نقش دولت جدید برای انتخاب مدیران روابط‌عمومی چیست؟

خسرو رفیعی رئیس انجمن روابط‌عمومی ایران – یک مدیر روابط‌عمومی آگاه باید تمام شرایط لازم و صلاحیت حرفه ای کافی داشته باشد تا بتواند بار سنگینی را از دوش مسئولین بردارد. بدیهی است آنان که راه پاسخگویی شفاف را باور ندارند به روابط‌عمومی هم نیاز ندارند و فقط جایگاه تبلیغات و تشریفات برای آنها کافی است.

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا)|| مدیران ما چه میزان روابط‌عمومی را می شناسند و نقش دولت جدید برای انتخاب مدیران روابط‌عمومی چیست.


چند سالی است که بار دیگر مسئولین، برای روابط‌عمومی های ما عناوین خاصی تعریف کرده اند روابط‌عمومی و اطلاع رسانی، روابط‌عمومی و آموزش عمومی، روابط‌عمومی و امور بین الملل، مدیریت ارتباطات، روابط‌عمومی و مسئولیت های اجتماعی، مدیریت راهبردی و روابط‌عمومی، روابط‌عمومی و اموراجتماعی، روابط‌عمومی و برندینگ، دفتر ریاست و روابط‌عمومی، مدیریت برند، روابط‌عمومی و بازاریابی، روابط‌عمومی و تبلیغات، روابط‌عمومی و تشریفات و…..


برخی از ما که سالهای اول انقلاب را نیز تجربه کرده ایم به خاطر داریم به دلیل عدم شناخت مسئولین از روابط‌عمومی عناوین مختلفی برای روابط‌عمومی تعریف کرده و حتی روابط‌عمومی را تعطیل هم کردند.


تعریف روابط‌عمومی از ابتدا تا کنون یک جمله ساده اس آینه تمام نمای سازمان ساده و مختصر و تمام کتاب ها و سخنرانی ها و نوشته ها در همین جمله نهفته است و تمام تعاریف بالا را در بر می گیرد و کارشناسان روابط‌عمومی باید به تمام آنچه گفته می شود مسلط باشد.

 

معلوم نیست پس از سال ها سختی برای معرفی روابط‌عمومی به جامعه چرا بار دیگر به عقب رفته ایم و مفهوم روابط‌عمومی را درک نکرده و شناختی از آن در بین مسئولین ما وجود ندارد و زبانم لال برخی از مسئولین ما روش دیکتاتوری برگزیده و
برای عدم شفاف سازی و پاسخگویی و پنهان کاری دیگر نیازی به روابط‌عمومی ندارند و همه آنچه کوتاه بیان کردم بهانه است.


امروز دولت جدید وارث یکسری بدعهدی ها، تبلیغات گمراه کننده وعده های غیر قابل اجرا و بحران های  مختلف مانند ویروس کرونا، آب، برق، فاضلاب، تعطیلی مراکز بزرگ صنعتی، کاهش راندمان کشاورزی …. است. آیا زمان آن نرسیده که با مردم شفاف باشیم و معضلات و مشکلات را با مردم در میان گذاشته و  مردم را دعوت به همکاری کنیم تا شاید دزدی ها، رانت‌ها، سو استفاده از نا آگاهی مردم تغییر یابد. برای رفع این بحران ها و معضلات نیازمند کارشناسان و متخصصین افکار عمومی هستیم که در غالب “روابط‌عمومی” می توانند عصای دست مدیران جدید باشند و اجازه ندهیم هر فرد غیر متخصصی را برای این منظور دعوت به همکاری کنند.

 

 یک مدیر روابط‌عمومی آگاه باید تمام شرایط لازم و صلاحیت حرفه ای کافی داشته باشد تا بتواند بار سنگینی را از دوش مسئولین بردارد. بدیهی است آنان که راه پاسخگویی شفاف را باور ندارند به روابط‌عمومی هم نیاز ندارند و فقط جایگاه تبلیغات و تشریفات برای آنها کافی است.