نقش روابط‌عمومی که اغلب به اشتباه درک می‌شود

تمرکز تبلیغات بر فروش محصولات به مصرف کنندگان از طریق قرار دادن کنترل شده پیام های رسانه ای پولی، نقشی محدود و خاص است. از سوی دیگر، نقش بازاریابی گسترده‌تر از نقش تبلیغاتی است، اما همچنان به جای ذینفعان یا عموم مردم کلیدی سازمان، بر مصرف‌کنندگان متمرکز است. برعکس، نقش روابط‌عمومی کمک به سازمان‌ها برای توسعه و حفظ تنوع روابط کلیدی با سهامداران است که موفقیت بلندمدت سازمان را تضمین می‌کند. اهداف روابط‌عمومی گسترده تر از اهداف تبلیغات یا بازاریابی است و نتایج آنها بسیار گسترده است.

 شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || روابط‌عمومی (PR) در مورد شهرت است – نتیجه کاری که انجام می دهید، آنچه می گویید و آنچه دیگران در مورد شما می گویند. روابط‌عمومی رشته‌ای است که با هدف کسب درک و حمایت و تأثیرگذاری بر عقاید و رفتار به شهرت می‌پردازد. این تلاش برنامه ریزی شده و مستمر برای ایجاد و حفظ حسن نیت و درک متقابل بین یک سازمان و عموم مردم آن است (موسسه چارتر از روابط‌عمومی، انگلستان).
 
 روابط‌عمومی چتری است که تحت آن سایر فعالیت های ارتباطی – از جمله بازاریابی و تبلیغات، انجام می شود (آستین و پینکلتون، 2009). تکنیک های روابط‌عمومی اغلب در بازاریابی و تبلیغات و همچنین ارتباطات بازاریابی برای فروش محصولات و خدمات استفاده می شود. عملکرد روابط‌عمومی طیف وسیعی از فعالیت‌ها را در بر می‌گیرد که می‌تواند منجر به سردرگمی شود – برای کسانی که در این حرفه نیستند، در مورد اینکه چگونه
روابط‌عمومی با بازاریابی و تبلیغات متفاوت است. برای اینکه ما تفاوت را درک کنیم، باید به اهداف هر یک نگاه کنیم که به طرق مهمی متفاوت است.
 
 تمرکز تبلیغات بر فروش محصولات به مصرف کنندگان از طریق قرار دادن کنترل شده پیام های رسانه ای پولی، نقشی محدود و خاص است. از سوی دیگر، نقش بازاریابی گسترده‌تر از نقش تبلیغاتی است، اما همچنان به جای ذینفعان یا عموم مردم کلیدی سازمان، بر مصرف‌کنندگان متمرکز است. برعکس، نقش روابط‌عمومی کمک به سازمان‌ها برای توسعه و حفظ تنوع روابط کلیدی با سهامداران است که موفقیت بلندمدت سازمان را تضمین می‌کند. اهداف روابط‌عمومی گسترده تر از اهداف تبلیغات یا بازاریابی است و نتایج آنها بسیار گسترده است.
 
 برخلاف تبلیغات یا بازاریابی، ذینفعان در فعالیت های روابط‌عمومی محدود به مصرف کنندگان نیستند، بلکه شامل سهامداران، کارکنان، جامعه مستقیمی که سازمان در آن فعالیت می کند، رهبران افکار، قانون گذاران، سازمان های دولتی، تنظیم کننده های صنعت، نمایندگان رسانه ها و بسیاری دیگر را شامل می شود.
 


 نوشته: عایشه رشید ، منتشر شده در 4 جولای 2017، کارشناس باتجربه ارتباطات استراتژیک
 منتشر شده در 4 جولای 2017، ترجمه: علیرضا شواخی زواره،کارشناس و پژوهشگر روابط‌عمومی و ارتباطات
  منبع: شارا،شبکه اطلاع رسانی روابط‌عمومی ایران