون تعصب به مشتریان و مسئولیت‌پذیری در قبال تمام اقدامات.
وفاداری (Loyalty): وفاداری به مشتریان در حالی که به منافع عمومی نیز اهمیت می‌دهند.
عدالت (Fairness): انجام کارها با احترام و انصاف به همه مشتریان، رقبا، همکاران، رسانه‌ها و عموم مردم و احترام به نظرات و حق آزادی بیان.

کدهای اخلاقی بین‌المللی روابط عمومی

علاوه بر قوانین اخلاقی در ایالات متحده، قوانین بین‌المللی نیز وجود دارند تا ارتباطات قانونی و اخلاقی در سراسر جهان تضمین شود. برخی از این قوانین توسط سازمان‌های بین‌المللی خاصی مانند انجمن بین‌المللی ارتباطات کسب‌وکار (IABC) تنظیم می‌شوند. اصول اصلی این قوانین عبارتند از:

ارتباطات قانونی و مناسب: اطمینان از اینکه تمام ارتباطات قانونی و مناسب هستند.
احترام به فرهنگ‌ها و ارزش‌های دیگران: درک و احترام به فرهنگ‌ها، ارزش‌ها و باورهای دیگران.
دقت و اعتماد: ایجاد ارتباطاتی دقیق و قابل اعتماد برای تضمین احترام و تفاهم متقابل.

اصول اخلاقی انجمن متخصصان روابط عمومی ایران (۱۳۹۳):

انجمن متخصصان روابط عمومی، انجمنی است تخصصی و حرفه ای که در حوزه روابط عمومی و ارتباطات فعالیت می کند. این انجمن در تلاش است با نزدیک کردن سازمان ها، شرکت ها و سایر نهادهای ذیربط از طریق اجرای فعالیت های علمی و تخصصی به رشد و اعتلای حرفه و دانش روابط عمومی و تسهیل خدمات مناسب به مخاطبان و عموم مردم کمک کند. تلاش های این انجمن معطوف به شرایط بومی ایران و بر اساس ارزش های اخلاقی اسلامی بوده و بر آن است تا ضمن تعامل با مخاطبان به پر کردن خلاء های آموزشی، پژوهشی و اجرایی در حوزه روابط عمومی نیز مساعدت نماید.
التزام و اجرای این منشور در عرصه عمل یک باید بسیار مهم برای همه اعضاء و کارگزاران روابط عمومی است. ما به این منشور اخلاقی به عنوان یک مدل برای حرفه روابط عمومی در ایران می نگریم.
اعضای انجمن متخصصان روابط عمومی به منظور تکریم، همکاری و تلاش برای جلب رضایت مخاطبان بر اصول اخلاقی زیر هم پیمان و استوار خواهند بود:

۱٫ رفتار انسانی
۲٫ التزام به قانون
۳٫ خدمت به مردم
۴٫ حرفه گرایی
۵٫ صداقت
۶٫ گفتگو
۷٫ شفافیت
۸٫ رازداری
۹٫ مشارکت گرایی
۱۰٫ رقابت سالم

اخلاق در روابط عمومی اهمیت زیادی دارد زیرا متخصصان این حوزه تأثیر زیادی بر نحوه درک عمومی از سازمان‌ها دارند. رعایت اصول اخلاقی مانند صداقت، شفافیت، و احترام به دیگران نه تنها اعتماد مخاطبان را جلب می‌کند بلکه به حفظ اعتبار و موفقیت بلندمدت سازمان‌ها نیز کمک می‌کند.

اسپین در روابط عمومی

اسپین چیست؟ اسپین در ابتدا به معنای فریب آشکار برای دستکاری افکار عمومی بود. اما از دهه ۱۹۵۰، معنای آن تغییر کرده و به معنای «صیقل دادن حقیقت» و تاثیرگذاری بر افکار عمومی تبدیل شده است. شرکت‌ها از اسپین استفاده می‌کنند تا ظاهر خود را بهتر نشان دهند یا رویدادها را به نحوی متفاوت از واقعیت روایت کنند.

چرا اسپین مهم است؟ اسپین در روابط عمومی به معنای فریب و دستکاری اطلاعات است. متخصصان روابط عمومی گاهی از اسپین برای تغییر دیدگاه عمومی نسبت به سازمان یا محصولات استفاده می‌کنند. این کار می‌تواند به نحوی باشد که حقیقت را کمی تغییر دهند تا تصویر بهتری از سازمان ارائه دهند.

