گزارش خبرنگار اعزامی شارا به جام جهانی قطر

موسی‌الرضا شبرنگی – خاطره جام جهانی قطر را می توان این‌گونه در ذهن کمی خوشایند ساخت که با خود بگویی چه خوب شد که کارگران سودانی، کنیایی، هندی و سومالیایی چند روز و چند شب کمی دنیای‌شان رنگارنگ شد تا یادشان برود تصویر لحظات جان دادن رفیقان‌شان را در لابلای اهرام فراعنه عصر جدید.

اشاره

 شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)|| رویداد جام جهانی فوتبال و اخبار مرتبط با آن، آنقدر عنصر فراگیری خبر را داراست که برای میلیون ها انسان در جای جای کره زمین جذابیت های خاص خود را داشته باشد. مخاطبانی از طیف های مختلف اعم از فقیر و غنی، زن و مرد، سیاه و سفید و نژادهای مختلف، دنبال کننده اخبار و حوادث و حاشیه های مهم ترین رویداد جهانی می شوند با هزاران شور و شوق و احساس و عواطفی که بروز می دهند.


بااین حال در گزارش پیش روی شما مخاطب گرامی که از منظر روابط‌عمومی و با هدف معرفی کارکردها، شیوه ها و فنون به اجرا درآمده روابط‌عمومی فیفا و کشور قطر، فارغ از نتایج مسابقات، حاشیه ها و حوادث و جریانات بازی ها تهیه شده است، نگاهی خواهیم داشت به شیوه های اطلاع رسانی محیطی در محل برگزاری جام جهانی یعنی شهر دوحه و الریان، برنامه ریزی های تیم رسانه ای و فعالیت های مرکز مدیای جام جهانی قطر، همایش ها و فستیوال ها و نشست های جانبی برگزارشده، فناوری های نوین ارتباطی و دیجیتالی بکار گرفته شده در عرصه تبلیغات و اطلاع رسانی و مسایلی از این دست با این امید که زمینه انتقال تجربه و الگو برداری برای متخصصان عرصه روابط‌عمومی کشور عزیزمان صورت پذیرد. توضیح آنکه در بخشی از گزارش کوشیده شده است برداشت های آزاد از واقعیت های پشت پرده پر زرق و برق جام جهانی قطر برای مخاطب گرامی نیز تشریح شود.

قطر کوچک بود برای جام جهانی


قطر میزبان بیست و دومین جام است که حرف حدیث های بسیاری پیرامون چگونگی به دست آوردن امتیاز میزبانی اش وجود دارد. کشوری که مسئولان ارشد فیفا اذعان داشتند “قطر کوچک بود برای جام جهانی”


شبه قاره ای بسیار کوچک در منطقه ای بی نهایت گرم که تنها مرز زمینی آن با کشور عربستان است و شما دمای 38 درجه ای شرجی آن را در آذرماه تجربه می کنید. مساحت کل قطر 11 هزار و 493 کیلومتر بیشتر نیست و هشت شهر به نام های الشمال، الخور، الشحانی، ام صلال، الضعاین، دوجه، الریان، و الوکره دارد که 80 درصد جمعیت آن در دوحه مستقر هستند.

 

خاک این کشور مسطح بوده و از یک صحرای خشک ماسه‌ای و شنی تشکیل شده‌است. جمعیت اصلی قطر313 هزار تن بوده که بیش از دو میلون و 500 هزار مهاجر از کشورهای هند و سریلانکا، فیلیپین و کشورهای آفریقایی یعنوان کارگران حوزه های مختلف در شرایط سخت و دشوار امور خدماتی و ساختمانی را به انجام می رسانند. مراجع متعددی مرگ صدها تن از کارگران را تایید کرده اند که با انشتار آمارهای موجود، دولت قطر تلاش کرد شرایط بهتری برای کارگران کشورهای مختلف ایجاد کند.


