مجلات دانشگاهی یک کلاهبرداری پرسود هستند – و ما مصمم هستیم که آن را تغییر دهیم

در مقاله حاضر، نویسنده، دکتر آرش ابی زاده، فیلسوف و استاد علوم سیاسی دانشگاه مک گیل، به بررسی نظام انتشار دانشگاهی و چالش‌های موجود در آن می‌پردازد.

شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی‌ ایران (شارا) || در مقاله حاضر، نویسنده، دکتر آرش ابی زاده، فیلسوف و استاد علوم سیاسی دانشگاه مک گیل، به بررسی نظام انتشار دانشگاهی و چالش‌های موجود در آن می‌پردازد.

ایشان با تمرکز بر سودهای هنگفت ناشران تجاری و قیمت‌های گزاف اشتراک مجلات، استدلال می‌کنند که این امر دسترسی به دانش را محدود کرده و به نفع شرکت‌ها به جای پیشرفت علمی عمل می‌کند.

نظام فعلی انتشار دانشگاهی
نویسنده با اشاره به انحصار ناشران بزرگ دانشگاهی مانند Elsevier، Wiley و Taylor & Francis، به حاشیه سود ۴۰ درصدی این شرکت‌ها اشاره می‌کند که با سودآوری شرکت‌های فناوری پیشرو برابری می‌کند. این امر در حالی است که دانشگاه‌ها و کتابخانه‌ها برای دسترسی به مجلات علمی ملزم به پرداخت هزینه‌های هنگفتی هستند که فشار مالی قابل توجهی بر آنها وارد می‌کند.

مشکلات نظام فعلی
دکتر ابی زاده محدودیت دسترسی به تحقیقات علمی را یکی از پیامدهای منفی نظام فعلی می‌داند. این امر به‌ویژه برای محققان و عموم مردم در کشورهای در حال توسعه که توان پرداخت هزینه‌های اشتراک را ندارند، چالش‌برانگیز است.

علاوه بر این، نویسنده بر نقش این نظام در انتشار اطلاعات نادرست و تبلیغات تأکید می‌کند. تمرکز ناشران بر سودآوری، منجر به اولویت‌دهی به انتشار مقالات بیشتر به جای بررسی دقیق کیفیت آنها شده است.

راه‌حل پیشنهادی
نویسنده با ارائه جایگزینی به نام “انتشار الماس”، خواستار تغییر در نظام فعلی است. در این مدل، دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی با همکاری یکدیگر، مجلات را به صورت “دسترسی آزاد” بدون هیچ گونه هزینه‌ای برای نویسندگان یا خوانندگان منتشر می‌کنند. این امر به تضمین دسترسی آزاد به دانش برای همه و تشویق تحقیقات علمی باکیفیت کمک می‌کند.

دعوت به اقدام
نویسنده از دانشگاهیان و جامعه علمی در سراسر جهان می‌خواهد که با انتشار در مجلات دسترسی آزاد و حمایت از ابتکارات جدید انتشار، به این جنبش بپیوندند.

ایشان بر این باورند که با تلاش جمعی می‌توان به سوی سیستمی عادلانه‌تر و کارآمدتر برای انتشار دانش گام برداشت.

نقد و بررسی
در حالی که مقاله حاضر نقدی قوی از نظام فعلی انتشار دانشگاهی ارائه می‌دهد، می‌توان به برخی نکات در مورد آن نیز اشاره کرد.

نویسنده به طور کامل چالش‌های عملی انتقال به یک مدل انتشار کاملاً دسترسی آزاد را بررسی نمی‌کند.

مقاله دیدگاه ناشران تجاری را در مورد این موضوع ارائه نمی‌دهد.

با وجود این، مقاله حاضر به عنوان نقطه شروعی مناسب برای بحث و گفتگو در مورد آینده انتشار دانشگاهی عمل می‌کند و خوانندگان را به تفکر در مورد جایگزین‌های بالقوه برای نظام فعلی ترغیب می‌کند.

منبع انگلیسی: theguardian
منبع فارسی: شارا
 

انتهای پیام/

 

 


 

 

با کلیک روی لینک زیر به کانال تلگرام ما بپیوندید:

 

https://telegram.me/sharaPR