شبکه اطلاع‌رسانی روابط‌عمومی ایران (شارا) || پایداری برای هر موجود زنده‌ای در این سیاره مهم است و به نظر می‌رسد که همه (به ویژه کسب و کارها) تصاویر متفاوتی در مورد معنای واقعی پایداری دارند.پایداری را می توان به شش عامل تقسیم کرد:
تغییرات آب و هوایی
دلیلی وجود دارد که تغییرات آب و هوایی به عنوان اولین فاکتور در بسیاری از لیست های مربوط به پایداری ظاهر می‌شود. تغییرات آب و هوایی شاید بزرگترین بحرانی است که سیاره ما را تحت تاثیر قرار داده‌است. علت اصلی آن گرم شدن تدریجی سیاره زمین به دلیل گازهای گلخانه‌ای است که در اثر سوزاندن سوخت های فسیلی تولید می‌شود. مثل همیشه، مسئولیت اصلاح روند فعلی بر عهده ما، انسان‌ها است. ما این مشکلات را بوجود آوردیم، بنابراین تنها راه حل واقعی این است که از سوخت‌های فسیلی مخرب و به چیزی پایدارتر روی بیاوریم. این جایگزین‌ها می توانند اشکال تجدیدپذیر انرژی یا وسایل نقلیه الکتریکی/هیبریدی باشند.
محیط زیست
پایداری زیست‌محیطی را می‌توان به این صورت تعریف کرد که چگونه از قداست محیط زیست خود محافظت می‌کنیم. این می‌تواند به معنای توسعه روش‌های پایدارتر برای تهیه و استفاده از منابع طبیعی مانند چوب، فلز یا آب و همچنین انرژی‌های پاک مانند برق باشد. برای حفظ محیط زیست انسان‌ها باید بتوانند همانند گونه‌های دیگر طبیعت، اعتدال را رعایت کنند. ما باید مصرف بی رویه منابع طبیعی را محدود کنیم تا پایدارتر باشیم.
مردم
طبیعت انسان ذاتاً در مقابل پایداری مقاومت می‌کند، اما این بدان معنا نیست که در توان ما نیست که سبک زندگی پایداری داشته باشیم. اگر ما به عنوان یک فرد برای پایداری تلاش نکنیم، اگر نتوانیم بپذیریم که به عنوان مباشران سیاره خود پاسخگو هستیم، آنگاه پایداری واقعی هرگز به دست نخواهد آمد. ما باید یاد بگیریم که چگونه با استفاده از ابزارهای پایدار غذا بخوریم، لباس بپوشیم و خودمان را سرگرم کنیم. در غیر اینصورت باید خطر شکست در همه ابعاد زندگی را بپذیریم.
اخلاق
اخلاق مربوط به مسئولیت پذیری به عنوان یک فرد است. ما باید با سیاره خود با احترام رفتار کنیم وهمین کار را با گیاهان و جانورانی که آن را با ما به اشتراک می‌گذارند، انجام دهیم. داشتن یک رژیم غذایی پایدارتر و یا به کار بردن شیوه‌های کشاورزی پایدار، اشکال مختلف پایداری اخلاقی هستند. از نظر تجاری، پایداری اخلاقی به معنای شفافیت بیشتر در مورد بخش‌های ناپایدار کسب و کار و اصلاح آنها برای پایدارتر بودن است.
نوآوری
دو بخش آخر این فهرست در پایداری آینده نقش کلیدی دارند. ما باید به نوآوری‌هایی روی آوریم که باعث پایدارتر شدن زندگی ما می‌شوند. این نوآوری‌ها لزوماً نباید تکنولوژیکی باشند، بلکه می‌توانند فلسفی یا اجتماعی-اقتصادی باشند. برای رفع مشکلاتی که بسیاری از ما نادیده‌شان می‌گیریم، باید نگرش خود به جهان و یکدیگر را تغییر دهیم.
فن آوری
پایداری با استفاده از فناوری در سال‌های اخیر واقعا به ما کمک کرده‌است. بسیاری از کشورها در حال حاضر شروع به استفاده از فناوری های تجدیدپذیر در مقیاس بزرگ کرده‌اند که جایگزین روش‌های قدیمی و آلاینده تولید انرژی شده است. برخی از شرکت‌ها برای کمک به رشد محصولات کشاورزی و استفاده از منابع کمتر، پیشرفت‌های جدید در فناوری کشاورزی را به کار می‌برند.
منبع: www.nedayetosee.com
| ||||