در گزارش سال ۲۰۱۴ آزادی مطبوعات توسط خانه آزادی، رسانه‌های قطر به‌عنوان «غیر آزاد» طبقه‌بندی شدند. پخش تلویزیونی در قطر در سال ۱۹۷۰ آغاز شد. الجزیره یک شبکه تلویزیونی اصلی است که دفتر مرکزی آن در دوحه است. الجزیره در ابتدا در سال ۱۹۹۶ به عنوان یک کانال تلویزیونی خبری و ماهواره‌ای با همین نام راه‌اندازی شد، اما از آن زمان به شبکه‌ای جهانی متشکل از چندین کانال تلویزیونی تخصصی که مجموعاً به عنوان شبکه رسانه‌ای الجزیره شناخته می‌شوند، گسترش یافت.
 

بنیاد قطر، توانست شهر آموزش را ایجاد کند که در حقیقت پردیسی است که میزبان شعبه‌های محلی کالج پزشکی وایل کرنل، دانشکده علوم کامپیوتر کارنگی ملون، دانشکده خدمات خارجی دانشگاه جورج تاون، مدرسه روزنامه‌نگاری مدیل نورث وسترن، دانشکده مهندسی تگزاس، دانشکده هنر دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا و سایر مؤسسات غربی است.


از آنجا که هدف و محور اصلی این گزارش، پرداختن به موضوعات مرتبط با حوزه روابط‌عمومی است پیشنهاد می شود سایر اطلاعات جغرافیایی، سیاسی، تاریخچه و نحوه شکل گیری کشور قطر را جستجو کنید، موجز آنکه بریتانیا در این کشور حتی در برگزاری جام جهانی و احداث زیرساخت ها، مخابرات و همه چیز همه کاره و پیمانکار اصلی ماجرا بود.

هیا کارت ویزای ورود به قطر در هنگام برگزاری جام جهانی


حتی سفارت قطر در ایران نیز اجازه صدور روادید برای ورود به قطر تا پایان جام جهانی را ندارد. کسانی که قصد تماشای مسابقات را هم ندارند برای ورود به قطر لازم است تا هیاکارت را با ورود به سایت فیفا(Qatar2022) دریافت کنند. ایجاد اکانت در سایت مذکور و ثبت نام و ثبت درخواست صرفا با داشتن بلیط مسابقات و درج شماره بلیط، ثبت دقیق محل اقامت در قطر و اطلاعات دیگری است که پس از بررسی به ایمیل اعلامی متقاضی، نتیجه بررسی ها اعلام و در صورت تایید هیاکارت بصورت الکترونیکی صادر و با ذخیره آن بر روی گوشی همراه، امکان ورود به قطر و استادیوم ها فراهم می شد. تمامی هتل ها و اقامتگاه هایی که متقاضی رزرو کرده و در سایت فیفا ثبت کند نیز توسط سامانه متصل به اماکن اقامتی، صحت سنجی می شد و در صورت هرگونه مغایرات و اطلاغات خلاف واقع، درخواست متقاضی رد و به اطلاع فرد رسانیده می شد.


مرکز رسانه ای جام جهانی قطر


سایت فیفا بخشی را برای ثبت نام خبرنگاران همراه با ایمیل مرتبط با بخش مدیای جام جهانی در نظر گرفت و از خبرنگاران خواسته شده بود تقاضای خود را صرفا از این مسیر ثبت کنند.


پس از ارسال تقاضا توسط خبرنگار به ایمیل اعلام شده در سایت فیفا، به فاصله کمتر از نیم ساعت، پاسخ اولیه تیم رسانه جام جهانی برای متقاضی ارسال و خواسته می شد تا برای هماهنگی اقامت، بلیط مسابقات و سایر فعالیت ها با کارشناس معرفی شده از تیم رسانه ارتباط گرفته شود.


شایان ذکر است در این دوره از جام جهانی 70 سهمیه خبرنگار به فدراسیون فوتبال ایران اعلام شد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بعنوان متولی انتخاب و توزیع سهمیه خبرنگاری برای 25 عکاس و 45 خبرنگار داخلی با هماهنگی وزارت ورزش اقدامات لازم را به انجام رسانید.


