شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| تاریخ نشان می‌دهد که قدرت رسانه به تدریج و در گذر چند نسل به دست می‌آید و یکی از دلایل این که کنترل رسانه‌ها معمولاً در یک خاندان می‌ماند همین است. خانواده‌ی گراهام، پیش از آن که واشنگتن پست را به جِف بِزوس، بنیان‌گذار آمازون بفروشند، ۸۰ سال صاحب این روزنامه بودند.
ویلیام هرتز سوم، هنوز که هنوز است بنگاه هرتز را مدیریت می‌کند که بنیانش را پدر پدربزرگش گذاشته است. او معدن‌داری بود که بعدها سناتور شد. خانواده آرتور سالزبرگر بیش از یک قرن است که روزنامه نیویورک تایمز را در اختیار دارند. امپراتوری مرداک در مقایسه با این‌ها جوان‌تر است اما به سختی می‌توان قدرتمندتر از خاندان رسانه‌ای مرداک، امپراتوری دیگری در میان رسانه‌ها یافت.
چند سال پیش به نظر می‌رسید که موج پوپولیسم دست‌راستی، پدیده‌ی فرهنگی زودگذری باشد اما اکنون به جنبش سیاسی مهم این دوران تبدیل شد‌ه و نظم جهانی پنجاه سال اخیر را به هم ریخته است. این امپراتوری مرداک نبود که سبب شکل‌گیری این موج شد اما او بیش از هر شرکت رسانه‌ای دیگری، به تقویت و ترویج این موج پرداخته و از آن سود برده است.
رسانه‌های این خاندان در سراسر جهانِ انگلیسی‌زبان، به خیزش پوپولیست‌های حاشیه‌نشین و ملی‌گرایی قومی کمک کرده و اساسِ مفهوم حقیقت را سیاسی کرد‌ه‌اند. نتیجه‌ی این کار بسیار چشمگیر است. شاید بی‌ثبات کردن دموکراسی‌های سراسر جهان، مأموریت این خانواده نباشد اما مهم‌ترین میراث آنهاست
منبع: www.aasoo.org
|
||||
