13 تاکتیک اثربخش روابط عمومی

دکتر حمید نطقی بنیانگذار روابط عمومی ایران – کار ارتباط، طی فعالیت روزمره با دیدار و صحبت های روبرو انجام می گیرد و جریان طبیعی آن موجب پیشرفت و ترقی موسسه است. ارتباط خوب باعث آن می شود که کار به نحو رضایت بخشی انجام گیرد.

 شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)|| مقصود از ارتباط در میان افراد یک گروه یا کارکنان یک موسسه به وجود آوردن تفاهم و اعتماد متقابل (صرف نظر از رتبه آن ها در سازمان) می باشد. ارتباط کامل و خوب همکاری و فعالیت به وجود می آورد. ارتباط به معنی سهیم بودن و شرکت و تعلق داشتن است.


کار ارتباط، طی فعالیت روزمره با دیدار و صحبت های روبرو انجام می گیرد و جریان طبیعی آن موجب پیشرفت و ترقی موسسه است. ارتباط خوب باعث آن می شود که کار به نحو رضایت بخشی انجام گیرد. تاثیر چنین وضعی در تمام شئون و فعالیت های موسسه هویدا است.


جایی که اشخاص معقولی با تماس دایم با هم کار می کنند موانع از راه ارتباط کاملا برداشته می شود.


1- تماس های شخصی: مدیران تا چه حد به ادارات و کارگاه ها سر می زنند؟ آیا همه کارکنان آن ها را می بینند و آن ها همه را می بینند؟


2- جلسات کارمندان: آیا سرپرستان کنفرانس های مرتب دارند؟ آیا درباره مسایل مختلف با آزادی و ملاحظه اصول مذاکره می کنند؟ آیا گفتگوها و تصمیمات کنفرانس مدیران بالاتر در جلسات برای اطلاع عمومی کارکنان مطرح می گردد؟

3- یادداشت های اطلاعی: آیا از طرف ادارات جزء یادداشت هایی برای اطلاع مدیران از فکر و نقشه و طرح های اعضای کوچک تهیه و فرستاده می شود؟ آیا این یادداشت ها در میان اعضای گروه، اداره یا کارگاه برای اطلاع توزیع می گردد؟


4- کمیته ها و کمیسیون ها: آیا عضویت کمیسیون ها و کمیته های مختلف آن چنان در میان کارکنان متداول گردیده است که کارکنان هر یک به قدر توانایی خود احساس کنند که در کارها شرکت دارند و موسسه آن ها را ببازی می گیرد؟


آیا فعالیت ها و مذاکرات کمیته های مختلف به اطلاع تمام سازمان های موسسه می رسد؟ آیا جلسات کمیته ها قبلا آماده می شود تا وقت کارکنان در آن تلف نگردد؟


5- مذاکرات گروهی: آیا مجالس مذاکره و مباحثه در میان کارکنان مختلف درباره امور مربوط بکار و موسسه مرتبا تشکیل می گردد؟


6- ملاقات های عمومی: آیا سالی دو یا یکبار جلسه ملاقات عمومی مرکب از کلیه کارکنان تشکیل می گردد که در آن روسا و کارکنان همدیگر را از نزدیک ببینند؟


7- برنامه های آموزشی: آیا کارکنان از برنامه های آموزشی که موسسه ترتیب می دهد خبردار هستند؟ آیا این امکان ها به طور مناسب، موثر و مساوی برای واجدین شرایط هست؟


8- برنامه های راهنمایی: آیا برنامه هایی برای راهنمایی کسانی که تازه استخدام شده اند موجود است؟
آیا برنامه هایی برای کسانی که از سابق در موسسه کار می کنند وجود دارد که آن ها را از تغییرات حاصله در کار و سازمان موسسه خبردار سازد؟


9- نشریات برای کارکنان: آیا نامه های کارکنان محتوی خبرهای تازه است یا نه؟
آیا نشریه به فوریت به دست کارکنان و کسانی که در موسسه کار می کنند می رسد؟
آیا می توان آن را از لحاظ محتویات بهتر ساخت؟ و…

10– روابط اجتماعی: آیا درباره فعالیت های اجتماعی و تفریحات کارکنان و خانواده آن ها برنامه منظمی موجود است؟ آیا در این برنامه ها مدیران هم شرکت دارند؟


11– تشویق پیشنهادها: آیا سیستم پیشنهادها از طرف عموم کارکنان، به خصوص کارکنان جزء استقبال می گردد؟ آیا مدیران آن را پشتیبانی می کنند؟ آیا تاثیر مثبتی در روحیه کارکنان دارد؟


12– بازدید خانواده کارکنان در موسسه: آیا برنامه مرتبی وجود دارد که اجازه بدهد خانواده های کارکنان به کارگاه و یا اداره کارکنان مربوطه بیایند و محیط کار آنان را بازدید کنند؟


13– بررسی عکس العمل های کارکنان: آیا بررسی صحیح و منظمی از عقیده و عکس العمل های کارکنان درباره کار موسسه موجود می باشد؟ آیا درباره فعالیت گروه خود شما چنین بررسی موجود است؟