خبرنگاران مستقل نیز با ارسال ایمیل و ثبت درخواست حضور می توانستند پس از دریافت ایمیل تیم رسانه ای جام جهانی و معرفی کارشناس مربوطه پیگیری های لازم را صرفا از طریق همان کارشناس تیم رسانه ای با پرداخت هزینه های محل اقامت به انجام برسانند و از خدمات مرکز رسانه های جام جهانی از جمله خدمات اینترنت پرسرعت، رایانه ها، استودیوهای احداث شده در جای جای سالن اصلی مرکز رسانه ها، دریافت بلیط ورودی به استادیوم، اطلاع از محل استقرار در داخل استادیوم برای عکاسی، حضور در نشست های خبری و سایر امور مرتبط با فعالیت های رسانه ای برخوردار شوند.

طراحی نماد جام جهانی توسط یک ایرانی / تماس امیر قطر با گرافیست ایرانی؛ این طرح را کامل کن!


حسین اوجاقی کسی است که نامش به‌عنوان طراح نماد جام جهانی معرفی می‌شود. او برای طراحی اولیه، یک شاهین را انتخاب کرد که نماد قطر بود و اتفاقا موفق شد به جمع سه طرح برتر برای نماد جام جهانی راه پیدا کند. کشور قطر هیچ‌کدام از سه طرح را نپذیرفت و اعلام کرد نماد جام جهانی را خودش طراحی کند.

 

تا اینکه امیر قطر وارد کار شد و نظر خود را در این‌باره داد و اوجاقی ایمیلی جدید را دریافت کرد: «ما یک طرح داریم و می‌خواهیم برای نماد جام جهانی، شما روی آن کار کنید.»


همزمان با قرعه کشی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر، فیفا از نماد جام جهانی رونمایی کرد که واکنش‌های بسیاری را برانگیخت؛ طرحی که البته بازار شایعات هم درباره آن داغ بود و برخی آن را شبیه به یک روح و عده‌ای دیگر آن را «سفره ماهی در خلیج فارس» دانستند، اما هیچ‌یک از این تفسیر‌ها در مورد «لعیب» درست نبود.


لعیب در زبان عربی به معنای بازیکن فوق ماهر است که همه طرفداران فوتبال را دعوت می‌کند تا به خود به‌عنوان «اکنونِ همه چیز» باور داشته باشند. طراحی این نماد نیز به فرهنگ پوشش لباس قطری‌ها مربوط است که کشور میزبان تلاش می‌کند تا در سال منتهی به جام جهانی، آن را به جهانیان معرفی کند. اما در این بین یک نکته حایز اهمیت برای ایرانی‌ها نیز وجود دارد؛ اینکه یک گرافیست ایرانی، طراح نماد جام جهانی بوده است. حسین اوجاقی به‌عنوان طراح نماد جام جهانی معرفی می‌شود. یک دستاورد ویژه برای او که از سال‌ها پیش «کاراکتر دیزاینر» بود، اما حالا برای اولین جام جهانی در غرب آسیا توانسته به موفقیتی ویژه و بزرگ برسد.

 

 او در مورد اینکه چگونه جلوتر از سایر طراحان در نقاط مختلف دنیا، توانست این جایگاه را تصاحب کند، توضیح جالبی دارد: «روال سال‌های گذشته به این شکل بود که خود فیفا این قضیه را برگزار می‌کرد و بر اساس رزومه افراد در لینکدین، یک‌سری را انتخاب می‌کردند. مثلا ۲۰-۳۰ نفر را انتخاب می‌کردند به‌عنوان کاراکتر دیزاینر. در همین راستا دو سال پیش به من پیام دادند و گفتند اگر تمایل داری پروپوزال بفرست. آن‌ها hdni اولیه را فرستادند و گفتند باید از فرهنگ قطر باشد و می‌تواند یک حیوان باشد یا یک پسربچه قطری، اما دست ما را برای طراحی باز گذاشتند.»


او برای طراحی اولیه، یک شاهین را انتخاب کرد که نماد قطر بود و اتفاقا موفق شد به جمع سه طرح برتر برای نماد جام جهانی راه پیدا کند؛ جایی که یک رای‌گیری عمومی بین سه طرح نهایی، مسکات جام جهانی را مشخص می‌کرد. اما اینجا اتفاقی جالب رخ داد و اوجاقی به‌همراه دو طراح دیگر، ایمیلی را از فیفا دریافت کردند مبنی بر اینکه «کشور قطر هیچ‌کدام از سه طرح را نپذیرفت و قصد دارد نماد جام جهانی را خودش طراحی کند و این پروژه همین جا متوقف می‌شود.»


