چگونه از همکارانی که دارای اختلالات اضطرابی هستند حمایت کنیم

بر اساس گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، ۶.۸ میلیون آمریکایی به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا هستند و اختلال اضطراب اجتماعی نزدیک به ۱۵ میلیون بزرگسال آمریکایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اگرچه من به اختلال اضطرابی تشخیص داده نشده‌ام، اما به اختلال کنترل تکانه به نام تریکوتیلومانیا دچار هستم که به اختلال کشیدن مو نیز شناخته می‌شود و معمولاً با اضطراب ایجاد می‌شود. من از شش سالگی دچار اضطراب شدید بودم و از آن زمان به کشیدن موهایم ادامه داده‌ام.

در نوجوانی، اضطراب من به اوج خود رسید و با افزایش تجربه‌های منفی و مصرف الکل به اختلالات دیگری دچار شدم. اکنون دارویی مصرف می‌کنم که برای افراد مبتلا به PTSD تجویز می‌شود و معتقدم که افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی نیاز به متحدانی در محل کار دارند.

در اینجا چند راه برای حمایت از همکارانی که اختلالات اضطرابی دارند، آورده شده است:

۱. به مرزها احترام بگذارید
احترام به مرزهای همکاران مبتلا به اختلالات اضطرابی، از جمله اختلال اضطراب اجتماعی و PTSD، بسیار مهم است. برخی افراد ممکن است از تعاملات اجتماعی بترسند یا از انجام آن اجتناب کنند.

اگر همکار شما از اختلال اضطرابی خود مطلع کرد، از او بپرسید که چگونه می‌توانید به احترام به مرزها و شرایط او کمک کنید.

۲. فشار اضافه نکنید
اگر در نقش رهبری قرار دارید، فشار اضافی بر روی کارکنان مبتلا به اختلالات اضطرابی می‌تواند به افزایش اضطراب آنها منجر شود. برای مثال، فشار آوردن به فردی که دارای اختلال هراس است، ممکن است باعث حملات پانیک شود.

آگاهی از محرک‌های احتمالی و راه‌های آرامش آنها در شرایط بحران می‌تواند مفید باشد.

۳. یک متحد باشید
افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی نیاز به حمایت و همدلی در محل کار دارند. به دلیل اینکه اضطراب اغلب به راحتی قابل مشاهده نیست، درک و گفتگو درباره این اختلالات معمولاً نادیده گرفته می‌شود.

شنیدن و حمایت از همکاران با اختلالات اضطرابی و همچنین تلاش برای درک عمیق‌تر این اختلالات می‌تواند به ایجاد محیط کاری مساعدتر کمک کند.

اختلالات اضطرابی می‌توانند ناشی از تروماهای مختلفی باشند، و گوش دادن به همکاران در مورد تجربیات آنها و ایجاد فضای حمایتی می‌تواند تفاوت زیادی در کیفیت محیط کار ایجاد کند.