محدودیت های روابط عمومی سنتی

دکتر ایلچول کیم – چه تعداد از ما هنوز باور داریم که می توانیم گروه های مختلف مخاطبان را آن گونه که مایلیم پیش بینی، کنترل یا اداره کنیم؟ برعکس، تغییر مسیر بازار از فروشندگان به سمت خریداران به مصرف کنندگان امکان داده است تا بازار را در کنترل خود داشته باشند.

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)–|| انجمن بازاریابی آمریکا روابط عمومی را این گونه تعریف می­کند: “نوعی مدیریت ارتباطات است که سعی دارد با استفاده از تبلیغات بدون هزینه در رسانه و انواع اطلاع رسانی بدون هزینه بر احساسات، نظر یا عقاید خریداران، مشتریان احتمالی و گروه­های ذی نفع درباره یک شرکت، محصولات و خدمات آن، ارزش یک محصول و خدمات یا فعالیت های یک سازمان تأثیر بگذارد.”

تعریفی که در ویکی پدیا از روابط عمومی ارایه شده است این گونه است: “مدیریت جریان اطلاعات میان یک سازمان و مخاطبان آن. روابط عمومی سعی می­کند تا وجهه ای مثبت از یک سازمان یا فرد را برای گروه های ذی نفع آن به تصویر بکشد. فعالیت های معمول در روابط عمومی عبارتند از سخنرانی در کنفرانس ها، بردن جوایز صنعتی، همکاری با مطبوعات و ارتباطات کارمندان.”

این تعاریف، منطقی و متعادل به نظر می رسند اما نشان دهنده رویکردی سازمان محور هستند. چه تعداد از ما هنوز باور داریم که می توانیم گروه های مختلف مخاطبان را آن گونه که مایلیم پیش بینی، کنترل یا اداره کنیم؟ برعکس، تغییر مسیر بازار از فروشندگان به سمت خریداران به مصرف کنندگان امکان داده است تا بازار را در کنترل خود داشته باشند.

 

چهارc به جای چهارp بیانگر این واقعیت است. (خواست و نیاز مصرف کننده به جای محصول، هزینه ای قابل پرداخت به جای قیمت، سهولت خرید به جای مکان، ارتباطات به جای ترویج) این واگرایی و همگرایی رسانه ها شرایط “اقتصاد کلان” در صنعت رسانه را فروریخت و برای تک تک افراد این امکان را به وجود آورده است تا رسانه خود را داشته باشند.

 

علاوه بر این، فن آوری ارتباطات از راه دور که توسط اینترنت حمایت می شود، ارتباطات شبکه ای تعاملی را با محتوای مولتی مدیا ممکن می سازد و مهمتر این که ما در حال ورود به بعد چهارم بازاریابی رقابتی می شویم.