ناامیدی بزرگ برای این طراح ایرانی که تصور می‌‎کرد با شاهین قطری می‌تواند این دستاورد را به ارمغان بیاورد، اما حالا همه چیز برایش متوقف شده بود. متوقف تا اینکه امیر قطر وارد کار شد و نظر خود را در این‌باره داد و اوجاقی ایمیلی جدید را دریافت کرد: «ما یک طرح داریم و می‌خواهیم برای نماد جام جهانی، شما روی آن کار کنید.»


اوجاقی ماجرا را این‌طور توضیح می‌دهد: «من متوجه شدم که آن‌ها فقط یک ایده دارند که امیر قطر آن را داده. او می‌خواست تا از این رویداد استفاده کند و فرهنگ لباس کشورش را نشان بدهد. بعد من در مکاتبات با دفتر امیر قطر متوجه شدم او از طرح شاهین من خوشش آمده، اما ترجیح داده که لباس کشورش (دشداشه) را تبلیغ کند.»


این طراح ایرانی قصد داشت نمادی را بکشد که دست و پا هم داشته باشد، اما طرف قطری اعتقاد داشت که این نماد فقط باید یک حالت روسری داشته باشد. چالش نخست این بود که یک روسری سفید رنگ چگونه می‌تواند تبدیل به نمادی جذاب شود و سپس چگونه می‌تواند حرکت کند و روپایی بزند و احساسات فوتبالی را نشان بدهد؟


نکته دیگر اینکه لباس دشداشه قطری با آنچه در سایر کشور‌های عربی مورد استفاده قرار می‌گیرد، تفاوت‌های جدی دارد؛ از جمله سه گره در قسمت مشکی رنگ بالای آن و به همین خاطر مسئولان کشور قطر دقت زیادی درباره این طراحی را می‌خواستند، اما در نهایت حسین اوجاقی طرح نهایی را به فیفا و کمیته برگزاری جام جهانی قطر تحویل داد.


او درباره ارتباط با امیر قطر گفت: «نکته مهم در مکاتبات، دقت و وسواس بالای او بود. همچنین اینکه به‌شدت طرفدار فوتبال است و تلاش می‌کند تا در این زمینه نقش آفرینی کند هم اهمیت دارد. به‌طور مثال در قسمت پایین طرح من از هنر‌های زنان قطری با حنا استفاده کردم و فیفا تاکید داشت که طرح باید شلوغ‌تر باشد. در نهایت امیر قطر گفت که شلوغی پایین طرح باعث می‌شود تا توجه از خود روسری سفید رنگ برداشته شود. من هم این را به فیفا گفته بودم، اما قبول نکردند و در نهایت وقتی امیر قطر این را گفت، مورد قبول قرار گرفت. برایم جالب بود که تا این حد دقت دارد.»


تبلیغات محیطی


از همان بدو ورود به فرودگاه تا تمامی خیابان ها و کوچه ها و حتی بازار قدیمی “سوق واقف” در محله قدیمی دوحه، این بنرهای خوش و رنگ و لعاب جام جهانی با طرح لعیب و سایر نمادهاست که شهر را آذین کرده است. عمده امور به دست شرکت های پیمانکارای بریتانیایی انجام شده است.


بهره گیری از اکثر فنون و تکنیک های اطلاع رسانی و جدیدترین اشکال بنر با جنسی مقاوم ( جنسی میان پارچه و مشما) صورت پذیرفته است. بواسطه وجود تابش خورشید و همچنین وزش باد، بنرهایی که بر روی نرده های حفاظ تعبیه شده است دارای منافذی برای عبور باد است که فقط از فاصله نزدیک امکان مشاهده روزنه های توری شکل با خطوط منظم آن وجود دارد. چیزی شبیه پارچه ای توری شکل که لطمه ای به نوشتار و تصاویر چاپ شده وارد نمی آورد.