نقد اسپین: استوارت ایون! معتقد است که اسپین می‌تواند برای دموکراسی مضر باشد زیرا باعث می‌شود مردم نتوانند به درستی قضاوت کنند. او می‌گوید که روابط عمومی می‌تواند ابزاری برای فریب سرمایه‌داری باشد و بهترین راه برای مقابله با آن، داشتن سواد رسانه‌ای و تفکر انتقادی است.

جیم هوگان نیز می‌گوید که روابط عمومی نباید به معنای اسپین باشد. به عقیده او، روابط عمومی هنر ایجاد روابط خوب است که بر پایه اعتماد و حسن نیت بنا شده است. اما اسپین به معنای دستکاری اطلاعات برای اهداف شخصی یا سازمانی است.

تکنیک‌های اسپین:

ارائه انتخابی حقایق: فقط حقایق مثبت را بیان کردن و نادیده گرفتن موارد منفی.
انکار غیرانکار: دروغ گفتن یا انکار حقیقت بدون اینکه به وضوح دروغ گفته شود.
تعبیر کردن اطلاعات: تغییر نحوه بیان اطلاعات برای جلب توجه یا دور زدن مسائل ناپسند.
زمان‌بندی دقیق: انتشار اخبار در زمانی که بیشتر توجه‌ها به موضوعات دیگر است تا توجه کمتری به آنها داشته باشد.

روابط عمومی منفی (Dark PR): روابط عمومی منفی به تلاش برای خراب کردن شهرت یا هویت یک شرکت یا فرد می‌گویند. هدف آن‌ها بی‌اعتبار کردن رقیبان یا کسانی است که ممکن است به سازمان تهدیدی باشند. این کار ممکن است شامل انتشار اطلاعات نادرست، جاسوسی صنعتی یا استفاده از اسرار کثیف باشد.

آزمون T.A.R.E.S. برای ارزیابی اسپین: این آزمون پنج مرحله‌ای به افراد کمک می‌کند تا از لحاظ اخلاقی تصمیم بگیرند که آیا از اسپین استفاده کنند یا خیر. این مراحل شامل موارد زیر است:

صدق (Truth):
آیا اطلاعات درست و دقیق است؟
آیا حقایق را مخفی یا تغییر می‌دهید؟
آیا تصویر نادرستی ایجاد می‌کنید؟
آیا مردم را مجبور به باور چیزی می‌کنید که خودتان باور ندارید؟

اصالت (Authenticity):
آیا صداقت شما زیر سوال می‌رود؟
آیا باور دارید که پیام شما به نفع خوانندگان است؟
آیا از بیانیه، شخص یا محصول حمایت می‌کنید یا فقط به نفع خودتان عمل می‌کنید؟

احترام (Respect):
آیا برای منافع شخصی اقدام می‌کنید یا واقعاً به موضوع اهمیت می‌دهید؟
آیا مخاطبان شما منطقی و خوداندیش هستند؟
چه مسئولیت اخلاقی در ارائه این اطلاعات دارید؟

برابری (Fairness):
آیا درخواست شما منصفانه و بدون تبعیض است؟
آیا مخاطبان شما قادر به درک ادعاها و زمینه نیستند؟
آیا پیام شما به نیازها و نگرانی‌های مختلف مخاطبان حساس است؟

مسئولیت اجتماعی (Social Responsibility):
آیا به طور ناعادلانه گروه‌های جامعه را کلیشه‌ای کرده‌اید؟
آیا اقدامات شما به گروه‌های مختلف آسیب می‌رساند؟
آیا پیام‌های شما تأثیرات منفی بر گروه‌های خاصی دارند؟
آیا به مسائل مربوط به گروه‌های کمتر دیده شده به طور منصفانه پرداخته‌اید؟
آیا اظهارات شما مسئولانه و بدون آسیب رساندن به گروه‌های مختلف است؟

اسپین در روابط عمومی به معنای دستکاری و تغییر حقیقت برای بهبود تصویر سازمان است. این کار می‌تواند به اعتماد مردم آسیب برساند و اخلاق روابط عمومی را زیر سوال ببرد. استفاده از تکنیک‌های اسپین نیازمند ارزیابی اخلاقی دقیق است تا از آسیب رساندن به جامعه و اعتماد مخاطبان جلوگیری شود. بهترین راه برای مقابله با اسپین، داشتن سواد رسانه‌ای و تفکر انتقادی در بین مردم است.

سیاست و جامعه مدنی در روابط عمومی

دستیابی به افکار عمومی: ادوارد برنیز در کتابش “پروپاگاندا” (۱۹۲۸) گفته که دستکاری افکار عمومی بخشی ضروری از دموکراسی است. در روابط عمومی، گروه‌های لابی تشکیل می‌شوند تا سیاست‌های دولت، سیاست‌های شرکت‌ها یا نظرات عمومی را به نفع سازمانی که حمایت می‌کند، تغییر دهند.

