مهارت در حوزه نام تجاری از بروز فاجعه در روابط عمومی جلوگیری نمی­کند

روابط عمومی واقعی با تکیه بر واقعیت­های قابل استناد داستانی را روایت می­کند که مخاطب را جذب کند.

مهارت در حوزه نام تجاری از بروز فاجعه در روابط عمومی جلوگیری نمی­کند

نوشته: گُرد مک اینتاش

 

شارا/ به گفته تیم هورتون، استراتژیست دولت فدرال «تردیدی در این باره وجود ندارد که دولت فدرال فعلی در معرفی نام خود به عنوان حزب شهروندان عادی و سخت­کوش کانادایی، درست عمل کرده است.»

علاوه بر این، دولت استفان هارپر، منظم­ترین پیام­رسانی را انجام می­دهد که اُتاوا تاکنون به خود دیده و احتمالاً در آینده خواهید دید.

بنابراین چگونه است که دولتی با این درک بالا از نام تجاری و کنترل پیام­رسانی، دچار فاجعه در روابط عمومی می­شود؟

کپنهاک، افغانستان و ریچارد کالوین، اکثر موضوعات سخنرانی­های جیسون کنی را تشکیل می­دهند- فایده­ای در فهرست کردن تمام آن­ها وجود ندارد. شهروندان کانادایی به همان میزان که توانایی دولت هارپر در حفظ قدرت را می­ستایند، به آزرده­ خاطر شدن از این دولت عادت کرده­اند.

یکی از دلایل این دو مقولگی می­تواند این باشد که این دولت در شرایطی که قادر به کنترل آن نیست، خوب عمل نمی­کند. در امور جاری افغانستان، عوامل غیر قابل پیش­بینی بسیاری وجود داشت که مدیران پیام­رسانی دولت قادر به کنترل آن­ها نبودند.

– مانند مسئولین دولتی که خواستار بیان حقایق بودند صرف­نظر از این که عواقب آن چه باشد. در مورد کپنهاک نیز همین گونه بود.

زمانی که دولت­ هارپر کنترل گفته­ها را از دست داد، به دست گرفتن دوباره آن مشکل شد.

دلیل دیگر وجود تفاوت میان مدیریت نام تجاری و مدیریت شهرت بود، درست مانند تفاوت میان به دست آوردن قدرت و حفظ آن.

مدیریت نام تجاری سبب برتری نام و مارک شما نسبت به رقبا می­شود و به آن اعتبار می­بخشد. مدیریت شهرت از این نام به دست آمده با ارزش دفاع می­کند.

در آخر این که دولت هارپر ممکن است تعدادی از تکنیسین­های خود را به کالج الگونکوئین در غرب اتاوا بفرستد تا در دوره­های روابط عمومی شرکت کنند. این دولت روابط عمومی ندارد و هر چه هست تنها تبلیغات صرف سیاسی است.

روابط عمومی واقعی با تکیه بر واقعیت­های قابل استناد داستانی را روایت می­کند که مخاطب را جذب کند. تبلیغات سیاسی با آمیزه­ای از حقیقت و دروغ تنها به آلوده کردن رقیب می­پردازد. دیر یا زود، شهروندان کانادایی از این وضعیت خسته می­شوند.