بلوار پرچم در منطقه سویل قطر


از دیگر اقدامات قطری ها برای ترسیم چشم اندازی زیبا با بهره گیری از پرچم های کشورهای حاضر در جام جهانی، اختصاص بلواری در منطقه سویل بود که سقف خیابان منتهی به محل برگزاری فستیوال ها، بطور سراسری با پرچم های کشورها آذین بندی شده بود.

 

بلواری که در انتهای آن و در کنار دریا، تلویزیونی عظیم جانمایی شده بود تا تماشاگرانی که امکان ورود به استادیوم را نداشتند بصورت زنده به تماشای مسابقات بنشینند. گروه موزیک نیز با برپایی استیجی به محض مشخص شدن برنده هر بازی، با پخش موسیقی مربوط به کشور برنده، شادی طرفداران را کامل می کرد. این اقدام از جمله برنامه های جانبی برگزارکنندگان به شمار می رود که در کنار رویداد بزرگ جام جهانی به انجام رسید.


علاوه بر این با دعوت از هنرمندان کشورهای مختلف و اختصاص غرفه هایی به هر کشور، بازدیدکنندگان شاهد اجرای برنامه های آیینی و برگرفته شده از آداب و رسوم کشورهای حاضر در جام جهانی بودند که اغلب بصورت کارناوال در میان جمعیت نیز حضور می یافته و پوشش و لباش های بومی، موسیقی های مختص کشور خود و آثار فرهنگی و هنری خود را به معرض دید قرار می دادند.


نیروی انسانی و راهنمایی مسافران جام جهانی


در کنار چاپ انواع نقشه ها و بروشورها و تراکت های با محتوای معرفی شهر دوحه، خطوط مترو و اتوبوس ها، آنچه بیش از همه مشهود بود، حجم وسیعی از نیروی انسانی بکار گرفته شده برای راهنمایی و هدایت حاضران بود. افرادی بکار گرفته شده از کشورهای افریقایی، هندی و بویژه آسیای جنوب شرقی که به فاصله های حدودا 10 متری از یکدیگر در تمامی خیابان ها، مترو، فرودگاه، ورودی استادیوم ها، ایستاده و جمعیت را علاوه بر ارایه راهنمایی های لازم بسوی ایستگاههای مترو، استادیوم ها و سایر اماکن هدایت می کردند.

فناوری‌های مورد استفاده در جام جهانی 2022

از میان مهم ترین فناوری‌هایی که در جام جهانی قطر استفاده از آنها پیش بینی شده است سیستم‌های مخابراتی و ارتباطی است که امکان به اشتراک گذاری مسابقات را با تمام دنیا فراهم کرد. این مهم بدون قطع ارتباط شبکه و با امنیت بسیار بالایی به فوتبال دوستان ارایه شد.


از جمله این فناوری‌ها که می توان آنها را برای 12 سال آینده تجسم کرد امکان تماشای زنده مسابقات بر روی تلفن‌های همراه هوشمند در هر نقطه دنیا به صورت سه بعدی، حضور مجازی در مسابقات اشاره کرد. همچنین می توان تصور کرد که با نصب دوربین‌هایی سه بعدی بسیار کوچکی که روی لباس دروازه بان نصب می شوند امکان تماشای بازی از چشم یک دروازه بان فراهم شود.


بی شک تمام این فناوری‌ها نیازمند برخورداری از یک شبکه اینترنت فوق سریع است که از طریق فیبرهای نوری نسل جدید و ماهواره ها ایجاد شد. از سویی دیگر، این اینترنت نه تنها امکان ارتباطات رسانه ای را سرعت بخشید بلکه قطر از طریق این شبکه مافوق سریع اینترنت توانست دستگاه‌های مختلفی که همزمان بر روی ترافیک، دمای هوا و امنیت مردم نظارت دارند را به طور همزمان مدیریت کند.


دقت و سرعت فناوری جام جهانی 2022 قطر

“یوهانس هولزمولر”، مدیر نوآوری فیفا در نشست خبری آنلاین خود توضیح داد که سنسور موجود در توپ مسابقه، شتاب ضربات را اندازه‌گیری می‌کند تا در نهایت خط آفساید دقیق‌تری تشکیل شود. او توضیح داد که با وجود این فناوری، در عرض چند ثانیه پس از آفساید احتمالی، یکی از داوران تیم VAR می‌تواند وضعیت آن را بررسی کند.