تسلط کمی افراد بر جامعه: برنیز تاکید دارد که تقریباً در تمام جنبه‌های زندگی ما، تعداد کمی از افراد کنترل دارند. این افراد بر افکار و رفتارهای ما تاثیر می‌گذارند. به طور نظری، هر فرد می‌تواند نظرات خودش را در مورد مسائل عمومی انتخاب کند، اما در عمل، تصمیم‌گیری بدون تاثیرات خارجی بسیار سخت است. به همین دلیل، جامعه با قبول یک “دولت مخفی” موافقت کرده تا اطلاعات را برای ما تفسیر کند و انتخاب‌هایمان را محدود کند.

گروه‌های جلویی (Front Groups): وقتی یک گروه لابی اهداف واقعی و پشتیبانان خود را پنهان می‌کند، به آن‌ها گروه‌های جلویی گفته می‌شود. این گروه‌ها سعی می‌کنند بدون نشان دادن ارتباط مالی با منافع خاص، افکار عمومی یا دولت را تحت تاثیر قرار دهند. آن‌ها به ظاهر یک سازمان معتبر و مورد اعتماد می‌شوند که به مردم کمک می‌کند، در حالی که در واقع به نفع حامیان مالی خود عمل می‌کنند.

استفاده از متخصصان روابط عمومی در سیاست: سیاستمداران از متخصصان روابط عمومی برای کمک به شکل دادن دیدگاه‌ها، سیاست‌ها و حتی شخصیت‌های خود استفاده می‌کنند تا بهترین تصویر ممکن از خود به مردم نشان دهند.
شهرت شویی در روابط عمومی به زبان ساده

شهرت شویی چیست؟ برخی از شرکت‌های روابط عمومی خدماتی به نام شهرت شویی ارائه می‌دهند. در این خدمات، یک شرکت روابط عمومی استخدام می‌شود تا رفتارهای ناپسند، فاسد یا مجرمانه یک مشتری را پنهان کند و تصویر بهتری از او ایجاد کند. این کارها می‌تواند شامل انتشار اخبار مثبت، هماهنگی کمک‌های خیریه، تبلیغات و حضور در رویدادهای اجتماعی مهم باشد.

روش‌های شهرت شویی: شرکت‌های روابط عمومی برای بهبود تصویر مشتریان خود از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند، مانند:

ایجاد حساب‌های جعلی در شبکه‌های اجتماعی
نوشتن وبلاگ‌های شخصیت‌های جعلی
انتشار نظرات حزبی یا حمایت‌های ظاهری

نمونه‌های شهرت شویی: شرکت‌های روابط عمومی معروفی مانند بل پوتینگر، Havas، Publicis و Qorvis برای مشتریانی مانند الکساندر لوکاشنکو، بحرین، عربستان سعودی و بنیاد پینوشه، شهرت شویی انجام داده‌اند. این شرکت‌ها با انتشار اخبار مثبت و هماهنگی کمک‌های مالی، سعی در بهبود تصویر مشتریان خود دارند.

تأثیرات منفی شهرت شویی: شهرت شویی می‌تواند به اعتماد عمومی آسیب برساند و اخلاق روابط عمومی را زیر سوال ببرد. وقتی شرکت‌ها با استفاده از این روش‌ها سعی در پنهان کردن واقعیت‌ها دارند، اعتماد مردم به اطلاعات منتشر شده کاهش می‌یابد.

در روابط عمومی، سیاست و جامعه مدنی نقش مهمی دارند. گروه‌های لابی و متخصصان روابط عمومی تلاش می‌کنند تا نظرات عمومی و سیاست‌ها را به نفع سازمان‌های خود تغییر دهند. همچنین، برخی شرکت‌های روابط عمومی با استفاده از روش‌های شهرت شویی، سعی در پنهان کردن رفتارهای ناپسند مشتریان خود دارند. این اقدامات می‌تواند به اعتماد عمومی آسیب برساند و نیاز به تفکر انتقادی و سواد رسانه‌ای در جامعه را افزایش دهد.

منبع انگلیسی: https://en.wikipedia.org
منبع فارسی: شارا

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:

https://telegram.me/sharaPR

<div id=”div_eRasanehTrustseal_24429″></div>
<script src=”https://trustseal.e-rasaneh.ir/trustseal.js”></script>
<script>eRasaneh_Trustseal(24429, false);</script>