به توافق رسیدن
شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| 1. سازمان خبری ممکن است در جلسه اول ملاقات شکایت‌تان را موجه نداند. ممکن است سردبیر بخواهد که با یک حقوق‌دان صحبت کند.
2. اگر سازمان خبری، پس از بررسی ، به شکایت‌تان ترتیب اثری نداد، شما باید با حقوق‌دانی که در مورد توهین اطلاعات کافی داشته باشد مشورت کنید. در این حال سازمان خبری دیگر درگیر یک دعوی (دادخواهی) احتمالی شده است. اگر شما نسبت به قصور آن سازمان کوتاهی کنید، ممکن است این‌طور به نظر برسد که شما هیچ شکایتی ندارید. از طرف دیگر، سازمان خبری ممکن است بلوف بزند، که در این حالت با یک حقوق‌دان حاذق وارد مذاکره و مشورت شوید.
3. سازمان خبری ممکن است حرفش را پس بگیرد یا درصدد تصحیح برآید یا اقدام به چاپ مقاله ای که توسط خود شما نوشته شده کند. پس گرفتن (حرف) نوعی اعتراف به خطاست که عموما با عذرخواهی همراه است. تصحیح، بیان دوباره حقایق است بدون اعترافی مشخص یا عذرخواهی.
4. اگر سهواً و به غلط به شما افترا زده اند، باید به طور روشن و واضح عذر خواهی و اعتراف به اشتباه کنند؛ در همان زمان یا محلی (بخش – صفحه) که مقاله اصلی چاپ شده بود. (ترجیحاً در زمان و موقعیتی بهتر)
5. چون ما در دنیا و زمانه بدی زندگی می‌کنیم، و چون سردبیرها، مثل ما، متنفرند از این که در نظر عموم شرمنده شوند ، ممکن است از شما بخواهند که به یک تصحیح کوچک و سطحی راضی شوید، که در این صورت سازمان خبری نمی خواهد که به تصحیح اشتباهات به طور مشخص و روشن بپردازد. در این موارد، یک تصحیح خشک و خالی (صرف) ممکن است به بدی دیدن متن خبری برای بار دوم باشد، چون این مسئله به خوانندگان وظایف اولیه و ابتدایی را یادآوری خواهد کرد. وقتی خطاهای مقاله بیش از یک یا دو خطای کیفی و حقیقی (factual ) است، در قبول تصحیح بدون اعتراف به اشتباه دقت کنید.
6. در چنین موقعیتی، به جای تصحیح، درخواست فضا یا زمانی برای ارائه نقطه نظرات‌تان را نمایید. شما باید زمان و فضای کافی برای ارائه نظرات‌تان را داشته باشید و این وظیفه سازمان خبری است که این فضا را در اختیار شما قراردهد.
7. اگر به شما فضایی در صفحه سرمقاله دادند به خاطر داشته باشید که چنین فضایی با فضایی در صفحه پرخواننده تر یکی نیست. در این مورد، مذاکره کنید، حداقل تقاضای چاپ یک اطلاعیه (در همان جایی که مقاله اصلی چاپ شده بود) جهت توجه دادن خوانندگان به تکذیبیه سازمان‌تان، نمایید.
8. اگر این تمام چیزی است که به شما پیشنهاد شده، شیوه افترا را امتحان کنید. راضی به این مسئله نباشید که تنها با نوشتن یک نامه به سردبیر کار خود را تمام شده بدانید.
ادامه دارد
منبع مرجع: شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)
|
||||