طبق گزارش ESPN، سیستم جدید میانگین زمان لازم برای تصمیم‌گیری در مورد آفساید را نیز از 70 ثانیه به 25 ثانیه کاهش می‌دهد.


بنابراین فیفا برای سومین جام جهانی متوالی، فناوری جدیدی را برای کمک به داوران معرفی می‌کند. فناوری خط دروازه پس از یک اشتباه داوری مشهور در سال 2010، سرانجام برای مسابقات جام جهانی 2014 برزیل آماده شد. سپس در سال 2018 و جام جهانی روسیه، سیستم کمک داور ویدیویی یا VAR برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفت.


فیفا رسما اعلام کرد که فناوری تشخیص آفساید نیمه خودکار (SAOT) آن‌ها برای استفاده در جام جهانی قطر آماده است. در این فناوری، از چندین دوربین برای ردیابی حرکات بازیکنان استفاده می‌شود و همچنین یک سنسور در داخل توپ قرار گرفته که با کمک آن‌ها، تصاویر سه‌بعدی از وضعیت مسابقه به سرعت روی نمایشگر نمایش داده می‌شود.


هر یک از استادیوم‌های قطر دارای 12 دوربین در زیر سقف‌های خود بود که می‌توانست در یک ثانیه 50 بار از 29 نقطه بدن بازیکنان نمونه‌برداری کنند. سپس داده‌های ضبط شده توسط هوش مصنوعی پردازش می‌شوند تا یک خط آفساید سه‌بعدی برای کمک به تیم VAR ایجاد شود.

ارایه سیم کارت رایگان توسط شرکت های مخابراتی


دو شرکت ودافون و اوریدو به هر مسافر قطر یک سیم کارت با اعتبار سه روزه برای استفاده از خدمات مکالمه و اینترنت ارایه می کردند که پس از اتمام اعتبار اولیه، لازم بود تا کاربر نسبت به خرید اعتبار اقدام کند.


اگرچه در اکثر مراکز خرید، استادیوم ها و سایر مراکز، شما می توانستید به وای فای محیطی متصل شده و از خدمات اینترنتی بهره مند شوید. هتل ها و سایر مراکز اقامتی نیز ارایه خدمات رایگان اینترنتی را در دستور کار قرار داده بودند. بطور کلی می توان گفت در قطر در مدت زمان برگزاری جام جهانی، اینترنت تنها موردی بود که هیچ دغدغه ای برای مسافران جام جهانی به همراه نداشت.

معرفی شرکت های مخابراتی
 

ودافون – vodafone
ودافون شرکت چندملیتی مخابراتی بریتانیایی است که دفتر ثبت شده آن در نیوبری، برکشایر، انگلیس واقع شده است و دفتر مرکزی آن در لندن، انگلیس مستقر است.


شرکت ودافون در بیش از 20 کشور فعالیت مستقیم دارد و در بیش از ۴۰ کشور دیگر نیز شرکای تجاری دارد. شرکت ودافون نخستین ارائه‌دهنده سرویس پیامک (یا اس‌ام‌اس) است. یکی از مهندسین این شرکت به نام نیل پاپ‌ورت، نخستین پیام کوتاه را در سوم دسامبر ۱۹۹۲ برای یکی از همکارانش در این شرکت ارسال کرد.

 

کشورهایی که ودافون به صورت مستقیم فعالیت دارد عبارتند از: جمهوری کنگو، مصر، غنا، موزامبیک، تانرانیا، لسوتو، قطر، عربستان سعودی، استرالیا، آلبانی، جمهوری چک، آلمان، یونان، مجارستان، ایرلند، ایتالیا، هلند، پرتغال، قبرس شمالی، رومانی، ترکیه، اسپانیا و بریتانیا، همچنین در بخش هایی از کشورهای کنیا و سودان نیز به صورت مستقیم خدمات مخابراتی انجام می‌دهد.


