نحوه ارزیابی و شاخص‌های انتخاب مدیران روابط عمومی

نویسنده: دکتر فاطمه کواشی

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || مدیر روابط عمومی را نمی‌توان صرفاً به یک شخص با ویژگی‌هایی چنین و یا تجاربی چنان محدود دانست؛ بلکه با دیدی وسیع‌تر، مدیر حوزه مذکور به عنوان یک نظام فکری خلاق قلمداد می‌شود.

هویت هر سازمان و نهادی بر اساس هدف یا اهدافی شکل می‌گیرد و خط‌مشی کلی آن سازمان یا نهاد بر همان اساس تعیین، سیاست‌گذاری و دنبال می‌شود. اعتبار سازمان‌ها نیز در گرو میزان تحقق همان اهداف و دستیابی به افق موردانتظار حاکمیت و مسئولین بالادستی است.

مدیریت روابط عمومی در سطوح مدیریتی سازمان‌ها دارای جایگاه ویژه‌ای است، زیرا حدود اختیارات و عملکرد نظارتی و تصمیم‌سازی مدیر روابط عمومی، هدف‌گذاری‌های جدید در راستای تحقق اهداف کلان سازمان و هدایتگری فرایندها توسط این مدیر سازمان، نقشی مستقیم و مؤثر در پیشبرد اهداف تعیین‌شده و در نهایت، اعتباربخشی به مجموعه دارد.

در نظام فکری خلاقِ مدیر روابط عمومی، بررسی شرایط، در نظر گرفتن احتمالات، شناسایی امکانات و بهینه‌سازی محیط‌های مادی و معنوی برای انجام امور و برنامه‌های متنوع سازمان همسو می‌شوند تا مطلوب‌ترین نتایج به بار آیند.

برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی و کنترل برای توسعه یا تحدید دامنه ارتباطات بایسته و شایسته درون‌سازمانی و برون‌سازمانی نیز از الزامات نظام فکری خلاق مدیر روابط عمومی است.

فراهم آوردن فضا و امکانی برای ایده‌سازی و ایده‌پروری، استعدادیابی و تیم‌سازی‌های هدفمند در نظام فکری خلاق یک مدیر روابط عمومی حائز اهمیت است.

پویش و رصد دقیق اوضاع، مسئله‌یابی و هوشمندی در پیشگیری از برخی رویدادهای احتمالی آشوب‌زا یا آسیب‌رسان به اعتبار و منافع سازمان با درک روند تغییرات محیط کار، اقدام و عمل مؤثر در شرایط متغیر و گوناگون، توانمندی در مدیریت بحران‌ها و نشان دادن واکنش‌های تهاجمی یا تدافعی بجا با تحمیل کم‌ترین هزینه‌های مادی و معنوی به سازمان، تمایل به پیاده‌سازی اصل تمرکززدایی و مشارکت دادن به موقع نیروهای انسانی کارآمد در حل و فصل مسائلِ پیش روی سازمان، از دیگر شاخص‌های مهم و ارزشمند در منظومه دانشی و عملی یک مدیر روابط عمومی به شمار می‌آید.

اعتمادسازی به منظور ارتقای سطح تعاملات اجتماعی، ایجاد همگرایی در علائق، همبسته ساختن نگرش‌ها و حفظ و تداوم تفاهم بین سازمان و جامعه مخاطبان از جمله اقدامات خلاقانه و تأثیرگذار دیگری است که یک مدیر روابط عمومی می‌بایست به آن‌ها توجه‌ای ویژه داشته باشد.

از دیگر سو، آشنایی با علم روابط عمومی و انواع مهارت‌های لازم در این حوزه، مطابق با طبقه‌بندی رابرت کات: «مهارت‌های فنی، انسانی و ادراکی»، برخورداری از روحیه نقدپذیری و اشاعه همین روحیه در کارکنان مجموعه، به موازات فرهنگ‌سازی در خصوص اقدام به نقد سازنده با درک شرایط موجود و نه نقد مخرب و ویرانگر، انسجام‌بخشی و تقویت حس وفاق، همدلی و حمایت در خود و سایر اعضایی که هر یک به نحوی، به سازمان و مجموعه تعلق شغلی دارند، اقتدار در تصمیم‌گیری‌ها توأم با انعطاف‌پذیری مناسب و پرهیز از خودرأیی و خودمحوری، ‌توانایی ارائه راهبردهای عملیاتی جهت بهره‌مندی سازمان از دانش، توان و تجربه همه کارکنان به طور مؤثر و فزاینده، مدیریت اثربخش ارتباطات رسانه‌ای، اتخاذ استراتژی‌ها و تاکتیک‌های پاسخگویی، نظرسنجی مستمر از مخاطبان با هدف اطلاع از میزان تحقق یک برنامه و رضایت‌مندی گروه‌های هدف، ارزیابی عملکرد به طور مستمر از طریق گزارش‌گیری‌ در بازه‌های زمانی معین مطابق با پروتکل‌ها و ساختار تعیین و تصویب‌شده و مواردی از این دست نیز، در نظام فکری خلاقی به نام مدیر روابط عمومی جای دارد، زیرا روابط عمومی نه یک شغل، بلکه هنری است که بسیاری از هنرهای دیگر، دانش‌ها، تخصص‌ها و تعهدها را به شکلی خلاقانه در دل خود جمع کرده است. بنابراین، مدیر کارآمد روابط عمومی فردی خواهد بود که علاوه بر داشتن سوابق تجربی مرتبط و موفق، اخلاق و منش لازم و متناسب با حرفه روابط عمومی، بهره‌مندی از دانش و توانش سخنوری، قدرت بیان مجاب‌کننده، قلم توانا و حرفه‌ای، ظاهری آراسته و موجه و ویژگی‌های موردنیاز دیگری در این حرفه نظیر این‌ها، به مهارت‌های‌ مورداشاره در بالا نیز مجهز باشد.

شاخص‌های انتخاب مدیران روابط عمومی البته به همین موارد ختم نمی‌شود و به قول حضرت حافظ: «بس نکته غیر حسن بباید که تا کسی/ مقبول طبع مردم صاحب‌نظر شود»، با وجود این، در حال حاضر، توقع جمع همه این مهارت‌ها، تخصص‌ها و توانمندی‌ها در افرادی که جایگاه مدیر روابط عمومی یک سازمان یا نهاد را احراز می‌کنند، احتمالاً کمی بعید به نظر می‌رسد. از طرفی، در شرایط کنونی، انتخاب مدیران روابط عمومی بیش‌تر بر مبنای روابط صورت می‌گیرد نه بر اساس ضوابط و معیارها؛ در حالی که توجه به شایسته‌سالاری و صلاحیت حرفه‌ای در گزینش مدیر روابط عمومی یک ضرورت انکارناشدنی است و اولویت دادن به این موضوع و کاربست آن در فرایند انتخاب و انتصاب مدیران روابط عمومی، به طور فزاینده‌ای به بهبود کیفیت فعالیت‌ها منجر شده و دوام و قوام اعتبار یک سازمان، همچنین میزان رضایتمندی حداکثری کارکنان و مخاطبان مرتبط را تضمین می‌کند.

انتهای پیام/

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:

https://telegram.me/sharaPR

<div id=”div_eRasanehTrustseal_24429″></div>
<script src=”https://trustseal.e-rasaneh.ir/trustseal.js”></script>
<script>eRasaneh_Trustseal(24429, false);</script>