ودافون در 40 کشورهای دیگر شرکای تجاری دارد که این کشورها عبارتند از: ایران، بحرین، لیبی، امارات متحده عربی، بنین، کویت، تونس، افغانستان، آذربایجان، هنگ کنگ، ژاپن، نیوزلند، ساموا، کره جنوبی، تایوان، ترکمنستان، ویتنام، ارمنستان، فیجی، هند، مالزی، پاپوآ گینه نو، سنگاپور، سریلانکا، تایلند، ازبکستان، اتریش، بلغارستان، کرواسی، دانمارک، فنلاند، ایسلند،لتونی، مقدونیه، روسیه، اسلوونی، سوییس، جزیره‌های مانش، قبرس، استونی، جزایرفارو، لیتوانی، لوکزامبورگ، نروژ، سوئد، صربستان و اکراین.

اوریدو Ooredoo
شرکت مخابراتی قطری-کویتی است، که در زمینه ارائه شبکه تلفن همراه، خدمات اینترنت و پهنای باند فعالیت می‌کند.


ریشه‌های تأسیس این شرکت به سال ۱۹۸۷ و راه‌اندازی شرکت قطر تلکام توسط دولت قطر بازمی‌گردد. شاخه دیگر از گروه اوریدو؛ شرکت وطنیه تلکام می‌باشد، که در سال ۱۹۹۹ به‌عنوان نخستین اپراتور موبایل خصوصی کویت، در شهر کویت سیتی تشکیل شد.


در ماه مارس ۲۰۰۷ شرکت قطر تلکام اقدام به خریداری ۱٪ درصد از سهام شرکت وطنیه تلکام نمود. در ماه سپتامبر ۲۰۱۲ در پی خریداری کلیه سهام وطنیه تلکام توسط قطر تلکام، سپس ادغام آنها، شرکت اوریدو شکل گرفت.[۲]


این شرکت در حال حاضر دارای عملیات در کشورهای کویت، عربستان سعودی، تونس، مالدیو، الجزایر، سرزمین‌های فلسطینی‌نشین و بوسنی و هرزگوین می‌باشد.[۳]


دفاتر مرکزی شرکت اوریدو در کویت سیتی، کویت و دوحه، قطر قرار دارند و بخشی از سهام آن در بازارهای بورس لندن، بورس بحرین، بورس ابوظبی و بورس قطر معامله می‌شود.

اپلیکیشن جام‌جهانی قطر

مهمانان قطر که از سراسر دنیا برای تماشای بازی‌های پرشور جام جهانی ۲۰۲۲ به این کشور آمدند، اپلیکیشن رسمی جام جهانی تحت عنوان Hayya و همچنین اپلیکیشن دیگری با نام Ehteraz برای مسایل بهداشتی را پیش روی خود دارند. با این حال، مراجع اروپایی حوزه حفاظت از داده از نقص حریم خصوصی در این اپلیکیشن‌ها خبر داده‌اند و از مردم خواستند که برای امنیت اطلاعات شخصی خود آن‌ها را دانلود نکنند.

بنا به گفته سرپرست حفاظت از داده‌های آلمان طی بیانیه‌ای، داده‌های جمع‌آوری شده نشان می‌دهند که این دو برنامه در زمینه دسترسی به اطلاعات شخصی پا را فراتر از آنچه مشخص کرده‌اند می‌گذارند. به عنوان مثال، یکی از برنامه‌ها حتی برقراری تماس و شماره مورد استفاده را ذخیره می‌کند. برنامه دیگر هم به صورت فعال مانع قرارگیری گوشی در حالت Sleep می‌شود. ضمن اینکه داده‌های برنامه‌ها فقط روی دستگاه کاربر باقی نمی‌ماند و به یک سرور مرکز انتقال داده می‌شود.


توصیه مسئولان آلمانی این است که اگر کاربران چاره‌ای جز نصب اپلیکیشن های جام جهانی قطر ۲۰۲۲ ندارند، آن‌ها روی گوشی دیگری به غیر از گوشی اصلی خود نصب کنند. سازمان‌های حفاظت از داده در نروژ و فرانسه هم توصیه‌هایی مشابه را به کاربران کرده‌اند. سازمان مربوطه در نوروژ حتی این احتمال را مطرح کرده است که دولت قطر از طریق این اپلیکیشن ها مشغول رصد مسافران جام جهانی قطر ۲۰۲۲ باشد؛ البته این چندان جای تعجبی ندارد، از آنجا که گزارشی جدید حاکی از نظارت گسترده قطر روی مردم با استفاده از چندین هزار دوربین است.


سازمان مربوطه فرانسوی هم از کاربران تقاضا کرد که به طور جدی به عکس‌ها و ویدیوهای خصوصی خود توجه داشته باشند و برنامه را دقیقاً قبل از خروج از فرانسه نصب و بلافاصله بعد از بازگشت به این کشور حذف کنند. دولت فرانسه هم هرچند رابطه دوستانه‌ای با قطر دارد، ولی از طریق وزیر دیجیتال خود ژان نوئل باروت رسماً اعلام کرده است که قطر حقوق کاربران در زمینه امنیت اطلاعات‌شان را به رسمیت نمی‌شناسد.

برداشتی آزاد از آن روی سکه جام جهانی

جام جهانی در قطر یا بهتر است بگوییم در شهر دوحه که 80 درصد جمعیت کشور را در خود جای داده است، جام جهانی کارگران بود. کشوری با هشت شهر کوچک که برای 313 هزار تن از اعراب ساکن خود، نفت و گاز را خرج بیابان های خشک و لم یزرع می کند و به معنای واقعی دست به سیاه و سفید نمی زنند.


دو هزار و 500 مهاجر آفریقایی و آسیایی که با حقوقی ناچیز نسبت به فوق گران بودن کالاها و خدمات، به سختی امرار معاش می کنند و ساکنان غیر عرب که عمده درآمدشان صرف انرژی آب و برق و گاز و غیره می شود با تعرفه های بالایی که دولت قطر برای‌شان در نظر گرفته است در این بیابان خشک زیست می کنند.


شهر ارواح” عنوانی بود که یکی از ایرانیان ساکن قطر برای قبل و بعد از اتمام جام جهانی که شهر خالی از جمعیت می شود اطلاق کرد. در حلقه گرد آمده به دور کارناوال ها و محل برگزاری فستیوال ها، چشمان بهت زده کارگران سیه چرده بیش از دیگران مشهود بود. آدم ندیده بودند در این شهر که اینک در میان زرق و برق جام جهانی، کمی خستگی از تن به در می کردند انگار. عمده تماشاگران برنامه های جانبی جام جهانی، همین کارگران بودند.


کارگرانی که قبل از شروع مسابقات، با پوشیدن پیراهن تیم های مسابقه دهنده و گرفتن چند دلار، از آنها خواسته می شد تا صندلی های خالی استادیوم را بخصوص برای بازی های کم تماشاگر پر کنند.


بعد از پایان هر مسابقه، صف طویلی از این تماشاگران را می دیدی که در جلو صف، یک نفر دلار در دست به هریک مبلغی می دهد و پیراهن تیمی دیگر را بر قامت رنجورشان می پوشاند.


ایستگاه های آتشفشانی اما در دست ترکیه ای ها بود. همانظور که بر روی سیب و پرتغال ها برچسب ترکیه نصب بود.


آلمانی ها که اصلا نیامده بودند، 37 هزار بلیط اختصاص یافته به آنها را فقط سه هزار نفر اجابت کردند و آمدند.


به نظرم برگزاری جام جهانی در قطر ضد تبلیغ شد برایش. کمتر کسی از مسافران تمایل خواهد داشت که بار دیگر پای در این برهوت به زور بزک شده بگذارد. برنده واقعی جام جهانی شرکت های پیمانکاری بودند که پروژه های بی خاصیتی مثل زیرگذر از خیابان 20 متری را با آن همه سنگ های گرانقیمت و سیستم های خنک کننده و پله برقی‌های مدرن چپانیده بودند بر میزبانی که گویا عطش خرج کردن دارد.


خاطره جام جهانی قطر را می توان این‌گونه در ذهن کمی خوشایند ساخت که با خود بگویی چه خوب شد که کارگران سودانی، کنیایی، هندی و سومالیایی چند روز و چند شب کمی دنیای‌شان رنگارنگ شد تا یادشان برود تصویر لحظات جان دادن رفیقان‌شان را در لابلای اهرام فراعنه عصر جدید.